به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از دانشجو، سکانس اول: جشن دانشجویان جدیدالورود است و من مامور شدم تا از حس وحال ترم اولی‌ها بپرسم. برخی را گرد غربت گرفته و ساکت به دنبال نگاه آشنایی که باب گفت‌وگو شود، اطراف را جست‌وجو می‌کنند. تعدادی هم نگاهشان به محوطه اطراف جشن است که پدر و مادرهایشان، حضور دارند.
با وسواس، بالاخره یک نفر را پیدا می‌کنم. از سوالات کلیشه‌ای و چه حسی داری و برنامه ات چیه شروع می‌کنم که نگاهم به بینی چسب خورده اش قفل می‌شود.
- چرا بینی تو عمل کردی؟
خنده اش را جمع می‌کند و تند جواب می‌دهد: پولیپ داشتم! اینم جز سوالای خبرنگاراس؟
آن طرفتر، یک دانشجوی بینی چسب خورده دیگر پیدا می‌کنم و سوالم را تکرار می‌کنم. با نگاهی که رودربایستی و خجالت در آن موج می‌زند، می‌گوید: خوب، مطابق استاندارد زیبایی نبود.
سکانس دوم:
تا مطب دکتر نراقی با اتوبوس بیست دقیقه فاصله است. ازدحام اتوبوس را به ترافیک همیشگی خیابان ولیعصر که با رسیدن مهر ماه، دوچندان شده، ترجیح می‌دهم. نگاهی به همراهانم در این مسافرت بیست دقیقه‌ای در اتوبوس می‌کنم: یک، دو، سه... چهارده و پانزده نفر در همین نه مترِ اتوبوس، بینی هایشان از دم تیغ جراحی گذشته است. حالا دیگر، مصمم از انتخاب سوژه ام، راهی مطب رییس انجمن تحقیقات راینولوژی می‌شوم.
سکانس سوم:
محسن نراقی، بورد فوق تخصص جراحی پلاستیک و ترمیمی صورت،عضو آکادمی جراحان زیبایی آمریکا و رییس انجمن تحقیقات جراحی راینولوژی، با وجود مشغله فراوان، صمیمانه پذیرای من و سوالاتم درباره آمار بالای جراحی بینی (رینوپلاسی) می‌شود.
پیشتازی ایران در آمار جراحی پلاستیک
در ابتدای گفت‌وگو از آمار جراحی پلاستیک در سنین ۱۷ تا ۱۹ سالگی می‌پرسم.عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه هیچ آمار دقیقی از جراحی بینی وجود ندارد، می‌گوید:به رغم همه اظهار نظر‌ها و عدد و رقم‌های سرگردانی که بمناسبت‌های مختلف، درباره تعداد جراحی‌های زیبایی بینی در ایران گفته می‌شود، هیچ آمار دقیق، مشخص و فراگیری که همزمان قابل استناد نیز باشد در دست نیست. تن‌ها کار سیستماتیک گسترده در این موضوع، تحقیقی بود که توسط انجمن تحقیقات راینولوژی با همکاری دانشگاههای معتبر آمریکا انجام شد و در آن مشخص شد که آمار جراحی زیبایی بینی در جمعیت مورد مطالعه در ایران در محدوده زمانی مشخص، هفت برابر جراحی زیبایی بینی در جمعیت متناسب در همین زمان در ایالات متحده بوده است.
زیر ۱۸ سال تا بالای شصت سال، مشتری عمل بینی
وی در ادامه توضیح داد: گروه زیادی از نوجوانان تمایل به انجام جراحی قبل از ورود به دانشگاه را دارند که دودلیل دارد. یکی زمان آزاد بعد از کنکور است که فراغت بیشتری برای انجام این عمل و استراحت پس از آن دارند و دلیل مهم دیگر تمایل به بالابردن اعتماد به نفس قبل از ورود به اجتماع بزرگتر دانشگاه است که می‌خواهند در اولین روز دانشگاه با چهره زیباتری به جمع همکلاسی هایشان بپیوندند.
رییس انجمن تحقیقات راینولوژی در پاسخ به این سوال که این قشر برای این عمل چه میزان هزینه می‌کنند، توضیح داد:از جهت انتخاب جراح این افراد با به دو دسته می‌توان تقسیم کرد:دسته اول گروهی هستند که در انتخاب جراح خود وسواس و دقت زیادی به خرج می‌دهند چراکه از دید آن‌ها جراحی زیبایی بینی مثل راه رفتن بر روی لبه تیغ است و هر اشتباهی در انتخاب جراح ممکن است یک عمر پشیمانی را به همراه داشته باشد چرا که عمل جراحی زیبایی بینی فقط یکبار امکان خوب انجام شدنش وجود دارد و این پتانسیل باید به نحو احسن مورد استفاده قرار گیرد.این دسته از نوجوانان در بین دوستان و همکلاسی‌های خود با کسانی برخورد کرده اند که قبلا عمل جراحی بینی کرده اند و از عمل راضی نیستند چرا که مشکلات زیادی از نظر تنفس و زیبایی بینی پیدا کرده اند و بینی غیرطبیعی و بیش از کوچک شده آن‌ها را بطور مدام جلوی چشم خود می‌بینند بنابراین احتیاط بیشتری می‌کنند.
