به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سال 94 و در پی افزایش تنش‌ها بین جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی به ناگاه فدراسیون فوتبال این کشور اعلام کرد که به دلیل عدم وجود امنیت در ایران حاضر نیست تیم‌های خود را برای مسابقه به کشور ما بفرستد. درحالی که در ابتدا این امر بیشتر به یک شوخی شبیه بود(زیرا به طور مثال کشورهایی مانند سوریه و عراق که درگیر جنگ بودند به دلیل عدم‌امنیت، بازی‌های خود را با تائید ای اف سی در ایران برگزار می‌کردند و این امر یعنی امنیت برگزاری مسابقات در ایران از سوی این نهاد احراز شده بود) و همگان تصور می‌کردند این امر مانند سایر لفاظی‌های تیم‌های سعودی در آستانه‌ی لیگ قهرمانان آسیاست. اما با گذشت مدت اندکی کنفدراسیون فوتبال آسیا با تائید موضع سعودی‌ها حکم به برگزاری بازی تیم‌های ایرانی و عربستانی در کشور ثالث داد و به این ترتیب فوتبال ایران را با یک شوک مواجه کرد. این امر که یک بار دیگر نشان از لابی قدرتمند سعودی‌ها و استفاده از دلارهای نفتی در این زمینه بود با واکنش انفعالی مسئولین فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران مواجه شد.
* خبری خوشی که دوامی نداشت!
مسئولین فدراسیون در واکنش به انتقاد رسانه‌ها اینگونه اظهار می‌کردند که بدور از هیاهوی رسانه‌ای و با مذاکره و اقدام از طریق مجاری قانونی در حال حل و فصل این موضوع هستند. در این زمینه چندی پیش با اعلام کمیته مسابقات ای اف سی مقرر شد تمامی بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا به صورت رفت و برگشت و با استفاده از حق میزبانی کشورها برگزار شود. مسئولین فدراسیون فوتبال این امر را نشان از پیروزی بزرگ خود بر لابی سعودی‌ها می‌دانستند و حتی آنقدر به نتیجه به دست آمده مطمئن بودند که مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال اعلام کرد در صورتی که هیات رئیسه ای اف سی تصمیم کمیته مسابقات را لغو کند تمامی تیم‌های ایرانی از این بازی‌ها کنار خواهند کشید. در همین فضا و در حالی که فضای داخلی کشور برگزاری مسابقات بین تیم‌های ایرانی و عربستانی به صورت رفت و برگشت را پذیرفته بود، ناگهان دبیرکل کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام کرد که میزبانی تیم‌های ایرانی و عربستانی از یکدیگر مانند سال گذشته در کشور ثالث صورت می‌گیرد.
* وقتی زور پول به قانون می‌چربد!
فارغ از مسائل ورزشی و فوتبالی موجود در این بحث، این اتفاق یک بار دیگر موید این نکته بود که در نظم فعلی دنیا، نه قانون، نه ساختار و نه چیزی شبیه این، قدرت تعیین‌کنندگی ندارد و برخلاف ادعاها درمورد گسترش حوزه‌های قانونی در دنیای امروزی و غلبه‌ی آنها بر فضای آنارشیک، که در آن هر بازیگری با توجه به مولفه قدرت(خواه این قدرت مانند مثال فعلی ناشی از پول و قدرت اقتصادی باشد و خواه مانند مثال‌های فراوان دنیای سیاست ناشی از نیروی نظامی باشد) به بازیگری می‌پردازد، همچنین مساله‌ای با واقعیت خارجی به هیچ عنوان تناسبی ندارد و همچنان این منطق «زورگویی» است که بر دنیا حاکم است.
* تنها راه حل مشکل؛ استفاده از مزیت نسبی
در این شرایط و در حالی که دیگر کمتر کسی هست که به خارج از چارچوب‌های قانونی بودنِ این اتفاقات شک دارد و با توجه به صحبت‌هایی که ریاست فدراسیون فوتبال چندی پیش انجام داد به نظر می‌رسد بهترین راه، عمل به وعده‌ی چند هفته قبل آقای تاج، یعنی کنار کشیدن تیم‌های ایرانی از مسابقات است. باید توجه داشت که این مساله نه‌تنها یک حرف احساسی نیست، بلکه اتفاقا بهترین شیوه‌ی بازیگری در مواجهه با اقدام اخیر ای اف سی است. درواقع زمانی که بازیگر مقابل، زمین بازی را از رویه‌های جاری و قانونی عوض کرده و به سمت استفاده از پتانسیل‌های قدرت‌آفرین خود مانند خرج دلارهای نفتی می‌برد، ادامه بازی در زمین مجاری قانونی مشخص ای اف سی اشتباهی محض است که هیچ نتیجه‌ای در پی نخواهد داشت. در این زمینه، طبیعتا همانطور که سعودی‌ها از مزیت نسبی خود یعنی دلار برای اثرگذاری بر تصمیم ای اف سی استفاده می‌کنند به نظر می‌رسد منطقی‌ترین راه برای جمهوری اسلامی ایران نیز استفاده از مزیت نسبی خود است.
* کناره‌گیری از مسابقات چگونه به نفعمان تمام می‌شود؟
کنار کشیدن تیم‌های ایرانی از این مسابقات نه‌تنها ای اف سی را در شوک ناشی از کنار رفتن پرتماشاگرترین تیم‌های قاره مواجه کرده و فضای مسابقات را با رکود مواجه می‌کند بلکه با جایگزینی تیم‌های درجه دو به جای تیم‌های ایرانی، سطح کیفی مسابقات را نیز با چالش جدی روبرو می‌کند. مهم‌تر از همه‌ی این موارد باید توجه داشت این اتفاق توجه رسانه‌های ورزشی دنیا را به دلایل کنار رفتن تیم‌های قدرت اول آسیا از این تورنمنت جلب می‌کند و با قرار دادن ای اف سی در وضعیتی تدافعی مقدمات لغو این تصمیم ظالمانه را فراهم می‌آورد. درواقع اگر با ادامه روند منفعلانه فعلی و تاکید نابجا به اقدام از طریق مجاری قانونی ای فی سی و بازی در زمین سعودی‌ها، هیچ شانسی برای لغو این تصمیم متصور نیست اما با عوض کردن زمین بازی و استفاده از مزیت نسبی تیم‌های ایرانی که ذکر شد امید به اصلاح شرایط وجود دارد.
