«پایتخت» رسانه ملی همچنان در اوج

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ سیروس مقدم امسال هم مخاطبان رسانه را با فصل پنجم «پایتخت»  در ایام نوروز پای تلویزیون نشاند؛ سریالی که برای اولین بار ۷ سال پیش روی آنتن رفت و از همان زمان تاکنون توانسته مخاطبانش را حفظ کند؛ ویژگی ای که تنها مختص این سریال است و رسانه ملی تا الان هیچ اثری را  به خود ندیده که توانسته باشد عمری  این چنین پیدا کند، عمری نسبتا طولانی با شور و هیجان همان  اولین فصلش.

هر چند که ۴ فصل گذشته «پایتخت» موضوعات مختلف از قبیل مهاجرت، انتقال گنبد و گلدسته، کشتی  را به تصویر  کشیده بود؛ اما این بار سیروس مقدم در اقدامی قابل تحسین به سراغی سوژه ای رفت که تا به حال  سریالی درباره آن ساخته نشده بود؛ «داعش» سوژه فصل پنجم  «پایتخت» بود، البته موضوع دیگر مانند  قاچاق کالا هم دستمایه  داستان  قرار گرفت؛ موضوعی که به واسطه آن نقی معمولی را به همراه خانواده اش راهی ترکیه می کند.

شاید در قسمت های ابتدایی سریال هیچ اثری از داعش نبود و اگر فضای مجازی و خبرها درباره سکانس های مربوط به داعش منتشر نمی شد؛ مخاطب به هسچ عنوان تصور نمی کرد که قرار است سروکار نقی معمولی و خانواده اش به این گروهک تکفیری بیفتد؛ اما پرداخت سیروس مقدم به این موضوع به قدری ماهرانه بود که مخاطب را با خود همراه کرد؛ پرداختی که  حجت الاسلام زائری درباره آن در اینستاگرامش نوشت: «یک برنامه خانوادگی بسیار جذاب و درست، بی آنکه صحنه های خشونت آمیز داشته باشد توانسته تلخی و سیاهی حضور داعش در منطقه را به تصویر بکشد و با تحلیلی جامع و همه جانبه ضرورت نمایش صحنه های رنگارنگ ترکیه در کنار صحنه های خشک و بی رنگ سوریه آشکار می شود.»

قطعا ساخت سریال ها نیاز به حمایت های رسانه ملی است، اما این بار تنها حمایت های این دستگاه عریض و طویل برای ساخت فصل جدید «پایتخت» کافی نبود؛ چرا که وجود ادوات جنگی و به نصویر کشیدن صحنه های نبرد نیازمند در اختیار گذاشتن تجهیزات کافی است؛ تجهیزاتی که با تعامل رسانه ملی و سازمان هنری اوج در اختیار این کارگردان قرار گرفت و مقدم نیز از آنها بهترین استفاده را برد.

هر چند که این فصل از «پایتخت» حواشی را  به همراه داشته و نمی توان برخی از آنها مانند سکانس وجود انگشتر و ساعت در دست ارسطو آن هم بعد از سقوط بالن را نادیده گرفت و مخاطب وجود  چنین گاف هایی  را در  سریال ساخته سیروس مقدم انتظار  ندارد؛ اما وجود حواشی آن هم برای سریالی که در ۵ فصل خود باز هم توانسته جذابیت خود را حفظ کند؛  چندان  به چشم نمی  آید.

نوع ورود سیروس مقدم به مقوله داعش و به تصویر کشیدن این مهم در قسمت های پایانی به اندازه ای هنرمندانه بوده که به زعم نویسنده این سریال را به پیش از ورود داعش و بعد از آن تقسیم کرده است؛ این کارگردان خوش فکر نه تنها وحدت شیعه و سنی را به تصویر کشیده، بلکه با استفاده از کمترین سکانس های خشونت آمیز، خطر داعش و لزوم مقابله با این گروهک و تفکر آن را نیز به نمایش گذاشته است.

یکی از نکات بارز این سریال که در فصل های گذشته آن نیز وجود داشته، نشان دادن خلق و خوی ایرانیان در شرایط مختلف است؛ هر چند که خانواده نقی معمولی در موقعیت های گوناگون قرار گرفته و واکنش های متفاوتی نیز داشتند اما آنچه مخاطب در تمام این ۵ با آن روبه رو بوده؛ غیرت ایرانی و حساسیت اعضای خانواده نسبت به یکدیگر بوده است؛ ویژگی که در قسمت های پایانی این فصل نمود بیشتری داشته و تنابنده به خوبی توانسته آنها را به تصویر بکشد.

در حقیقت سازندگان «پایتخت» آموزه های دینی و ارزش های ملی را در قالبی طنزگونه برای مخاطب یاداوری می کنند؛ یاداوری که گاه زبان جدی به خود می گیرد و این قابلیت را به سیروس مقدم و محسن تنابنده داده است تا ۵ فصل از این سریال را تولید کرده و به گفته تنابنده می توان آن را تا فصل صدم هم روایت کرد.

* گزارش از زهرا رمضانی