به طور عمده ایران و ژاپن در مورد مقابله با زلزله از دو لحاظ الف) فرهنگ انسانى و ب) پیشرفت‌های تکنولوژیک باهم متفاوت هستند. که از لحاظ فرهنگى در فرهنگ ژاپنى مفهمومى به نام "گناه" وجود ندارد و مردم با این مفهوم آشنایى ندارند و تنها، مفهموم بازدارنده "شرمندگى" در آنجا معنا دارد. به همین دلیل است که کسى که کارش را درست انجام نمیدهد در مقابل مردم دچار احساس "شرمندگى" میشود و حتى ممکن است دست به خودکشى بزند. "شرمندگى" مفهمومى زمینى دارد که بین شخص و اطرافیانش اتفاق مى‌افتد و "گناه" مفهمومى آسمانى دارد و بین شخص و خدا اتفاق مى افتد و نتیجه تفاوت این دو باور است که آنها را نسبت به یکدیگر مسئول و متعهد میسازد و باعث میشود که بعد از سونامى ژاپن هنگامى که برق قطع میشود، مردم حاضر در فروشگاه ها در تاریکى هر آنچه را که در سبد خریدشان قرار داشت را به آرامى در قفسه خود قرار میدهند و فروشگاه ها را ترک میکنند.
اتفاق جالب توجه بعدى که بار دیگر فرهنگ آنها را از فرهنگ ما متمایز میکند این بود که پیرمردهاى ژاپنى بعد از زلزله و سونامى، سپاه مهندسین پیر تشکیل دادند و داوطلبانه براى مهار نیروگاه ها به فوکوشیما رفتند تا جوانترها در معرض تشعشعات نیروگاه ها و مرگ قرار نگیرند زیرا که نسبت به جوانترها کمتر از عمرشان باقى مانده بود و اثرات ناگوار رادیواکتیوها زمان کمترى در کشورشان باقى خواهند ماند. همین قدر منطقى و بشر دوستانه... از لحاظ پیشرفت های تکنولوژیک هم به بازخوانى چند نمونه و توضیح مختصر هرکدام می‌پردازیم:
١) پرده هاى ضد زلزله: شرکت کماتسو سایرن ایده اى مبنى بر استفاده از طناب هاى کربنى را مطرح کرد که در آن معماران به جاى بتن و آهن از طناب هایى استفاده میکنند که مثل یک پرده دور بنا کشیده میشود یعنى از بام طناب هایى به اطراف ساختمان متصل میشود که استفاده این پرده ها به دلیل نرم و ارتجاعى بودن یکى از راه هاى مقابله با تخریب ساختمان در برابر زلزله است.
٢) کیسه هاى هوا: در این روش ساختمان را روى کیسه هواى بزرگى میسازند تا در زمان زلزله هاى مرگ بار ساختمان قدرت ارتجاعى لازم را داشته باشد و احتمال ریزش بنا هم به حداقل برسد.
٣) سازه هاى میرا: یکى دیگر از روش هاى پیشنهادى ژاپنى ها استفاده از دیوارهایى موسوم به دیوار میرا است که به منظور به حداقل رساندن تحرکات ناشى از زمین لرزه کاربرد دارند.
و اما در باب فرهنگ مردم ایران هنگام زلزله همین بس که کامیون حامل چادرهای گران قیمت که براى زلزله آذربایجان فرستاده شده بود توسط افراد ناشناس در ورزقان به سرقت رفت و در ماجراى زلزله اخیر کرمانشاه نیز شاهد ربوده شدن اقلام فرستاده شده توسط راهزن ها بودیم و همچنین در برخى مناطق زلزله زده شاهد افرادى بودیم که خرید و فروش چادرها و اقلام امدادى را با قیمت بالا انجام میدادند.
طبق گفته مجتبى رحماندوست(عضو کمیسیون اجتماعى مجلس) در زلزله بم شاهد سرقت اعضاى بدن فوت شدگان نیز بودیم. البته لازم به ذکر است که نمیتوان از زحمات و کمکهاى بى شاعبه مردم عزیز میهنمان در ماجراى زلزله کرمانشاه و دیگر زلزله ها، چشم پوشى کرد. در مورد امکانات تکونولوژیک ایران در مقابله با زلزله نتیجه تمامى تحقیق و تفحصات بنده متاسفانه چیزى جز جمله"امکانات کافى براى مقابله با زلزله را نداریم" نبود و هیچکس امکانات تکولوژیک را برنشمرده بود.
براى مثال مدیرعامل جمعیت هلال احمر تهران میگوید برای زلزله احتمالی تهران نیاز به ١٤٤ قلاده سگ داریم حال آنکه در تهران زیر ١٠ قلاده سگ داریم.به گفته نجفى در ١٠ پارک جنگلى تهران امکان اسکان فقط٦٠٠ هزار نفر فراهم شده است یعنى چیزى حدود ٣درصد جمعیت تهران و٥٠هزار بسته کمک هاى اولیه یعنى تنها ٠.٢٧٧ درصد جمعیت تهران فراهم شده است. هرچند که این مقاله جنبه اى صرفاً توصیفی دارد و هدف آن ایجاد رعب و وحشت نیست ولى بر کسى پوشیده نیست که باتوجه به امکانات نزدیک به صفر، در صورت بروز زلزله در پایخت ایران، زلزله در ساعات اولیه خود میلیون ها قربانى میگیرد. به امید فراهم شدن امکانات اساسى براى مقابله با زلزله و با آرزوى داشتن ایرانى هرچه آبادتر.
