راضیه اسلامی‌مقدم، فارغ‌التحصیل کارشناسی‌ارشد مهندسی شیمی که اهل استان فارس است، می‌گوید: «من حس خوبی ندارم از اینکه درسم پایان پیدا کرده و از دانشگاه جدا می‌شوم، اما حس خوشحالی دارم از اینکه امید دارم بتوانم به مقطع دکتری وارد شوم و ادامه تحصیل دهم. اگر بتوانم در مقطع دکتری ادامه تحصیل دهم، علاقه‌مندم که عضو هیات‌علمی دانشگاه شوم. من شوق زیادی دارم که باز هم ادامه تحصیل دهم و از فضای علمی جدا نشوم. البته دنبال کار هم هستم. خیلی تلاش کردم تا در همان ایام تحصیل بتوانم شغلی برای خودم دست و پا کنم، اما متاسفانه خیلی نتیجه نداد. من از زمان تحصیل در دوره کارشناسی حتی به مجموعه نفتی عسلویه مراجعه کردم، چون گویا ضوابطی داشتند که کار به دلیل سختی‌های محیطی مربوط به آقایان بود، از پذیرش من سر باز زدند. برای خانم‌ها خیلی راحت کار پیدا نمی‌شود. اما ناامید نیستم.
علی نوروزی، فارغ‌التحصیل کارشناسی‌ارشد مهندسی زلزله که اهل استان فارس است، می‌گوید: «من حس خیلی خوبی دارم از این نظر که تلاش‌های علمی‌ام جواب داد و توانستم از یک مقطع دانشگاهی فراغت پیدا کنم. ولی کو کار؟! دانشجویان و فارغ‌التحصیلان علاقه دارند که حتی بعد از اتمام تحصیل ارتباط‌شان با دانشگاه حفظ شود. اما همیشه چنین شرایطی فراهم نیست. ممکن است در سیستم دانشگاه محدودیت‌هایی وجود داشته باشد یا هر دلیل دیگری که من برای آن توضیحی ندارم. اما روی هم رفته این کشش و علاقه از جانب محصلان همیشه وجود دارد که ارتباط‌شان با مجموعه دانشگاه حفظ شده و ادامه داشته باشد. دانشجویان امیرکبیر این انتظار را دارند که دانشگاه حتی بعد از فراغت از تحصیل برای اشتغال و معرفی آنان به فضای تجاری کشور کمک کند. به نظر می‌رسد دانشگاه باید بیشتر کمک کند تا رابطه میان دانشجویان و بخش صنعتی برقرار شود.
علی گیتی‌آرا، فارغ‌التحصیل کارشناسی‌ارشد رشته متالورژی که اهل استان تهران است، می‌گوید: «من به دانشگاه امیرکبیر افتخار می‌کنم. بعد از فارغ‌التحصیلی تازه به این رسیدم که کار شروع شد، حس خیلی خوبی دارم که به این مقطع رسیدم. شاید الان آغازی است برای یک پایان. آغاز یک راه جدید. شاید آنچه در دانشگاه می‌آموزیم، که از آن به علوم نظری تعبیر می‌کنم، در وهله اول برای کار و اشتغال مفید نباشد، اما واقعا علم‌آموزی در جای خودش بسیار لذت‌بخش است. من الان مشغول تالیف مقاله‌های علمی پژوهشی هستم. در واقع اولویت برای من فعلا پیدا کردن کار نیست. چون خیلی از دوستان فارغ‌التحصیل را می‌بینم که هنوز نتوانسته‌اند کار پیدا کنند. بنابراین من فعلا اولویتم پرداختن به امور پژوهشی است تا اینکه فکر ورود به بازار کار باشم. برای من همیشه درس در اولویت بود تا کار. درس خواندن و تحقیق و پژوهش همیشه لذت‌بخش است.»
الهام رضایی، فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی صنایع با گرایش سیستم‌های اقتصادی می‌گوید: «برای یک خانم متاهل که فرزند هم دارد، تحصیل کردن کار دشواری است. از یک طرف علاقه به دانشگاه و تحصیل در من همیشه وجود داشت، از سوی دیگر تربیت فرزند و رسیدگی به امور زندگی متاهلی، کار دشواری بود. بنابراین با فارغ‌التحصیل شدن از دانشگاه رسیدگی به امور زندگی برای من راحت‌تر شده است. اما با این حال از اینکه نمی‌توانم بیشتر با دانشگاه ارتباط داشته باشم، زیاد خوشحال نیستم. الان که درسم تمام شده بیشتر دنبال تالیف مقاله و امور پژوهشی هستم. باتوجه به اینکه تزی در زمینه مدیریت پسامدهای شهری داشتم، علاقه‌مندم که این تز علمی را تکمیل کنم. بنابراین مطالعه می‌کنم و مقالات جدید را هم می‌بینم. حتما دانشجویان برای ورود به مقاطع بالا‌تر از تسلط به زبان غافل نباشند، مطالعه منابع اصلی نیاز‌مند تسلط ویژه به زبان انگلیسی است.»
رضا سلطانی‌نژاد، فارغ‌التحصیل کارشناسی هوا و فضا که اهل استان کرمان است، می‌گوید: «البته هنوز درس خواندن تمام نشده و ادامه دارد چون دوباره از مهرماه باید به مقطع ارشد وارد شویم پس تحصیل و درس خواندن ادامه دارد. البته خیلی حس خوبی نیست. چون وقتی درس تمام شود الزامی وجود ندارد که حتما بتوانیم سرکار برویم. بعد از فارغ‌التحصیلی دوست دارم درس بخوانم چون کار پیدا نمی‌شود. باز هم اگر کار نباشد، دوباره برای ادامه تحصیل به مقطع دکترا خواهم رفت. هرزمان کار پیدا کنم آن زمان درس خواندن پایان خواهد یافت. اما واقع امر این است که چندان امیدی ندارم بتوانم کار پیدا کنم. تحصیلات بهترین نمودش در عضویت در هیات‌علمی است که البته کار بسیار دشواری است.» تلاش من این است که در کنار فعالیت‌های علمی و پژوهشی رابطه خودم را با دانشگاه حفظ کنم؛ اگرچه محدودیت‌ها در این زمینه فراوان است ولی دانشگاه و مسئولان آن با ما همکاری لازم را دارند.
منبع: روزنامه فرهیختگان