انصراف از دانشگاه بخاطر یک عمل نادرست
وی ادامه داد:، اما دسته دوم از نوجوانان آگاهی و شناخت کمی نسبت به پیچیدگی‌های جراحی پلاستیک بینی دارند و آن را یک جراحی روتین و ساده می‌انگارند. به همین دلیل بدون تحقیق کافی و فقط به صرف کم بودن هزینه، به جراحان بدون تخصص و تبحر کافی در این زمینه مراجعه کرده و پس از عمل دچار مشکلاتی می‌شوند که سالهای زیادی از عمر خود را باید صرف رفع آن‌ها کنند. در موارد متعدد با دانشجویانی مواجه بودم که به دلیل انجام جراحی بینی در مراکز نامعتبر دچار چنان عارضه‌ای شدند که حتی دانشگاه را کنار گذاشتند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در پاسخ به سوال آخر که انگیزه این قشر برای زیر بار عمل سنگین بینی، رفتن چیست، گفت: بینی عضو مرکزی صورت است و نقشی بی مانند در توازن و تعادل بخشیدن به چهره ایفا می‌کند. یک بینی متناسب، شاخص مهمی در کمک به زیبا به نظر رسیدن یک فرد به شمار می‌رود. جراحی بینی در کشور ما بسیار رایج است، اما در کشورهای دیگر چنین گستردگی در شیوع جراحی بینی دیده نمی‌شود. در بسیاری از کشور‌ها جراحی بینی در شمار سه جراحی اول شایع در زیبایی نیست.
نراقی گفت: بسیاری از جوامع در دنیا هستند که شاید بینی هایی با ظاهر بزرگ و بعضاً نامتعارف و دچار اختلال ظاهری در میان شان زیاد دیده می‌شود. همین بینی اگر در جامعه ایی مثل جامعه ما بود، بار‌ها تا بحال عمل شده بود یا صاحب آن به سبب ظاهر بینی خود، مدام از سوی اطرافیان شماتت یا تحریک به عمل می‌شد. ولی همین فرم بینی در آن جامعه، نماد و ویژگی نژادی آنهاست و هزاران دلار هم که به فرد بدهی و بگویی بیا عمل کن، هرگز این کار را نمی‌کند و افرادی که عمل زیبایی بینی می‌کنند، حتی مورد شماتت هم قرار می‌گیرند. غرض این نیست که از اقدام آن‌ها دفاع کنم، بلکه می‌خواهم بگویم که تا چه اندازه مسائل و نگاره‌های اجتماعی و پیامدهای آن در جراحی‌های زیبایی نقش دارد؛ بنابراین سرنخ این نیازهای کاذب در جراحی زیبایی را باید در لایه‌های اجتماع جستجو کرد نه در آناتومی.
رییس انجمن تحقیقات راینولوژی در ادامه گفت: انجام یک جراحی زیبایی، یک تصمیم لحظه‌ای و آنی نیست. بلکه یک فرایند تصمیم گیری است و عوامل متعددی در شکل گیری آن نقش دارند. هر یک از این موارد، اگر در جای خود قرار نگیرند و نقش درست خود را در این فرایند ایفا نکنند، خطر به بیراهه کشیدن این فرایند و تصمیم گیری نادرست افزایش می‌یابد. در فرایند تصمیم گیری برای یک جراحی زیبایی که منجر به تغییر جزیی یا کلی در چهره می‌شود، عوامل بیرونی و درونی متعددی نقش دارند. عوامل بیرونی تا حد زیادی تحت تاثیر رسانه‌ها قرار می‌گیرد که به سه عامل مهم اشاره می‌کنم. ۱ - ترغیب و تشویقی که فرد از سوی اطرافیان یا اجتماع برای انجام جراحی دریافت می‌کند ۲ -ملاحظه تکثر موارد جراحی زیبایی در اطراف خود مثلاً مشاهده تعداد زیاد کسانی که بینی خود را عمل کرده اند ۳ -حرکت جریان عمومی جامعه به سمت تجملات و دقیقتر اگر بخواهیم بگوییم ترجیح ظاهر بر مسائل دیگر. می‌شود گفت: اگر جریان اجتماع به سمتی برود که قضاوت‌ها بیشتر بر اساس ظاهر افراد و تناسب اندام صورت باشد و از درک مواهب باطنی افراد غفلت شود، نتیجه‌ها هم بیشتر ظاهر اندیشانه است. بعد اگر این روند شدت یابد و صورت یک رقابت در زیبا سازی و تغییر ظاهری افراد بدون توجه به جنبه‌های دیگر ماجرا را به خود بگیرد، تعارضات جدی در جامعه پدید خواهد آمد.
عضو آکادمی جراحان زیبایی آمریکا توضیح داد: هنر من جراح باید این باشد که در این فضای نیاز کاذب ایجاد شده نسبت به جراحی‌های زیبایی، کسانی را که واقعاً یا نیازمند صد در صد جراحی هستند از میان خیل عظیم متقاصیان تشخیص دهم. مثلاً کسانی که از ناهنجاری‌ها یا عدم تناسب‌های فاحش در صورت رنج می‌برند و به همین سبب، خواسته یا ناخواسته از متن اجتماع دوری می‌کنند یا به واسطه برخورد بقیه با آن‌ها گوشه گیری می‌کنند، این افراد واقعاً نیاز به جراحی زیبایی دارند و یک جراحی زیبایی علاوه بر آن که کارکرد آناتومیک چهره‌ی او را اصلاح می‌کند او را با فرم اجتماع آشتی می‌دهد و به جریان عادی زندگی برمی گرداند. این نه تن‌ها امری است پسندیده بلکه واجب و ضروری است.
حالا بین این جمعیت خسته از فعالیت روزانه، دنبال بینی‌های اورجینالی می‌گردم که هنوز بارقه هایی از امید و حس اعتماد به نفس درونی در بین افراد جامعه را به من القا می‌کند.
