به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، جمعی از اعضای دانشجویان عضو انجمن اسلامی دانشجویان، بسیج دانشجویی، انجمن‌های علمی و همچنین کانون‌های دانشجویی دانشگاه سمنان طی بیانیه‌ای انتقاداتی را نسبت به عملکرد معاونت فرهنگی این دانشگاه مطرح کردند.
در قسمتی از این بیانیه آمده است: «چگونه است که مدیریت امور فرهنگی بدون ارائه نظر کارشناسی در قاطبه امور فنی و تخصصی مداخله و به جای اعلام نظر، اعمال نظر می‌کند و به اقتضای صلاحدید خود و در موقعیت‌های گوناگون، نحوه برخورد خود را تغییر می‌دهد و با طعنه به مفهوم وحدت رویه!!! الگوی نوین مدیریتی ارائه داده و چونان مجموعه‌ای موفق، بیلان کاریش را به بوق و کرنا می‌سپارد؟ حال آن که الحق و الانصاف خروجی قابل دفاعی نداشته و هرآنچه بوده و هست نیز مرهون مهارت‌ها و خرد جمعی دانشجویان، تشکل‌ها و کانون‌های داشنجوییست و لاغیر.»
متن بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله
رب انطقنا بالهدی و الهمنا التقوی و وفقنا للتی هی ازکی
«از دانشگاه همیشه و در همه جا این انتظار هست که محل جوشش و اوج دو جریان حیاتی در کشور باشد؛ اول، جریان علم و تحقیق؛ دوم، جریان آرمان گرایی‌ها و آرمان خواهی‌ها و هدفگذاری سیاسی و اجتماعی…» مقام معظم رهبری 24/9/87
دانشگاهی که معاونت و مدیریت فرهنگی‌اش به صرف علائق و سلایق خود به نحوی غیرقابل پذیرش مسائل را اولویت‌بندی می‌کنند، دانشگاهی که در آن به جای شایسته‌سالاری، بایسته‌سالاری رایج است، دانشگاهی که روابط راهگشاتر و کاراتر از ضوابط اند، کدام عقل سلیمی می‌پذیرد چنین دانشگاهی برای جامعه، پویا و زایا باشد؟ این است دانشگاهی که در کلام رهبر فرزانه‌مان موردنظر است؟ یقینا نه!
دانشگاهی که برخی مسئولینش گویی با صداقت بیگانه‌اند، دانشگاهی که دغدغه برخی مدیرانش، انگار تنها و تنها مسکوت نگاه داشتن مطالبات برحق دانشجوست، چگونه می‌تواند محل جوشش و اوج آرمان‌خواهی و آرمان‌گرایی باشد؟ علم و تحقیق پیشکش…
روی سخن‌مان با گوشیست که صدایمان را تاب بیاورد، نه آنچنان که یکی در باشد و دیگری دروازه! ما دانشجوها دنبال گوش مفت نمی‌گردیم چون حرف مفت نمی‌زنیم. یک مرد می‌خواهیم که مقابلمان بنشیند و بر مدار منطق، هم کلاممان شود که اگر اشتباه می‌کنیم به صلاح و مشورت، راهنمایمان باشد و اگر راست می‌گوییم به انصاف و خرد، به دادمان برسد… مردی که اگر حرفی زد، مردانه پای حرفش بایستد؛ نه چون برخی که هنوز حرف را نزده، مطابق نرخ روز نان! جرح و تعدیلش می‌کنند…
عزیزان! پیشفرض ما چنان بوده و هست که حضرات را هماره خیرخواه و دوست خود می‌پنداشته‌ایم؛ که اگر حقا چنین است، بسم الله… جملات معترضه‌مان را برتافته و حتی اگر درستشان نمی‌پندارید، ایجاباً درصدد اصلاحمان برآیید و نه سلباً در صدد سرکوب! چونان کلام مؤدبانه ما که نارضایتی‌مان را در کمال احترام به محضرتان عرضه می‌داریم؛ حالا صریح و صادقانه می‌گوییم: معترضیم معترض!
چنانچه حقیقتا دوست و خیرخواه مایید، مردانه پاسخگوی اعتراضمان باشید وَ اِلّا که علیکم ما علیکم.
این همه دم از «اعتراض» زدیم و قلم فرسودیم و صدا به سر انداختیم که به عرض برسانیم اگر ایرادی نداشته باشد، به رویکرد مجموعه فرهنگی دانشگاه در برگزینش محتوای اجرایی برنامه‌های جاری و نیز نحوه برخورد با فعالین فرهنگی دانشگاه، جدا معترضیم.
چگونه است که مدیریت امور فرهنگی بدون ارائه نظر کارشناسی در قاطبه امور فنی و تخصصی مداخله و به جای اعلام نظر، اعمال نظر می‌کند و به اقتضای صلاحدید خود و در موقعیت‌های گوناگون، نحوه برخورد خود را تغییر می‌دهد و با طعنه به مفهوم وحدت رویه!!! الگوی نوین مدیریتی ارائه داده و چونان مجموعه‌ای موفق، بیلان کاریش را به بوق و کرنا می‌سپارد؟ حال آن که الحق و الانصاف خروجی قابل دفاعی نداشته و هرآنچه بوده و هست نیز مرهون مهارت‌ها و خرد جمعی دانشجویان، تشکل‌ها و کانون‌های داشنجوییست و لاغیر.
