به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ متن این بیانیه به شرح زیر است:
در هفته دوم مهرماه نشریه مستقل"سیانت" با تیتر "تشکل‌های زنجیره ای" در صحن دانشگاه پخش گردید که بدون شکایت ذی نفعان و تن‌ها با صلاح دید مسئولین دانشگاه توقیف شد!
این نشریه به طور مستدل و روایت گونه به بررسی روند شکل گیری و فعالیت تشکل‌های اصلاح طلب دانشگاه پرداخته و نقدهایی منصفانه و براساس واقعیات موجود ارائه کرده بود.
اقدام تعجب برانگیز تیم مدیریتی دانشگاه ما را بر آن داشت تا به عنوان قدیمی‌ترین تشکل دانشگاه صنعتی امیرکبیر موضع خود را در قبال این اتفاق بیان نماییم:
درشرایطی که رییس جمهور همواره از آزادی یان و فضای باز سیاسی سخن می‌راند و از شعار مذمت گونه و پرزرق و برق "نشکنیم قلم‌ها را، نبندیم دهان‌ها را" استفاده می‌کند، چگونه است که در فضای کشور و بالاخص دانشگاه‌ها که محل ظهور و بروز اندیشه‌های باز در چهارچوب قوانین می‌باشد، هیچ گونه پایبندی عملی به این شعار‌ها از سوی مجموعه‌های مدیریتی تحت نظارت دولت مشاهده نمی‌شود و حتی بدون شکایت ذی نفعی "هم قلم‌ها را می‌شکنند و هم دهان‌ها را می‌بندند"؟
چگونه است که نشریاتی با مضامین و عبارات مشخص در توهین و زیر سوال بردن شورای محترم نگهبان، انحراف فتنه ۸۸ و... به راحتی در دانشگاه امیرکبیر توزیع می‌گردد و در کمیته ناظر بر نشریات نیز با این نشریات برخوردی حداقلی صورت می‌گیرد، اما نشریه‌ای که برای ایفای رسالت آگاهی بخشی، براساس شواهد مستدل و نه روکردن پشت پرده ها، تنظیم می‌گردد، به سرعت حکم ممنوعیت انتشار می‌گیرد؟ آیا مگر غیر از این است که دانستن حق دانشجو و اگاهی بخشیدن رسالت دانشجوست؟
نکته جالب توجه و عجیب در این مساله این است که مجموعه‌های ذی نفع هیچ گونه شکایت رسمی در این باره به مراجع ذی ربط اعلام ننموده اند که این خود بدان معنی است که موارد مطرح شده در این نشریه را "به طور کامل قبول دارند"، اما مسئولین دانشگاه بر تصمیم یک طرفه خود پافشاری می‌کنند!
چگونه می‌توان باور نمود که تیم مدیریتی دانشگاه پایبند به قانون می‌باشد در حالی که تشکلی به صورت علنی و برخلاف اساسنامه خود و برخلاف قوانین بالادستی کشور اعلام می‌دارد که "التزام عملی به ولایت فقیه را قبول نداشته" و بالاجبار در اساسنامه خود این بند را گنجانده است، اما دانشگاه منفعلانه در قبال چنین تناقض و بی قانونی سکوت اختیار می‌کند؟ آیا اجرای قانون نباید در تمام ابعاد دانشگاه جاری شود؟
همگان بر این مساله واقف هستند که تحریف تاریخ یکی از مشکلات اساسی امروز ماست. آیا باید سزای آگاهی بخشیدن درباره گذشته دانشگاه و نشان دادن حقایقی که عده‌ای در حال وارونه جلوه دادن آن هستند توقیف شدن باشد؟ آیا سزای انتشار تصویر فرد (مذکر) آشوبگری که در اوج حقارت قصد داشت با سرکردن چادر از دانشگاه فرار کند، به منظور آگاه کردن دانشجویان از عمق تفکر کسانی که چنین فرد حقیری را شرف خود می‌دانند توقیف شدن است؟!
تیم مدیریتی دانشگاه باید علاوه بر نشکستن قلم‌ها، نبستن دهان‌ها و پناه بردن به خدا از بستن دهان منتقد به این نکته توجه داشته باشد که دانشجویان به هیچ وجه جناح طلبی هیچ مسئولی را نمی‌پذیرند و در مقابل مشاهده آن ساکت نخواهند نشست.
در پایان، انجمن اسلامی دانشجویان (تاسیس ۱۳۴۲ - عضو دفتر تحکیم وحدت) اعلام می‌دارد که هرگونه رفتار تبعیض آمیز و ناعادلانه را محکوم می‌دارد و خواستار آن است که مسئولان دانشگاه بر اجرای قانون به طور یکسان برای تک تک مجموعه‌ها اهتمام ورزند و از برخوردهای سلیقه‌ای دوری نمایند.
