به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بی‌شک شرکت کردن دانشجویان در مراسم‌های هفتگی و یا مناسبتی هیئات دانشگاهی، یکی از ماندگارترین و ارزشمندترین اتفاقات در دوران تحصیلی است و به ادعای بسیاری از فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های مختلف کشور، تنها دلیل تحمل شرایط تحصیل در یک شهر غریب و در پس آن تحمل دوری از خانواده، همین حضور در هیئات دانشجویی و فعالیت در آن است.
در این گزارش قصد داریم در قالب چهار پیشنهاد تجربیات برخی از هیئات دانشجویی را به اشتراک بگذاریم تا سایر دانشگاه‌ها نیز در صورت امکان از این ایده‌ها و برنامه استفاده کرده و آن را اجرایی نمایند.
پیشنهاد اول: برگزاری چهل صبح دعای عهد
با توجه به این نکته که از ایام سرد زمستان فاصله گرفته‌ایم و در روزهای پس از نوروز هوا به سمت گرم شدن می‌رود بنابراین بیدار شدن دانشجویان و مراجعه آنها به حسینیه یا نمازخانه خوابگاه برای برگزاری نماز جماعت صبح کار چندان سختی نیست. چه خوب است در کنار برگزاری نماز جماعت صبح، مسئولین هیئات دانشجویی برنامه‌ای را جهت قرائت دعای عهد درنظر گرفته و این برنامه را تا چهل صبح ادامه دهند. حتی این امکان وجود دارد که پس از برگزاری دعای عهد، سفره‌ای پهن شده و دانشجویان در کنار هم صبحانه مختصری را بخورند.
برنامه «چهل صبح دعای عهد» که توسط برخی از هیئات دانشجویی از جمله هیات محبان روح الله دانشگاه سمنان برگزار می‌شود، همواره با استقبال دانشجویان مواجه شده و برکات زیادی خواهد داشت. برای مثال دانشجویان می‌توانند پس از حضور در مراسم دعای عهد، به مطالعه دروس خود بپردازند و از فرصت باقی‌مانده تا امتحانات میان‌ترم و پایان‌ترم به نحو احسن استفاده کنند.
پیشنهاد دوم: سنگ تمام برای جشن میلاد سرداران کربلا
یکی از جشن‌های مهمی که در روزهای 31 فروردین، اول و دوم اردیبهشت ماه واقع شده، جشن میلاد سرداران کربلا(امام حسین(ع)، حضرت اباالفضل(ع) و امام سجاد(ع)) است. مطمئنا بسیاری از هیئات دانشجویی برنامه‌های مفصلی برای ایام یادشده تدارک دیده و مراسمات مختلفی را برگزار خواهند کرد، با این حال بهتر است برنامه‌ریزی برگزاری این جشن‌ها به گونه‌ای باشد که تعداد بیشتری از دانشجویان را شامل شود و در این ایام لحظات ماندگاری در خاطر دانشجویان ثبت شود.
برای نمونه می‌توان با برپایی ایستگاه صلواتی در ورودی اصلی دانشگاه و در ساعاتی که دانشجویان بیشترین رفت و آمد را دارند، اقدام به توزیع شیرینی و شربت در میان آنها کرد و یا پیش و پس از برگزاری نماز جماعت ظهر و در محوطه اصلی دانشگاه از دانشجویان پذیرایی کنند. حتی خادمین هیئات دانشجویی می‌توانند پا را از این فراتر گذاشته و برنامه‌های خود را در سطح خیابان‌های اطراف دانشگاه برگزار کنند تا علاوه بر دانشجویان، سایر اقشار نیز از این برنامه‌ها بهره ببرند.
پیشنهاد سوم: احیای نیمه شعبان
در شب نیمه شعبان که فضیلت بسیار بالایی دارد احیا گرفتن توصیه شده است و هیئات دانشجویی می‌توانند با برنامه‌ریزی دقیق‌تری در این زمینه، شرایط را برای حضور دانشجویان در این مراسم فراهم کنند. البته صرف برگزاری مراسم احیا نمی‌تواند نظر دانشجویان را جلب نماید و مسئولان هیئات دانشجویی باید به موضوع دعوت سخنران و سایر الزامات برگزاری شب احیا نیز توجه داشته باشند.
از آنجایی که در سال‌های اخیر، مراسم احیای نیمه شعبان در بسیاری از دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی برگزار شده است، هیئات دانشجویی که تجربه کافی در برگزاری چنین مراسمی را ندارند می‌توانند با بهره‌گیری از تجربیات سایر هیئات دانشجویی در هرچه بهتر برگزار شدن این مراسم تلاش نمایند.
«خبرنامه دانشجویان ایران» سال گذشته و در آستانه نیمه شعبان، لیست کاملی از دانشگاه‌هایی را که برگزاری برنامه احیای نیمه شعبان را در دستور کار قرار داده بودند را منتشر کرد.(از اینجا ببینید)
* پیشنهاد چهارم: برگزاری افطاری ساده
از اواخر اردیبهشت ماه سال جاری ماه رمضان آغاز و با توجه به اینکه این ایام با انتهای سال تحصیلی دانشجویان و روزهای امتحانی آنها مقارن شده است، هیئات‌های دانشجویی می‌توانند از فرصت پیش آمده استفاده کنند و روی موضوع «افطاری‌های ساده» متمرکز شوند. برای اجرای این برنامه مدل‌های متفاوتی را می‌توان پیشنهاد کرد، برای مثال می‌توان با یک برنامه‌ریزی دقیق، از دانشجویان ساکن در خوابگاه به عنوان بانی ثبت‌نام کرد و هر بانی تهیه و توزیع افطاری یک شب را در حسینیه یا نمازخانه خوابگاه برعهده بگیرد. شاید این ابهام پیش بیاید که با توجه به تعداد زیاد دانشجویان ساکن خوابگاه امکان تهیه افطاری توسط یک بانی وجود ندارد، برای رفع این مشکل می‌توان بانیان رو به صورت گروهی(مثلا براساس اتاق محل سکونت آنها) دسته‌بندی و از آنها ثبت‌نام کرد.
مدل دیگری که در ایام ماه مبارک رمضان قابل اجراست، این است که دانشجویان بانی تهیه افطاری ساده شده و بسته‌های تدارک شده به این منظور در خیابان‌ها و معابر شهری توزیع گردد تا به نوعی دانشجویان مروج «افطاری ساده» در بین عموم مردم باشند.
