به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از دانشجویان بیدار، خوابگاه های دانشجویی همواره با معضلات فراوانی روبرو بوده اند. از جمله ی آن معضلات می توان به تلف شدن وقت بسیار زیادی به گفتگوهای شبانه ، زمان زیاد خواب ، بازی های رایانه ای و گروهی و... اشاره کرد . اما یکی از معضلاتی که خوابگاه های دختران دانشگاه بجنورد با آن مواجه هستند ، غیبت های دانشجویان دختر در بعضی از شب ها در خوابگاه است .
مسئله از آن قرار است که عده ی کمی از دانشجویان دختر بدون اطلاع خانواده و مسئولان خوابگاه ، شب را خارج از خوابگاه سپری می کنند ؛ بدون آن که کسی بفهمد و آن را پیگیری کند .
در واقع با روشی بسیار ساده یک دانشجو می تواند شب را بدون ثبت غیبت در کارنامه و اطلاع رسانی به خانواده اش ، در خارج از خوابگاه سپری کند . حال اینکه این دانشجوی دختر در این مدت در کجاست ، مسئله بسیار مهمی است . این دانشجو می تواند این مدت را هم در خانه های دانشجویی هم جنس خود سپری کند و یا در خانه ی دانشجویی فرد غیر هم جنس . به گفته شاهدان هردوی این شرایط نیز اتفاق می افتد .
حال چطور ممکن است بدون فهمیدن مسئولان خوابگاه این اتفاق رقم بخورد و این دانشجوی دختر شب را در خانه های دانشجویی سپری کند ؟ لازم به ذکر است از آن جهت این مسئله بازگو می شود که اکنون همه ی دانشجویان دختر مستقر در خابگاه از این مسئله آگاه هستند و بیان آن جنبه یاددهی به دیگر دانشجویان ندارد ، اما می تواند باعث تلنگری به مسئولانی باشد که وظیفه مراقبت از دخترانی را دارند که خانواده های آنان ، فرزندانشان را با اطمینان به آنها سپرده اند .
یک دانشجو برای خروج از خوابگاه باید فرم مخصوصی را پرکند . این فرم دارای چند مشخصه از جمله مقصد ، شماره تماس والدین ، تاریخ خروج و تاریخ ورود است . دانشجو باید این فرم را پر کرده و سپس می تواند از خوابگاه خارج شود . آن وقت مسئولان خوابگاه با خانواده آن دختر تماس می گیرند و این خروج را اطلاع می دهند . عموما دانشجویان تا این بخش از ماجرا را نیز به خانواده خود اطلاع می دهند . مقصد اکثر دانشجویان شهر محل زندگیشان است و به همین دلیل خانواده نیز به مسئولان خوابگاه اعلام میکنند از خروج دختر خود اطمینان دارند و از این جهت ایرادی نیست . اما نکته مهم آن است که اکثر دانشجویان تاریخ ورود خود به خوابگاه را در فرم ثبت نمی کنند . در این صورت به عنوان مثال پس از سپری شدن ایام تعطیلات ، دانشجوی دختر ، خانواده خود را ترک می کند و به شهر مقصد یعنی بجنورد می آید . خانواده فکر می کند دخترش به محض رسیدن به بجنورد ، به خوابگاه می رود اما این چنین نیست!
دانشجو در این زمان می تواند به خوابگاه نرفته و مدتی را در خانه های دانشجویی سپری کند . این مسئله نیز پیگیری نمی شود . چون خانواده فکر می کند دخترش در خوابگاه حضور دارد و مسئولان خوابگاه خیال می کنند که این دختر در نزد خانواده اش است ، در حالی که واقعیت کاملا متفاوت است .
عموم دخترانی که از این حربه استفاده می برند شب را در خانه های دوست غیر هم جنس خود سپری می کنند . این اتفاق که به دور از آگاهی همه اتفاق می افتد باعث شده است به راحتی فضایی پدید آید که فرد در معرض انواع روابط نامشروع قرار بگیرد . یقینا درحالتی که دو جنس مخالف زیر یک سقف ، آن هم به مدت طولانی حضور داشته باشند هر اتفاقی دور از ذهن نیست .
در همین راستا به نقل از منابع آگاه با خبر شدیم متاسفانه مواردی بارداری نیز در این دانشگاه گزارش شده است . مسئله ای که باید باعث نگرانی بیش از پیش مسئولان مربوطه شود . هرچند ایجاد روابط عاطفی و جنسی دلایل مختلفی دارد اما نباید از کنار این بی دقتی ها ساده رد شد . قطعا مسئولان دانشگاه بجنورد و دیگر دانشگاه ها با اقدامات بسیار ساده می توانند از این اتفاقات جلوگیری کنند .
صحنه ای که ذهن مرا به هرسویی می برد!
یکی از دختران خوابگاه دانشگاه بجنورد در یادداشتی نظر خود را این طور مطرح کرده است :
دیدن هم خابگاهی و هم نوع خودم در خیابان های بجنورد در حالی که شب است و همه خود را به خابگاه می رسانند تا مبادا دیرتر از ساعت مقررِ ۲۰:۳۰ به خابگاه برسند و تاخیر داشته باشند.
دختری که از شهرستان رسیده و چمدان به دست منتظر کسی است و شب او را در خابگاه نمی بینیم!
در خوش بینانه ترین حالت او بعد از بازگشت از شهرستان اولین شب را خابگاه نمی آید و به منزل دوستان و یا اقوام می رود.
اما ... عدم کنترل بازگشت و ورود دختران به خابگاه شرایطی را فراهم آورده است که اگر دختری بخواهد شب را در خانه ی دانشجویی یا منزل شخصی جنس مخالفی که با او در ارتباط است ، بگذراند و در واقع یک هم زیستیِ نامشروع برقرار کند ، می تواند به راحتی به این مقصود برسد .
تدبیر چیست؟!
چه کسی باید نگران و دلسوز رفت و آمد دختران خابگاهی (خابگاه های دولتی و آزاد) باشد...!
بعید است کسی از این معادله ی ساده ی نامشروع سر در نیاورد و دست به انکار بزند!
مصونیت و حفاظت از دختران ابتدا و انتهایش بر عهده ی چه کسی ست؟
در نهایت باید گفت به نظر می رسد مسئولان دانشگاه در صورت عدم اطلاع از این فاجعه ، باید اقدام سریع و میسری برای رفع این مسئله انجام دهند.