به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از دانشجو، جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی به مناسبت شانزدهم آذر بیانیه‌ای صادر کرد.
در متن این بیانیه آمده است: در شانزدهم آذرماه ۱۳۳۲ اتفاقی رخ داد که آن باید برای جامعه و دانشگاه‌های ما الگوبرداری و تطبیق‌سازی شود و آن نفرت جامعه از طاغوت و سلطه بیگانه است که بروز عملی و عینی آن در دانشگاه و توسط دانشجویان رخ داد، آن نفرت و آن حرکت عملی همان اجتناب از طاغوت بود، طاغوتی که همواره خود را در پس پرده پرستیژ فکری و علمی پنهان می‌کند، ولی چنانچه موقعیت مناسب فراهم باشد حتی به احمد قندچی و امثالهم هم رحم نخواهند.
در ادامه این بیانیه آمده است: اما الگوی خزان غمناک ۶۴ سال پیش برای امروز ما چیست؟ الگو همان اجتناب از طاغوت است که امروز باید در دانشگاه ما بروز عملی پیدا کند، چرا که امروز اجتناب از طاغوت وارد مرحله جدیدی شده و ما گام را فراتر از صرف مخالفت با نیکسون و امثالهم را گذاشته‌ایم.
جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی اعلام کرد: امروز اجتناب از طاغوت در زمینه فکر و اقتصاد است، امروز اجتناب از طاغوت یعنی تلاش برای تولید مدل‌های علمی جدید و فرار از زیر یوغ علوم غیرتوحیدی؛ در دانشگاه، اجتناب از طاغوت یعنی عدم پذیرش utilitarianism (فایده گراییِ) لیبرالیسم بنتام و احیای نظام معیشت قرآنی! یعنی اثبات حباب بودن سود حاصل از ربایی که خداوند متعال وعده به محاق بردن آن را داده! یعنی بتی بنام نظام اقتصادی غرب را بشکنیم و تبر را بردوش چندی از اقتصاددانان لیبرال عصر حاضر، یعنی استیگلیتز و فرگوسن و مایک ملونی بگذاریم!
در این بیانیه عنوان شده است: خلاصه اجتناب از طاغوت را صرفا درپشت خاکریز‌ها و تیر و تفنگ‌ها نبینیم چرا که اگر به «واجتنبوا الطاغوت» دراین زمینه‌ها توجه نکردیم، لاجرم باید منتظر باشیم که سی و اندی سال بعد از مخالفت‌های صریح امام با لیبرالیسم، وزیر جمهوری اسلامی رسما از لیبرالیسم دفاع کند! و متاسفانه همه به صورت نتیجه و وزیر معترض هستند و کسی حاضر به اصلاح ریشه مسئله و علمی که طرف بحثشان خوانده، نیست. اما تمام این‌ها، وظیفه ما دانشجویان ۱۶ آذری در حوزه تولید فکر است و مسئله دیگر اجتناب از طواغیت و مبارزه باآن در عرصه قدرت است.
در این بیانیه آمده است: بحمدالله دیگر نیکسون‌ها در خاک ایران نمی‌توانند قدم بگذارند تا شریعت رضوی‌ها را به خاک و خون بکشند، اما در کشورهای دیگر چطور؟ مگر غیر این است که جنگ ما جنگ عقیده ست و جغرافیا و مرز نمی‌شناسد؟! در عربستان شیخ نمر و امثالهم را تحت فشار گذاشته و می‌گذارند، در بحرین شیخ عیسی قاسم‌ها و در افریقا زکزاکی‌ها و در آذربایجان شیخ طالع باقرزاده‌ها واهالی نارداران و در پاکستان ترور در مساجد و در یمن حوثی‌ها و در شرق آسیا، اقوام مسلمان میانمار و در فلسطین...
جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی در این بیانیه آورده است: ما ادراک فلسطین؛ درمورد فلسطین، قدم اول اجتناب از طاغوت خارجی نیست، قدم اول اصلاح خودمان است، چندسالی است که کمپین "BSD" برای بایکوت محصولات صهیونیزم در بعضی ملت‌های اروپایی به راه افتاده، ولی ما جوانان ۱۶ آذری در نسبت بااین بایکوت روزه سکوت گرفته‌ایم. اما رنج و درد دانشجوی ۱۶ آذری ازآنجایی فزونی میگیرد که اگرچه دیگر عمال نیکسون‌ها حاکم نیستند، ولی همچنان پس از گذشت حدود چهل سال از انقلاب اسلامی، بعضا، از دست تربیت یافتگان شرق و غرب آسوده نیستیم؛ چون رنج مردم‌مان را میبینیم! چون درمیان این همه فوت و جوان ازدست دادگی پس از یک زلزله، از آب خون آلود ماهی گرفتن بعضی را میبینیم!
در این بیانیه آمده است: اشرافیت و درمیان مردم نبودن را میبینیم، از ماشین چندصد میلیونی دست تکان دادن برای زلزله زده‌ها را میبینیم! و خلاصه رنج و دردمان بخاطر این است که سطح و شایستگی انقلابمان را میبینیم و آن را با عملکرد ذخایر نظام (!) مقایسه میکنیم و درمیان این همه درد، دیگر بایکوت کردنمان در مراسم روز دانشجویی که باحضور رئیس جمهور محترم برگزار شد را فراموش میکنیم؛ مراسمی که برای نطق چهار تشکل گسترده دانشجویی، فقط یک نماینده در نظر گرفته شد، آن هم در یک چارچوب خاص!
در پایان جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی، اعلام کرد: ضمن تلاش برای اجتناب و مبارزه با طاغوت در عرصه فکری و علمی و در عرصه سیاسی و بین المللی، در داخل هم، برای کسانی که قصد دارند با برنامه‌هایی مشابه مهندسی فضای مراسم روز دانشجوی اخیر (بایکوت تشکل‌های انقلابی)، صدای دانشجوی ۱۶ آذری را قطع کنند، پیامی دارد و آن این است که لطفا تلاش بیهوده نکنید، خاموش نمی‌شود!
