به گزارش خبرنگار صنفی - آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روز گذشته علی آهون منش دبیر اتحادیه دانشگاه‌ها و مراکز غیرانتفاعی در اظهارنظری قابل‌تامل اعلام کرد به دلیل «کاهش جمعیت دانشجویی» ظرفیت‌های ایجاد شده توسط بخش خصوصی حدود 50 تا 60 درصد خالی مانده است. وی همچنین اظهار کرد: حدود 13 درصد ظرفیت کنکور متعلق به دانشگاه‌های غیرانتفاعی است و البته دانشگاه‌های غیرانتفاعی درخواست کرده‌اند که 13 درصد سهمیه ظرفیت دانشجویی این دانشگاه‌ها به 25 درصد افزایش یابد ولی اینکه چه مقدار آن محقق شود، هنوز مشخص نیست.
علی آهون‌منش دبیر اتحادیه دانشگاه‌ها و مراکز غیرانتفاعی
اظهارات دبیر اتحادیه دانشگاه‌ها و مراکز غیرانتفاعی در حالی است که با نگاهی به آمار و عملکرد دانشگاه‌های غیرانتفاعی می‌توان دریافت که علت عدم استقبال از این نوع دانشگاه‌ها صرفا به دلیل کاهش جمعیت دانشجویی نیست و شاخصه‌های مهمی در این رابطه وجود دارند که باید مورد بررسی قرار بگیرند. در جدیدترین آمار ارائه شده از سوی اتحادیه دانشگاه‌ها و مراکز غیرانتفاعی، در مجموع 385 دانشگاه غیرانتفاعی در کشور وجود دارد که بیش از 450 هزار دانشجو در تمامی رشته‌های آموزش عالی در آنها تحصیل می‌کنند. در ماه‌های اخیر به دلیل مشکلات جذب و پذیرش اندک دانشجو، ظرفیت پذیرش در 33 دانشگاه غیرانتفاعی صفر شد.
یکی از شاخص‌هایی که نشان‌دهنده کیفیت یا عدم کیفیت دانشگاه‌ها است، «نسبت استاد به دانشجو» است. طبق استانداردهای جهانی این نسبت باید یک به 18 باشد و این در حالی است که نسبت مذکور در دانشگاه‌های غیرانتفاعی یک به 60 است. همچنین نسبت استاد به دانشجو در دانشگاه‌های دولتی و غیرانتفاعی به ترتیب یک به 32 و یک به 47 است. قطعا دانشجویی که در دانشگاه غیرانتفاعی تحصیل می‌کند، انتظار دارد با توجه به اینکه تمام پول تحصیل را می‌پردازد به همان میزان کیفیت را حس کند و از امکانات و اساتید برجسته بهره ببرد و وقتی در سال‌های این موارد به درستی رعایت نشده است، نمی توان ادعا کرد که دلیل اصلی عدم استقبال از دانشگاه‌های غیرانتفاعی فقط کاهش جمعیت دانشجویی است.
گذشته از این، متاسفانه به جز چندین دانشگاه و موسسه، سایر مراکز غیرانتفاعی از نظر علمی بسیار ضعیف هستند و حتی در رده‌بندی جهانی شرکت داده نمی‌شوند. همچنین بسیاری از فارغ‌التحصلان دانشگاه‌های غیرانتفاعی با معضل بیکاری مواجه هستند و بسیاری از صاحبان کسب و کار برای استخدام این فارغ‌التحصیلان با دیده تردید به مدارک تحصیلی آنها می‌نگرند. در سال گذشته وزارت علوم رتبه‌بندی دانشگاه‌های غیرانتفاعی را اعلام کرد که با واکنش جدی اتحادیه دانشگاه‌ها و مراکز غیرانتفاعی مواجه شدند. این اتحادیه ضمن اعتراض به اقدام وزارت علوم در رتبه‌بندی دانشگاه‌های غیرانتفاعی خواستار رتبه‌بندی تمام دانشگاه‌های کشور شد و این رتبه‌بندی را غیرمنصفانه دانست.
از طرفی دانشگاه‌های غیرانتفاعی معمولا فاقد هرگونه امکانات رفاهی از جمله سلف سرویس دانشجویی، سرویس ایاب و ذهاب، خوابگاه دانشجویی و... است و این موارد هرچند بودجه زیادی می‌طلبد اما باعث جذابیت و رونق گرفتن این دانشگاه‌ها می‌شود. به نظر می‌رسد اتحادیه دانشگاه‌ها و مراکز غیرانتفاعی باید در فعالیت خود تجدید نظر کند و بارویکردی جدید به این عرصه ورود کند چراکه ادامه روند فعلی مورد رضایت دانشجویان نیست و قطعا در سال تحصیلی جدید این دانشگاه‌ها با مشکلات جدیدتری مواجه خواهند شد.
