گلبرگ اشک می چکد از لاله زار ما
تا مرهمی شود به غمِ حال زار مادر ظ
لمتیم بی خبر از حال و روز خویش
پوشانده چشم آینه ها را غبار
مادلخستگی فصل پریشانی ام گذشت
می جوشد از درون زمستان بهار مالا
یُمکن الفرار از این عشق ناگهان
این اتفاقِ خارجِ از اختیار ماعشق
تو دور هم همه را جمع کرده است
یاد تو شمع این دل پروانه وار ما
رویای وصل صحن و سرایت چه می کند
با این دلِ به غصّه ی هجران
دچار ماشاعر شدیم راهی صحن نجف شویم
مدح علی(ع) و آل علی(ع) کار و
بار مامنّت گذاشتی به سر ما ابوتراب
در این جهان خاک شدی همجوار مادی
گر به نسخه های اطبا نیاز نیست
یک یاعلی(ع) دوای دل غصّه دار
مااینجا کنار مرقد مولا ولی بهشت
نزد علی(ع) و فاطمه(س) باشد قرار ما
