روزی که وزیر پیشنهادی وزارتخانه نفت برای کسب رای اعتماد در مجلس شورای اسلامی گفت که «من تعدادی [نمایندگان مجلس] را به‌کار گرفتم» موجی از پیام‌های دانشجویان دانشگاه صنعت نفت به نشانی تلگرامی اینجانب ارسال شد که به این موضع وزیر نفت انتقاد می‌کرد. در میان تمام این پیام‌ها اما یک پیام به‌شدت تاثربرانگیز بود که دانشجوی نخبه این دانشگاه اکنون ناچار است از طریق دستفروشی گذران زندگی کند. از او خواستم در میزگردی در دفتر روزنامه «فرهیختگان» حضور یابد اما او نگران از تبعات اجتماعی این موضوع برای خانواده‌اش گفت که به کسب نان حلال حتی با دستفروشی رضایت دارد.
ماجرای شوک بزرگ وزیر نفت به حدود دوهزار و500 نفر از دانشجویان دانشگاه صنعت نفت از 19 خرداد 1394 شروع شد که بیژن زنگنه طی بخشنامه‌ای هرگونه استخدام در مجموعه وزارت نفت را ممنوع کرد؛ تصمیمی که اول از همه دانشجویان دانشگاهی را نشانه گرفته بود که با وعده استخدام، فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های برتر کشور، همچون نخبگان دانشگاه‌های صنعتی شریف را در مقطع کارشناسی‌ارشد جذب کرده بود. این تصمیم آنچنان برای دانشجویان گران آمد که در ایامی که سایر دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور روز دانشجو را در آذر جشن می‌گرفتند، دانشجویان این دانشگاه در سرمای زمستان، شب و روز را در تحصن سراسری سپری می‌کردند. مدیریت وزارت نفت در حالی در یک برنامه تلویزیونی گفت که این وزارتخانه هیچ اولویتی برای دانشجویان دانشگاه صنعت نفت قائل نیست که پیش از این در دفترچه انتخاب رشته، اولویت استخدام در شرکت‌های تابعه وزارت نفت به‌عنوان پیوست برای این رشته‌ها ذکر شده بود؛ همچنین دانشگاه صنعت نفت صراحتا قول استخدام بعد از فارغ‌التحصیلی را به دانشجویان داده بود. جالب اینکه پس از قبولی در دانشگاه صنعت نفت از پذیرفته‌شدگان در بدو ورود تعهد محضری اخذ می‌شود که مطابق این تعهد فارغ‌التحصیلان موظفند دوبرابر زمان تحصیل به خدمت در شرکت‌های زیرمجموعه وزارت نفت مشغول شوند.
طبق اعلام پورتال مدیریت توسعه منابع انسانی در وبسایت وزارت نفت نیز فارغ‌التحصیلان گروه «الف» دانشگاه صنعت نفت می‌توانند بدون نیاز به شرکت در آزمون‌های استخدامی، جذب و استخدام شوند. در بهار 96 هم بیژن زنگنه در جواب سوال نماینده مردم شاهین‌شهر در قبال عدم استخدام دانشجویان دانشگاه صنعت نفت، تعهد استخدامی وزارت نفت را منوط به نیاز وزارت اعلام کرد؛ اما پس از گذشت یک‌ماه اخبار آزمون استخدامی منتشر شد و نیاز به دوهزار و۵۰۰ نفر در بدنه وزارت نفت و کسب مجوز جذب از سازمان اداری استخدامی اعلام شد، با این حال و به‌رغم تایید نیاز وزارت نفت، گروه «الف»های دانشگاه نفت محکوم به شرکت در آزمون شدند و عدم پایبندی به قانون جذب بدون آزمون دانش‌آموختگان گروه «الف» به‌صورت علنی آشکار شد.
حالا دو سال است که با وجود تعهدات استخدامی آن وزارتخانه که استخدام در شرکت‌های تابعه را تایید می‌کند، فارغ‌التحصیلان این دانشگاه در بلاتکلیفی به‌سر می‌برند و اقدام جدی و قابل توجهی در این‌باره انجام نشده است. دانشجویانی که می‌توانستند در بهترین دانشگاه‌های کشور ادامه تحصیل دهند یا حتی دانشگاه‌های خارج از کشور را برای تحصیل و اقامت انتخاب کنند، اکنون شایسته نیست که با اقدامات سلیقه‌ای به دستفروشی در بازارهای محلی روی آورند! به‌خصوص آنکه تعهدات یک وزارتخانه، تعهد شخص نیست و نقض عهد موجب سلب اعتماد از دستگاه‌های اجرایی و بخش‌هایی از نظام اسلامی می‌شود. دانشجویان این دانشگاه صرفا به‌دنبال تحقق مطالبه صنفی خود هستند و هیچ‌گونه گرایش سیاسی ندارند و به تدبیر دولتمردان امید دارند. لذا باید قدر این اعتماد را دانست و با بی‌تدبیری، اعتماد عمومی را تضعیف نکرد.
