به گزارش«خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، محققان کلینیک مایو آمریکا حدود ۴۱۰۰ فرد مبتلا به لنفوم را مورد بررسی قرار دادند. سرطان لنفوم سرطانی است که در سلول های سفید خون که معمولا به مقابله با عفونت کمک می کنند، آغاز می شود.
دکتر پرییانکا پوفالی، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «همه متخصصان برای تمام بازماندگان سرطان فعالیت فیزیکی را توصیه می کنند تا کیفیت زندگی شان بهبود یابد، اما ما تاثیر تحرک جسمی را بر بقاء بیماران مبتلا به لنفوم نمی دانستیم.»
وی در ادامه می افزاید: «یافته های ما نشان می دهد فعالیت فیزیکی می تواند تاثیر مثبت بر بقاء بیماران مبتلا به لنفوم داشته باشد.»
محققان از طریق پرسشنامه های دوره ای، میزان فعالیت فیزیکی شرکت کنندگان را قبل از تشخیص ابتلا به سرطان و تا سه سال بعد پیگیری کردند.
مطالعه نشان داد افرادی که قبل از تشخیص ابتلا به این بیماری فعالیت فیزیکی شان بیشتر از حد نرمال بود، کمتر از افراد دارای تحرک فیزیکی جان شان را به خاطر بیماری لنفوم از دست دادند.
افرادی هم که بعد از ابتلا به این بیماری فعالیت فیزکی شان را افزایش دادند کمتر از افراد دارای تحرک فیزیکی کمتر در طول سه سال بعد از تشخیص بیماری جان شان را از دست دادند.
از سوی دیگر، افرادی که بعد از تشخیص ابتلا به لنفوم فعالیت جسمی شان کمتر شده بود میزان و مرگ شان در مقایسه با افرادی که فعالیت فیزیکی شان تغییری نکرده بود بیشتر بود.
