به گزارش خبرنگار صنفی - آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به تدریج به فصل امتحانات پایانی دانشگاهها نزدیک میشویم و دانشجویان باید کم کم خود را مهیای حضور در جلسات امتحانی کنند. طبق تقویم آموزشی ارائه شده از سوی دانشگاهها عموم دانشگاهها امتحانات خود را از تاریخ شنبه 16 دی ماه آغاز میکنند و تا اوایل بهمن ماه این امتحانات ادامه دارد.
* زمان پایان کلاسهای درسی دانشگاهها
با مشاهده تقویم آموزشی دانشگاهها متوجه خواهید شد که اکثر دانشگاهها تاریخهای سیزدهم و چهاردهم دی ماه را به عنوان روز پایان کلاسهای درسی تعیین کردهاند، اما دانشجویان به خوبی میدانند این تاریخ مذکور فقط روی کاغذ اعتبار دارد و بسیاری از دانشجویان رشتههای علوم انسانی از دو هفته قبل از امتحانات و دانشجویان فنی - مهندسی و رشتههای علوم پایه، یک هفته قبل از امتحانات، کلاسها را تعطیل کرده و طی این مدت(که در بین دانشجویان به «دوران فرجه» مشهور است) مشغول درس خواندن و کسب آمادگی جهت حضور در امتحانات میشوند.
* قانون نانوشته دانشجویی در دانشگاه
آخر ترم که میرسد، دانشجویان و اساتید سردرگم میشوند و در دوراهی «تعطیل کردن کلاس» و یا «برگزاری جلسات باقیمانده مطابق تقویم آموزشی دانشگاه» قرار میگیرند. البته تجربه نشان داده است که دانشجویان زرنگتر از آن هستند که در دام محدودیتهای آموزشی ناشی از غیبت در کلاس بیفتند و با هماهنگیهایی که با یکدیگر و حتی با اساتید انجام میدهند، مسئولین آموزش را تسلیم قانون نانوشتهای به نام «فرجه» میکنند.
* انسانیها زودتر به استقبال تعطیلات میروند
البته ممکن است، دانشجویان رشتههای مهندسی و علوم پایه که طبعا حضورشان در کلاس و انجام تمرینات ارائه شده توسط استاد برایشان ضروریتر است، ترجیح دهند طبق تقویم آموزشی به دانشگاه بیایند. اما معمولا دانشجویان رشته علوم انسانی، در 2 هفته منتهی به امتحانات، تمایلی برای حضور در کلاس ندارند. آنها معتقدند هر چند دروس ارائه شده به آنها در ظاهر با سایر رشتهها متفاوت است اما درسهای آنها هم سختیهای خودش را دارد و طوری نیست که بشود یک شبه آنها را خواند و به فرصتی دو هفتهای جهت آماده شدن برای امتحان نیاز است.
* خانهنشینی یا ماندن در جمع دوستان؟
هر چند استدلال دانشجویان برای بهرهمندی از ایام فرجه درست است اما تجربه نشان داده است که معمولا آنها در بهترین حالت، ممکن است از یک هفته یا حتی کمتر از یک هفته از این ایام استفاده کنند و باقی روزها را به بطالت خواهند گذراند. عدهای ترجیح میدهند ایام فرجه را در خوابگاه سپری کنند و با برنامهای که در ذهن خود تداعی میکنند، پیشبینی میکنند بیشتر ساعات روز را در سالن مطالعه خوابگاه سپری خواهند کرد. از مزایای در خوابگاه ماندن امکان رفع اشکال و همچنین برنامهریزی مشترک درسی و درس خواندن با دوستان است. با این حال، این دسته نیز به دلیل شرایط خوابگاه از قبیل محدودیتهای غذایی، شبنشینیهای دانشجویی و... درگیر حواشی خواهند شد و نهایتا اینکه از فرجه کمترین استفاده را خواهند برد.
* فرصتی که به راحتی از بین میرود!
دسته دیگری از دانشجویان ترجیح میدهند دو هفته فرجه را در خانه سپری کنند و در کنار خانواده خود هم به امور درسی خود بپردازند و هم از تسهیلات خانهنشینی بهرهمند شوند. این دسته از دانشجویان نیز معمولا این ایام را در دید و بازدیدها و انجام کارهای عقب افتاده خود خواهند گذراند و شاید در روزهای انتهایی به فکر درس خواندن هم بیفتند! حتی ممکن است کار به جایی برسد که بیخیال ماندن در شهر خود شوند و به بهانه درس خواندن باز هم راهی خوابگاه شوند.
البته قابل ذکر است هیچکدام از روش های بالا مطلقا اشتباه نیستند و بسته به شرایط دانشجو، میتوان ایام فرجه را در منزل و یا در خوابگاه سپری کرد، آنچه مهم است یک برنامهریزی دقیق و متعادل و همچنین مهمتر از آن عمل به آن برنامهها است.