شریعتی‌نیاسر عنوان کرد: «از مجموع چهارمیلیون و ۴۰۰ هزار جمعیت دانشجویی کشور تنها ۲۰۰ هزار دانشجو در حوزه پزشکی هستند و از مجموع ۸۰ هزار عضو هیات‌علمی تنها ۱۹ هزار نفر در حوزه پزشکی مشغول به فعالیت هستند. این درحالی است که ماموریت اصلی وزارت بهداشت براساس گفته دوستان در حوزه بهداشت، درمان، پیشگیری و سلامت است، بنابراین چنین دستگاهی با این نوع ماموریت‌ها نباید درگیر و دار دو تا سه درصد جمعیت دانشجویی کشور باشد.»
او در ادامه تاکید کرد: «در شرایط امروز جدایی آموزش پزشکی و غیرپزشکی درخور تامل است. ما باید تدبیری بیندیشیم و طرحی نو دراندازیم تا مجددا آموزش در کشور یکپارچه شود تا به تبع آن بتوانیم در دنیا حرف بهتری برای گفتن داشته باشیم.»
اما این همه اظهارات شریعتی‌نیاسر نبود و او با بیان اینکه «ماموریت وزارت بهداشت ورود به آموزش نیست» ادامه داد: «آموزش امری است که باید به صورت یکپارچه در یک کشور باشد.» او در پایان از قابل پیش‌بینی نبودن زمان این ادغام گفت و تاکید کرد که باید این طرح در قالب یک پروژه مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد.
وزیر بهداشت: حاضر نیستیم ادغام کنیم
اما ساعتی از این مصاحبه نگذشته بود که وزیر بهداشت به آن واکنش نشان داد. سیدحسن هاشمی در مراسم تودیع و معارفه ریاست دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: «حاضر نیستیم آموزش علوم پزشکی را با وزارت علوم ادغام کنیم و نمی‌توانیم به عقب برگردیم. در سیاست‌های سلامت ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری نیز درخصوص ارتقای آموزش پزشکی تاکیدات فراوانی شده است.»
ماجرایی به اندازه چهار دهه!
اما مساله ادغام یا جدایی آموزش پزشکی با غیرپزشکی اختلاف سال‌های اخیر نبوده است؛ سال 1364 بود که آموزش پزشکی به وزارت بهداشت پیوست، به گفته کارشناسان یکی از دلایل آن کمبود نیروی انسانی و نیاز کشور به کادر درمانی در آن زمان بود؛ نیازی که با افزایش چندبرابری ظرفیت پزشکی و توسعه دوره‌های نوین پزشکی و دانشگاههای علوم پزشکی برطرف شد. این طرح تا سال 85 به کار خود ادامه داد تا اینکه در همان سال طرح ادغام آموزش پزشکی با غیرپزشکی مطرح شد که با مخالفت اکثر اعضای کمیسیون بهداشت و درمان و نمایندگان مجلس فرصت رای‌گیری در صحن علنی نیافت. موافقان طرح معتقد بودند که این کار باعث افزایش سطح آموزش می‌شود چون وزارت بهداشت منابع و وقت ندارد که هم سلامت مردم را تضمین کند و هم آموزش بدهد اما مخالفان، آموزش پزشکی را یک امر تخصصی می‌دانستند که هیچ‌کس جز وزارت بهداشت نمی‌تواند آن را انجام دهد.
این طرح در همان سال مسکوت ماند تا اینکه در سال 95 بار دیگر مطرح شد؛ طرحی که موافقان و مخالفان جدی دارد و هر ازچندگاهی این دعواها سر باز می‌کند. البته در این میان حواشی شکل‌گرفته در این دو وزارتخانه طی یک‌سال اخیر بی‌تاثیر نبوده است، موافقان ادغام معتقد هستند وزارت بهداشت با توجه به جذب دانشجوی پولی در سال گذشته در چند دانشگاه برتر علوم پزشکی کشور دیگر به‌دنبال آموزش‌های تخصصی نیست بلکه به‌طور مثال نشستن یک رتبه‌اولی در کنار یک دانشجوی پولی در دانشگاهی همچون علوم پزشکی شهید بهشتی دیگر مسائل آموزشی را در حاشیه قرار می‌دهد. از سوی دیگر مخالفان ادغام نظر دیگری دارند، آنها مدعی هستند این ادغام می‌تواند ظرفیت‌های مالی بیمارستان‌ها را به وزارت علوم سرازیر کند و همین فرصت خوبی برای جبران کسری‌های این وزارتخانه خواهد بود. به هر حال باید دید این قصه پرفرازو نشیب به کجا خواهد رسید.
منبع: فرهیختگان
