قرائت دلنوشته بسیار جالب و مهم شیعه مقیم آمریکا در کاروان دانشجویی!
یکی از اعضای کاروان دانشگاهی تهران ساکن آمریکاست که توفیق شیعه شدن را پیدا کرده است. وی در جمع دانشگاهیان این کاروان و در محل استقرار دانشگاهیان در نجف اشرف، می نویسد: مذهب صرفا برای روزهای یکشنبه قرارداده شده است. قوانین در راستای جدایی مذهب از روابط حکومتی به تصویب رسیده اند. فقدان گرایش های مذهبی موجب شده است تا تمرکز افراطی بر فردگرایی شکل گیرد که به نوبه خود مشکلاتی را به شرح ذیل بوجود آورده است.
نرخ طلاق بسیار بالاست. احترام اندکی نسبت به حقوق دیگران به ویژه کهنسالان به چشم می خورد.هر کسی به فکر تامین منافع خویش است، قطع نظر از بهایی که بر جامعه تحمیل می کند، مشکلات مربوط به سلامت روان رو به افزایش است.شاهد خانواده هایی هستیم که پدر با کنار کشیدن از مسئولیت های خود به دنبال یافتن زندگی دیگری است. به تناسب، مادران نیز به شغل خود بیش از خانواده اهمیت می دهند. حال، شما در چنین وضعیتی تصور کنید که چه مسائلی بر فرزندان تحویل می شود. زندگی مردمان تنزل یافته است.در آمریکا همواره مشکل مواد مخدر و الکل از بدو پیدایش این کشور وجود داشته است؛اما امروزه بزرگترین مسائل در ارتباط با گروه های اقلیت جلوه گر شده است. در اینجا نوعی تفکیک و طبقه بندی نسبت به مردمان وجود دارد به طوریکه گروهی خود را برتر از دیگران احساس می کند.این ویژگی نیز از سوی دولتی که خود را برتر می داند ناشی می شود. این احساس خود را به اعماق دل ها و در نحوه رفتار مردم رسوخ می دهد. درست به سان شیطان که گفت من از انسان برترم. این تبعیض بزرگترین مسئله کنونی است.
اما خوشبختانه اسلام تمامی این مشکلات ناشی از تبعیض را حل کرده است. به اعتقاد من تاکید بر این حس خود بزرگ بینی یکی از راه های کنترل مردم و دور نگه داشتن ایشان از حقیقت است. به مردم گفته می شود که سایر مذاهب نادرست است. تحقیر سایر اعتقادات موجب می شود تا مردم در وحشت قرار گرفته ،از تحقیق و یاد گیری برای انتخاب صحیح خود دور نگه داشته شوند. با بستن چشمان مردم بر روی مذهب درست، انسان ها را از درک آرامشی عمیق که فقط در اسلام یافت می شود محروم ساخته اند.به حمد الله امروزه انسان ها در حال بیدار شدن هستند و شما می توانید موج تازه به پا خواسته از گرایش به اسلام را مشاهده نمایید. امروزه اسلام مذهبی است که بیشترین رشد را در غرب دارد با آنکه دولت تلاش می کند آن را از مقابل دیدگان حقیقت بین دور نگه دارد.
هر اندازه که این سفر به جلو می رود نوعی احساس آرامش را در پیرامون حرم های شریف می توان احساس کرد. احساسی که شما هرگز نمی توانید مانند آن را در جای دیگر تجربه کنید.در آمریکا شما شاهد پارک های زیبا و مناظر خیره کننده هستید؛ اما از چنین آرامشی خبری نیست.من خود دیده ام که مردم چگونه در ایران برای شما وقت می گذارند و تلاش می کنند و حتی درهای خانه هایشان را به روی شما می گشایند در حالی که در غرب هرگز شما نمی توانید چنین چیزی را حتی میان اعضای خانواده مشاهده کنید.در غرب یک مومن می بایست نیاز های خودش را از طریق سایر مومنان تامین کند . غذای حلال تهیه کند و تلاش کند تا خود را از مصنوعات و مشاهدات حرام که به وفور اطرافتان را پر کرده است دور نگه دارد.البته چنین مواردی در این جا شایع نیست اگرچه نشان هایی از پیدایش آن خود را نشان می دهد.
برای مسلمانان زندگی در غرب مشکل است اما غیر ممکن نیست. به خاطر داشته باشید هرجا که زندگی می کنید این رفتار ماست که معرف ماست.یعنی فقط عمل،عمل،عمل.
من فهمیده ام که بهترین راه رسیدن به هدف متعالی خود سازی با به خاطر سپردن همان است که پیامبرمان فرمود:توجه به قرآن و اهل بیت.
اولین سلام دانشگاهیان در نجف
وارد می شوم!می روم کنج حیاط ،جایی که تمام قد ببینمت ، می نشینم.هیس ... گوش کن ، آنقدر همه جا ساکت است که صدای ضربان قلبم را می شود شنید ... نه ، نه ،به شلوغی ها گوش نکن ... سکوت مرا بشنو ...بیین نفس هایم عمیق فرو می روند و تکه تکه ، هِق هِق ، با مکث های طولانی بیرون می آیند ...باورم نمی شودکهروبروی تو ایستاده ام،آن هم درست الان که محتاج دعای کسی هستم برای جوانه زدن.
موهایم سفید گشته و زرق و برق جوانی را ندارد.خشکی تنم یادگار سرمای لحظه های بی تو بودن است.... تو ... تویی که حالا چشم در چشم طلایی ایوانت نشسته ام ...
حَوِّل ،حَوِّل،حَوِّل حالَنااااا .... نفسم به ادامه اش نمی کشد ...مولای ، حَوِّل حالنا ... میان حالنا و نگاه شما خیره می مانم ...چه بخواهم ؟که را بخواهم ؟
هرچه می خواستم همین حالاست که نشسته ام چشم در چشم طلایی ایوانت!به پیری جسمم نگاه نکن که در زمستان نبودنت سفیدگشته ام و الآن جوانترینم و در بهار نگاهت جوانه زده ام.
نفس عمیقی می کشم و اینبار،الهی لا تَسلُب منّی ما انا فیه ...آرام آرام سکوتم می شکند و زیر لب می گویم:لا تَسلُب منّی ما انا فیه ...حالا همه می شنوند لا تَسلُب مِنّی ... را هوار می کشم.جوانی ام در پای تو رقم خورد و در عوض تمام زندگانی ام (خودت) را از من نگیر...
صدایم می پیچد و در و دیوار صحنت با من داد می زنند لا تَسلُب مِنّی ما انا فیه .... را ...
گوشه حیاط ایستاده ام جایی که تمام قد ببینمت و اَنظُر عَلینا ...
بهار چشمانت را بوزان به باغ زمستان زده ام!سال های گذشته را به تو تحویل می دهم،امسالم را تو تحویلم بده.تُبْ عَلَیَّ...
گوشه صحنت جایی که بشود تمام قد ببینمت زانو زده ام ، چشم در چشمان طلایی ایوانت ...
کسی میان جمعیت دم می گیرد
یا علی و یا علی و یا علی و یا علی
دم می گیرم یا علی و یا علی و یا علی و یاعلی
همه دم می گیرند یا علی و یا علی و علی و یا علی ..
یاعلی ....
