درحال حاضر ترامپ هنوز امیدوار است که بتواند اروپا را با خود در مورد ایران همراه سازد اما حقیقت آن است که سرکشی‌های رییس‌جمهور از قوانین ثابت بین‌المللی و پشت پازدن به تعهدات فرامرزی امریکا، اتحادیه اروپا را با روسیه و چین برای تنبیه کلیددار کاخ سفید همراه‌تر کرده است. جهان در حال حاضر با بحران‌های خطرناک‌تر مانند کره شمالی دست و پنجه نرم می‌کند و در چنین شرایطی اروپا نمی‌تواند به جنون ترامپ مجال رخ‌نمایی بیشتری بدهد.
به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از اعتماد، جهان برای جنون مردی که جاهل‌وار بر مسند قدرت در کاخ سفید تکیه زده آماده می‌شود. پنجشنبه به وقت واشنگتن برابر است با دوازدهمین روز از ماه اکتبر، تاریخی که گفته می‌شود دونالد ترامپ، رییس‌جمهور ایالات متحده در آن تصمیم به تعویق افتاده خود درباره سیاست جامع دولتش در قبال ایران را اعلام می‌کند. ضرب‌الاجل زمانی نیمه اکتبر است اما برخی منابع خبری نزدیک به کاخ سفید می‌گویند که رییس‌جمهور در بازه زمانی میان 12 تا 15 اکتبر تصمیم خود را نهایی خواهد کرد. روز سه‌شنبه به وقت ایالات متحده، دونالد ترامپ ناهار کاری با رکس تیلرسون و جیم متیس وزرای خارجه و دفاع داشت تا در مورد فرجام توافق هسته‌ای با ایران با آنها گفت‌وگو کند.
مرد مونارنجی یا تصمیمی را که تاکنون دو بار اتخاذ کرده تکرار و پایبندی ایران به توافق را تایید می‌کند یا در تقابل با جهان قرار می‌گیرد. چه دولتمردانی که این روزها در راس قدرت در کشورهای متفاوت قرار گرفته‌اند و چه سیاستمدارانی که پیش از این جامه قدرت را بر تن داشتند از سخن گفتن مستقیم با چهل و پنجمین رییس‌جمهور امریکا ناامید شده‌اند و برای نجات برجام به فضای رسانه‌ای و دیپلماسی عمومی روی آورده‌اند. از وندی شرمن و ریچارد نفیو، مذاکره‌کنندگان سابق در دوره باراک اوباما تا ستون‌نویس‌های معتبرترین رسانه‌های امریکایی در کنار توافق هسته‌ای با ایران قرار گرفته‌اند. استدلال‌ها برای تشویق ترامپ در راستای باقی ماندن در توافق هسته‌ای همزمان با شمارش معکوس برای رسیدن روز موعود تنوع بیشتری به خود گرفته است. خط واحد در همه این تحلیل‌ها این است که عدم تایید پایبندی ایران به توافق هسته‌ای در حالی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تاکنون 8 بار وفای به عهد ایران را تایید کرده اشتباهی است مهلک اما هرکسی از دریچه نگاه خود تلاش کرده ترامپ را از بازی با آتش برحذر دارد.
شکاف در اتحاد فراآتلانتیکی میان اروپا و امریکا، تقویت رابطه ایران، روسیه و چین، توسعه نفوذ ایران در منطقه، تاثیرگذاری بر بحران کره شمالی و دور کردن پیونگ‌یانگ از میز مذاکرات هسته‌ای، خیانت به تلاش‌های بین‌المللی برای ترویج قوانین مربوط به منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای، تعمیق بی‌اعتمادی به امریکا در افکار عمومی ایران، بی‌توجهی به نقش سازمان ملل و توافقی که حمایت این نهاد بین‌المللی را برعهده دارد، به تصویر کشیدن تصویر غیرقابل اعتمادی از امریکا در سطح بین‌المللی، مرگ کوچک‌ترین شانس‌ها برای تنش‌زدایی از رابطه تهران – واشنگتن، تضعیف جبهه مبارزه با داعش و از بین بردن فرصت‌های شغلی که براثر برجام برای برخی کمپانی‌های امریکایی مانند بویینگ ساخته شده بود تنها و تنها چند مورد از استدلال‌هایی است که این روزها در تقبیح تحت‌الشعاع قراردادن منفی توافق هسته‌ای توسط واشنگتن به گوش می‌رسد. تمام شواهد حاکی از آن است که چه توافق هسته‌ای ایمن بماند و چه ترامپ برجام را از ریل خارج کند، تهران و واشنگتن در سه سال و نیم باقی مانده روزهای پرتنشی را پیش رو خواهند داشت. در این میان سیاست‌های تند و تیز جهانی ترامپ، اجماع میان اروپا و امریکا بر سر ایران را که دستاورد باراک اوباما بود به محاق برده و اکنون دوباره فرصت برای همکاری‌های مستقل اروپا با ایران فراهم شده است.
درحال حاضر ترامپ هنوز امیدوار است که بتواند اروپا را با خود در مورد ایران همراه سازد اما حقیقت آن است که سرکشی‌های رییس‌جمهور از قوانین ثابت بین‌المللی و پشت پازدن به تعهدات فرامرزی امریکا، اتحادیه اروپا را با روسیه و چین برای تنبیه کلیددار کاخ سفید همراه‌تر کرده است. جهان در حال حاضر با بحران‌های خطرناک‌تر مانند کره شمالی دست و پنجه نرم می‌کند و در چنین شرایطی اروپا نمی‌تواند به جنون ترامپ مجال رخ‌نمایی بیشتری بدهد.
در حالی که جهان چند روز گذشته را صرف هشدار دادن به رییس‌جمهور امریکا و مخالفان توافق هسته‌ای با ایران کرده است، چهره‌هایی مانند سناتور جمهوریخواه تام کاتن ادعا می‌کنند که تصمیم ترامپ در مورد توافق هسته‌ای و تلاش برای زیر سوال بردن آن باید مورد استجابت تمام اعضای کابینه قرار بگیرد و هرکسی که با این تصمیم مخالف است با کابینه خداحافظی کند.
عدم تایید پایبندی ایران به توافق هسته‌ای از سوی رییس‌جمهور امریکا به چه معناست؟
برخلاف اروپا، دولت امریکا یک ضرورت قانونی داخلی تعریف کرده که براساس آن باید هر 90 روز یک بار تایید کند که ایران به تعهدات خود در توافق هسته‌ای پایبند بوده است. هدف از تبیین این قانون داخلی، حفظ قدرت نظارت کنگره بر اجرای صحیح برجام بوده است. ترامپ تاکنون دوبار در 9 ماه گذشته پایبندی ایران را در دو نامه به کنگره تایید کرده است. رییس‌جمهور می‌تواند بدون نیاز به ارایه هیچ گونه مدرک خاص و مستدلی، پایبندی ایران به توافق هسته‌ای را تایید نکند. ترامپ می‌تواند ادعا کند که تعلیق اجرای تحریم‌های هسته‌ای ایران که در یک سال و نیم گذشته انجام شده دیگر در راستای تامین منافع امریکا نخواهد بود. وی همچنین می‌تواند بهانه‌های بی‌پایه و اساس در مورد نقش منفی ایران در منطقه یا آزمایش‌های موشکی این کشور را دوباره تکرار کند. عدم تایید پایبندی ایران به معنای بیرون آمدن از توافق هسته‌ای نیست بلکه تنها از رییس‌جمهور در این مورد سلب مسوولیت می‌کند و توپ را در زمین کنگره قرار می‌دهد.