چگونه است که آقایان برای اجرای برنامه‌های ارزشی با محوریت سیره سالار شهیدان، به جای همکاری و تسهیل، سنگ‌اندازی می‌کنند و ذَرایِعِ متنوّعه را دستاویز سنگ‌اندازی‌ها کرده و فی‌الواقع اشک دانشجو را در می‌آورند تا اجازه دهند ساعتی به ذکر مصیبت اباعبدالله علیه اسلام بپردازد؟ از پیش پا افتاده‌ترین هزینه‌ها تا هماهنگی سرویس بازگشت را دریغ کرده و یا اهرم فشار می‌کنند که دانشجویان دغدغه‌مند را سرکوب کنند.
لختی دیگر خود حضرات برنامه‌ای علم می‌کنند که حرمت شعائر کیلومترها زیر پا نهاده می‌شود و کسی دم بر نمی‌آورد… به صرف این که فلانی و بهمانی پایشان به صحنه باز نشود همه مشکلات حل می‌شود؟ این زاییده کدام منطق شاذ است که ما با آن بیگانه‌ایم؟ همین مراسم کذاییِ یلدای نود و شش که چندی پیش فاتحه‌اش را خواندیم؛ این روزها پر است از پیمودن قانون، همان قانونی که چونان پتک، روزگاریست بر فرق عده‌ای کوفته می‌شود که فقط نباشند! حال آن که در برنامه یاد شده عده‌ای بشکن‌زنان، کمر می‌جنباندند و انگار نه انگار که شعائری زیر پا نهاده شد و احدی از مسئولین ککش هم نگزید؛ باری چه هزینه‌ها که صرف نشد…چه مادی…چه غیرمادی.
از این ناروایی که بر دانشجو روا داشته شده، به کجا باید شکایت ببریم؟ دیگر چگونه باید بگوییم خسته شده‌ایم از برخوردهای خشک و مرتجعانه، از اعمال سلیقه‌های شخصی در حوزه فرهنگ، از این که مدیر امور فرهنگی دانشگاه‌مان، امروز حرف دیروزش را آشکارا زیر پا بگذارد، خسته شده‌ایم از این که اعتراضمان را نشنیده بگیرند، حضراتی که انگار کیفیت خروجی فرهنگی دانشگاه، در عمل برایشان بی‌ارزش است؛ به چه زبانی بگوییم؟ مراجع ذیربط و ذی‌صلاح به این موضوع رسیدگی کنید!… ای که دستت می‌رسد کاری بکن…پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار!
این‌ها که برشمردیم، نمی‌بود از اقیانوس بیکران بی‌توجهی آقایان فرهنگی! به جایگاه منیع و رفیع دانشجو، مُرّ قانون و حتی اخلاق!…بسم الله…ما مطالبه کردیم، اعتراض کردیم، پیگیری می‌کنیم، اقدام بر عهده دلسوزان دانشگاه و دانشجو، اگر این معضل حل شد که فبها المراد، در غیر این صورت دانشجو از پای نمی‌نشیند…دست از مطالبه برنمی‌دارد… خلاصه این که زیر بار زور نمی‌رود.
این که می‌خوانید یا می‌شنوید انشای یک دانش آموز سوم ابتدایی نیست که تابستان خود را چگونه گذراندید…این رنج‌واره دانشجویانیست که از این وضع ناراضی‌اند و با جان به لب رسیده، دهان به اعتراض گشوده‌اند…امید که دهانشان بسته نشود.
جان کلام این که بیایید دست از این قایم باشک بازی برداریم و یک بار برای همیشه این موضوعات را حل کنیم؛ مرد و مردانه اگر دانشجو سهوا مقصر است حرجی روا نداشته و آگاهش کنیم اما چنانچه حضرات عمداً سبب این نارضایتی هستند در مقابل اذهان عمومی پاسخگو باشند و اگر در اقناع دانشجویان ناموفق بودند، مسند مسئولیت را به کارآمدتر از خود واسپارند. دانشگاه محل آزمون و خطا نیست…لااقل برای مدیرانی که غَریوِ اناالحقشان، گوش فلک را کر نموده…همه دانشجویان دست کم این حق را دارند که از امکانات حداقلی برخوردار باشند، فی‌المثل بدانند اگر مخاطب رفتاری این چنینی‌اند، برخاسته از رفتار آن چنانی خودشان بوده که دیگر جای گله و شکوایه نماند….خلاصه این که جنگ اول به از صلح آخر….مرگ یک بار و شیون هم.
امید است به مدد حی لایموت، اطاله کلاممان حمل بر اسائه ادب نشده و موجبات تکدر خاطر حضرات را فراهم نیاورده باشد.
والعاقبه للتقوی
و السلام علی من اتبع الهدی
و آخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین
بسیج دانشجویی دانشگاه سمنان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان
انجمن‌های علمی دانشگاه سمنان
کانون‌های دانشجویی
