فساد در فوتبال موضوعی که با صحبتهای علی کریمی در برنامه نود و همچنین کنفرانسهای مطبوعاتی قبل از آن، بعد از قریب به دو سال دوباره به تیتر اخبار بدل گشته است. اما اگر نگاهی به مناظره ی علی کریمی با نایب رئیس فدراسیون فوتبال داشته باشیم به این موضوع میرسیم که فساد در فوتبال تنها مختص به فوتبال پایه و باشگاهی نیست و منشا خیلی از این فسادها خود فدراسیون فوتبال است، جایی که قریب به ۱۲ سال سکان هدایتش بر دست علی کفاشیان و مهدی تاج قرار گرفته است افرادی که در سالیان گذشته بارها مورد سوءضن های مختلفی قرار گرفته اند، از سفرهای بی دلیل به کشورهای خارجی با هزینه ی فدراسیون گرفته تا بحث پاداش های تیم ملی و بحث اسپانسرینگ و در هیچکدام از این موارد پاسخی قاطع داده نشده و پس از مدتی به قول معروف آبها از آسیاب افتاده است. این افراد هر بار پشت موفقیت و یا عدم موفقیت تیمهای مختلف ملی پنهان گشته و مسائلی از قبیل را حاشیه و مانع پیشرفت خوانده اند؛ چیزی که در مناظره ی برنامه ی نود هم مشهود بود که آقای ساکت به آن اشاره کردند، آن بود که موفقیت های تیمهای ملی فوتسال و فوتبال ساحلی را مدیون مدیریت جهادی آقایان کفاشیان و تاج می دانستند در حالیکه میتوان به جرات گفت کوچکترین حمایتی صورت نگرفته است به قدری که تیم ملی فوتسال در جام جهانی، جایی که به مقام چهارمی نائل آمد، با کمبود لباس مواجه بود؛ در حدی که مجبور بودن لباسهای خود را بدوزند!
میتوان نتیجه گرفت که این موفقیت ها به واسطه ی استعداد ذاتی بوده اند نه برنامه ریزی فدراسیون بر کسی پوشیده نیست که فوتبال در دنیای امروز یکی از پر سودترین بنگاه های اقتصادی است و درآمدهای بازیکنان فوتبال به خوبی سطح معاملات و گردشهای مالی این رشته را نشان می دهد، در کشورهایی با صنعت فوتبال قوی، عمدتا این صنعت به صورت خصوصی اداره می شود ولی در ایران، فوتبال تا حد بسیار زیادی دولتی است. این حجم از پول و منابع مالی بدون تردید نیاز به نظارت دقیقتری دارد تا حتی کوچکترین شبهه ای در مورد مسائل مالی آن ایجاد نگردد. اما الان و در وضع کنونی برای روشن شدن قضایا چه روشی کارسازتر خواهد بود؟ بررسی های کمیسیون اصل نود که به گفته ی رئیس آن زمانبر خواهد بود یا روشن سازی افرادی مثل علی کریمی که تخصصشان رو پایی زدن است؟
* دبیرسیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار