به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس، حجت‌الاسلام جمال یاری سه‌شنبه شب در نشست خبری بابیان اینکه حوزه و دانشگاه هر دو رسالت بزرگی به دوش گرفته‌اند، اظهار کرد: این دو مکان برای جامعه و بشریت در عرصه‌های مختلف علمی در حال تلاش هستند.
وی با اشاره به اینکه این دو حوزه بزرگ در عرصه‌های فرهنگی از قدیم فعالیت داشتند گفت: همواره تلاش بر این بود که این دو قشر از همدیگر جدا باشند و جدایی این دو هم به نفع آن‌هایی است که نظر سویی نسبت به رشد و پیشرفت در دنیای اسلام داشتند.
کارشناس حوزه بابیان اینکه جدایی حوزه و دانشگاه باعث آسیب به جوامع اسلامی می‌شود افزود: با نگاه به زندگی گذشتگان و علمای بزرگ معاصر مانند شهید مطهری، شهید مفتح، شهید بهشتی، شهید باهنر متوجه می‌شویم که این‌ها علاوه بر اینکه در حوزه آموخته‌های خوبی داشتند و رشد قابل‌توجه ای در عرصه علوم حوزوی داشتند، برای آن‌ها ضروری بود که وارد عرصه دانشگاه هم شوند.
یاری بابیان اینکه وحدت بین حوزه و دانشگاه وحدت مقدسی است تصریح کرد: حوزه و دانشگاه مانند دو بالی هستند که یک پرنده تیزپرواز را می‌تواند به پرواز درآورد هم در علوم انسانی، دینی و هم در علومی که امروزه دانشگاه‌ها در این عرصه کاملاً در حال تلاش هستند.
وی با اشاره به اینکه نباید نگاهمان به این باشد که دانش حوزوی، سنتی صرف است گفت: دانشی که در حوزه امروز تدریس می‌شود، هم در امور پژوهشی و حوزوی به بخشی از نیازهای فکری، روحی، تربیتی، اخلاقی و اعتقادی جامعه برمی‌گردد.
کارشناس حوزه با اشاره به اینکه نمی‌توانیم بگوییم که حوزه علم سنتی صرف است افزود: در دانشگاه علم نوین و مدرن این‌ها باهم تعارض دارند و هیچ تعارضی در اینجا انسان نمی‌تواند قائل شود مگر اینکه آن نگاه‌های خیلی سست نظر یا تنگ‌نظر یا نگاه‌های غیر کارشناسی باشد.
یاری با اذعان به اینکه درگذشته‌های بسیار دور در حوزه دانشمندانی داشتیم که امروز نظریه‌های آن‌ها در دانشگاه‌های دنیا پذیرفته‌شده خاطرنشان کرد: امروز نمی‌توانیم بوعلی سینا را از حوزه جدا کرد چون در حوزه بخشی از اعظمی از مسائل عرفانی و فلسفی بوعلی سینا مطرح است و همچنین از دانشگاه هم نمی‌شود جدا کرد زیرا بخشی از طب و طبابت و حکمت بوعلی سینا در دانشگاه‌ها مطرح است.
وی تصریح کرد: حوزه در رسالت خودش بخشی از علومی که برمی‌گردد به مسائل تربیتی، انسان‌شناسی، معنوی و حتی بخشی از جامعه‌شناسی، روانشناسی را می‌تواند از نیازمندی‌های جامعه بشری مرتفع کند، پس نمی‌توانیم بگوییم که سنتی صرف است.
