اما تیر 1394 بود که مرتضی شیخالاسلام مدیر امور ساختمان و تاسیسات دانشگاه شریف هزینه پیشبینیشده برای ساخت این سردر را حدود سه میلیارد تومان ذکر کرد و گفت: «طبق توافقات صورت گرفته، این هزینه توسط یکی از شرکتهای وابسته به همراه اول تامین خواهد شد.» اگرچه که روز گذشته این سردر افتتاح شد و مورد بهرهبرداری قرار گرفته است، اما برخی دانشجویان این دانشگاه در کانالهای تلگرامی و یادداشتهایی که در فضای مجازی منتشر کردهاند اما و اگرهایی را مطرح میکنند که در جای خود میتواند مورد توجه باشد.
به گفته این دانشجویان هزینه صرف شده برای ساخت این سردر بیش از مبلغی است که پیشتر توسط مسئولان دانشگاه اعلام شده بود. از سوی دیگر در کنار برخی ایرادهای فنی که میتوان به این سازه وارد کرد، صرف هزینه چند میلیاردی برای سردر یک دانشگاه در شرایطی که همه دانشگاههای کشور با بحرانهای مالی روبهرو هستند شاید آنچنان که باید ضرورت نداشته باشد. اما در این میان مسئولان دانشگاه صنعتی شریف درگفتوگو با رسانهها معتقدند که هزینه صرفشده برای این سردر چیزی نیست که منابع غیرمطلع آن را بیان میکنند و با توجه به نوسان قیمت ارز برآورد هزینههای هر پروژهای میتواند تحتالشعاع قرار گیرد.
از سوی دیگر این مسئولان تاکید میکنند که هر دانشگاهی تصمیمات کلان علمی، فرهنگی و عمرانی خود را پس از تصویب در شورای دانشگاه، عملی میکند و طبیعتا این تصمیم هم توسط مسئولان ارشد دانشگاه شریف بررسی شده و عملیاتی شدن آن مورد تصویب قرار گرفته است.
حالا آنچه میتواند در کنار انتقادهای دانشجویان و اعلام نظر مسئولان درباره سردر جدید دانشگاه صنعتی شریف مورد توجه باشد این است که در کنار ابعاد زیباییشناسانه هر طرح عمرانی و کمکی که این طرحها به زیباییهای بصری محیطهای بیرونی میکنند، شایسته است مجری هر طرح عمرانی که به نحوی با منافع عمومی شهروندان – بهخصوص دانشجویان یک دانشگاه دولتی – مرتبط است در راستای جلوگیری از هرگونه ابهام در حوزه هزینههای مالی و پیش از هرگونه اعتراض، نسبت به تنویر افکار عمومی اقدام کند.
منبع: فرهیختگان