با توجه به شرایط فعلی و البته روندهای بعد از استقلال احتمالی به نظر می رسد اقلیم کردستان در حال بازی جوجه با کشورهای منطقه است:
1.ساختار حاکمیتی کشور مستقل کرد بسیار شکننده خواهد بود. از گروه های سلفی و صوفی تا کمونیست های با نفوذ، طیف بسیار مغشوشی را تشکیل داده اند که فردای استقلال کردستان خود عامل بحران و درگیری خواهد شد.
2.اقلیم کردستان علی رغم دارا بودن قدرت نظامی با تجربه، توان مقابله با ارتش عراق و نیروهای مردمی را ندارد. بنابراین در صورت بروز جنگ داخلی، حکومت کردستان به علت محدودیت های ژئوپلتیک عملاً در محاصره نظامی و لجستیکی قرار خواهد گرفت.
3.اعلام قطع هرگونه همکاری میان ایران و اقلیم کردستان سبب بروز بحران های اقتصادی و اجتماعی خواهد شد. باید توجه داشت ترکیه و سوریه با توجه به صبغه تاریخی خصومت بسیار زیادی با اقلیم دارند و قطعاً هرگونه عدم پشتیبانی ایرانی سبب بروز بحران های سنگین داخلی خواهد شد.
4.سران اقلیم در پشتیبانی کشورهای بین المللی در حمایت از اعلام استقلال دچار خطای شدید محاسباتی شده اند. به غیر از رژیم سعودی و رژیم صهیونیستی (که به دنبال تبدیل کردستان به پایگاه مقابله با کشورمان هستند) سایر کشورها منجمله آمریکا یا مخالف هستند یا سکوت کرده اند. اقلیم کردستان به دلیل مجاورت با ایران، به عنوان پایگاهی علیه ایران و حائلی در زنجیره مقاومت به نفع امنیت رژیم صهیونیستی برای آمریکا بسیار مهم است، اما از سوی دیگر با توجه به روابط آمریکا و ترکیه و مخالفت ترکیه با استقلال اقلیم، این موضوع نیز پیچیدگی‌ها و دشواری‌های خاص خود را خواهد داشت؛ لذا آمریکا فعلاً از کردها در سوریه و عراق استفاده ابزاری می‌کند.
بنابراین با توجه به حالات بازی فوق می توان گفت سران اقلیم کردستان در هر چهار چالش بدون برنامه ریزی در حال حرکت هستند و شدیداً تأکید دارند که در هر شرایطی رفراندوم را اجرا خواهند کرد. پس می توان نتیجه گرفت سران اقلیم نمی خواهند جوجه محسوب شوند و با سرعت به سمت حریفان قدرتمند خود می روند بدون اینکه به فرجام کار توجهی داشته باشند.
