به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از استاد نیوز، دکترمحمد محیط آرا پیرامون شرایط جدید و عجیب استخدام معلمین در آموزشوپرورش بیان داشت: معلمی شغل بسیار حساسی است و معلم باید از سلامت کافی جسمی وروحی وروانی برخوردار بوده و همچنین جذابیت لازم را داشته باشد. یکی از مهمترین شرایط هنر معلمی نیز این است که نحوه تعلیم وتربیت او برای دانشآموز، گیرا یی وجذابیت داشته باشد.
وی در خصوص شرط عدم لهجه دار بودن، به عنوان یکی از شرایط استخدام معلمین افزود: لحاظ نمودن شرط عدم داشتن لهجه غلیظ در خصوص برخی رشتههای خاص، از جمله ادبیات فارسی میباشدنه همه رشته ها.این به عنوان یک امتیاز درشرایط برابر می تواند لحاظ گردد. کشور ایران از نظر جغرافیای انسانی وتنوع قومیت و گویش، منحصر بفرد است. اما اصل قرار دادن موضوع لهجه در شرایط اصلی استخدام معلمین، درست نیست. اصل سلامتیهای روحی و جسمی معلمین باید باشدکه در اولویت بررسی صلاحیت های آنها قرارگیرد. در این زمینه، معلمین هر چه بهتر وتوانمندترباشند وبا حساسیت بیشتری وارد دانشگاه فرهنگیان گردند، نسل آینده نیزبا توانمندیهای بیشترفرهنگی و علمی ومهارتی وارد جامعه میشوند.
محیط آرا تصریح کرد: نداشتن لهجه باید به عنوان یک امتیاز لحاظ گردد نه اصل.البته تاکید می شوداین شرط درمورد لهجههای غلیظ و همچنین رشتههای خاص تدوین شده است. این موضوع قابل نقد وتبصره پذیر است. هم میتواند یک موضوع مثبت برای آموزشوپرورش باشد و هم یک موضوع منفی. مثبت از این نظر که فردی که از منظر ادبیات وزبان فارسی بیان روانتری داشته باشد، بهتر تعلیم میدهد.چون ارتباط کلامی با دانشآموزان خیلی مهم است. موضوع منفی نیز از این منظر میباشد که اصل قرار دادن آن به جای توانایی های دیگر داوطلبان معلمی مثل هوش واستعداد، مشکل زا می شود وبایدمورد توجه مسئولینِ مرتبط قرار گیرد و جای اصل و فرع شروط معلمی تغییر نکند.
این استاد دانشگاه در خصوص لحاظ شرط نداشتن لهجه غلیظ در استانهای مختلف بیان کرد: این محدودیت در استانهایی با لهجه مرتبط وپذیرش بومی مشکل کمتری ایجاد می کند . و اتفاقاً نوعی امتیاز برای آنان می تواند محسوب گردد. البته در شرایط برابر، قانون نداشتن لهجه ممکن است کارآمد ومفیدباشد، زیرا نقش معلمی را بهتر ایفا می کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: ما یک میراث معنوی مشترک، علاوه بر دین اسلام، وسایر مواریث معنوی داریم و آن ادبیات و زبان فارسی است. ادبیات فارسی میراث فرهنگی مشترک همه مردم ایران و برای تمامی اقوام است. در شرایط قومیتی، از میان آن دو متقاضی که خواهان شغل معلمی در رشته ادبیات فارسی هستند، فردی که با مطالعه و ارتباط بیشتری با زبان فارسی بتواند لهجه خود را کمرنگتر نماید، قطعاً وضعیت بهتری برای اداره کلاس وتربیت دانش آموزان دارا خواهد بود.