آپلود ۳۰ گیگابایت در روز برای هر کاربر ژاپنی
محبوب‌ترین سرویس در ژاپن، اینترنت فیبر نوری است که حداکثر سرعت ۱۰۰ تا ۲۰۰ مگابیت بر ثانیه را به کاربران ارائه می‌کند. متوسط سرعت اینترنت ADSL نیز در این کشور با توجه به فاصله تا مرکز سرورها، حدود ۵۰ مگابیت بر ثانیه اعلام شده و حداکثر سرعت اینترنت کابلی هم ۳۰ مگابیت بر ثانیه است.
در کشور هند، متوسط سرعت اینترنت ۶.۵ مگابیت بر ثانیه و متوسط اوج سرعت اتصال به اینترنت ۴۱.۴ مگابیت بر ثانیه اعلام شده است. در این کشور پرجمعیت حدود ۲۷۶ میلیون کاربر اینترنت پهن باند وجود دارد و در رده‌بندی جهانی سرعت اینترنت نیز هندی‌ها در بین ۱۴۹ کشور در رتبه ۸۹ قرار گرفته‌اند.
سریع‌ترین اینترنت دنیا در کره جنوبی
مردم کره جنوبی یکی از بهترین خدمات اینترنتی دنیا را دریافت می‌کنند. این کشور دارای سریع ترین اینترنت جهان است و از سوی دیگر حدود ۹۲.۴ درصد جمعیت کل کشور کره جنوبی از اینترنت استفاده می‌کنند. شرکت‌های بزرگ SKBroadband، KT Corp و +LGU پهنای باند مورد نیاز کره‌ای‌ها را فراهم می‌کنند. طبق آخرین آمار، متوسط سرعت اینترنت کره جنوبی ۲۶.۱ مگابیت بر ثانیه بوده و این سرعت تقریبا ۴ برابر متوسط سرعت جهانی با ۷ مگابیت بر ثانیه است.
اینترنت منصفانه با محدودیت پهنای باند در ترکیه
اینترنت ADSL از سال ۲۰۰۱ در ترکیه ارائه شد و هم‌اکنون شرکت ترک تلکام (Turk Telekom) گسترده‌ترین خدمات اینترنتی را در این کشور عرضه می‌کند. اینترنت در ترکیه مانند بسیاری از کشورهای دیگر با محدودیت پهنای باند در اختیار مشترکان قرار می‌گیرد. سرعت بسته های اینترنتی شرکت ترک تلکام از ۸ تا ۲۴ مگابیت بر ثانیه است و این شرکت، خدمات VDSL2 را نیز با سرعت ۲۵ تا ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه ارائه می‌کند.
محدودیت دانلود در آمریکا
بر اساس اطلاعات سایت مخابرات استان تهران، در آمریکا برای ایجاد محدودیت در دانلود از Width Cap یا Data Cap استفاده می‌کنند. Width Cap یا Data Cap، یک محدودیت مصنوعی است که برای انتقال اطلاعات در شبکه اینترنت اعمال می‌شود. این اصطلاح به سیاست‌هایی گفته می‌شود که تهیه کننده خدمات اینترنت برای محدود کردن مصرف مشتریان اجرا می‌کند و شرکت های اینترنتی آمریکایی (ISP) نیز جزو شرکت‌هایی هستند که این نوع محدودیت را اعمال می‌کنند.
این شرکت‌ها اعلام کرده‌اند که محدودیت پهنای باند برای فراهم کردن خدماتی عادلانه برای مشتریان است، اما در سوی مقابل بسیاری از کاربران آمریکایی بر این باورند که با پیشرفت تکنولوژی، چنین تصمیمی اصلا ضروری نیست و شرکت‌ها می‌توانند به جای محدود کردن سقف اینترنت، تقاضای مشتریان خود را به سادگی پاسخ بگویند.
فروش اینترنت
این اصطلاح در آمریکا، محدودیت پهنای باند خوانده می‌شود اما در حقیقت، اطلاعات دانلود شده در هر ماه کنترل می‌شوند. البته باید گفت میزان محدودیتی که در این کشور برای حجم دانلود در نظر گرفته می‌شود به مراتب با کشور ما فرق دارد. در سال ۲۰۱۶ شرکت Comcast در آمریکا، برنامه خدماتی با محدودیت دانلود یک ترابایتی عرضه کرد. با چنین حجمی، هر عضو یک خانواده چهار نفره در آمریکا می‌توانند ۱۰۰ فیلم را در ماه به صورت آنلاین تماشا کنند و محدودیت حجم آن‌ها به پایان نرسد. در واقع در آنجا برخلاف ایران، کم پیش می‌آید که حجم اینترنت یک کاربر زودتر از موعد به اتمام برسد و فرد مجبور شود حجم اضافی بخرد.
البته برخی شرکت‌های آمریکایی، برنامه‌ای با نام «اینترنت بدون مرز» را در سر دارند که در صورت اجرای آن، دسترسی به اینترنت بدون هیچ محدودیتی برای کاربران این شرکت‌ها فراهم می‌شود. البته در این طرح نیز پس از آن که کاربر از مرزهای تعیین شده برای حجم مصرف بگذرد، شرکت ارائه دهنده خدمات دسترسی به اینترنت، سرعت انتقال اطلاعات را کاهش می‌دهد.
