در برخی نقاط مردم از حصارهای امنیتی، دیوار حائل و سیم‌های خاردار رد شدهاند و مستقیما با نیروهای ارتش اسرائیل درگیرند، یک پهپاد و یک تانک مرکاوا منهدم شده و رسانه‌ها از استفاده اسرائیل از گلوله‌های جنگی و نارنجک‌های دودزا و سمی خبر می‌دهند.
التهاب البته از شام یکشنبه و پس از پخش اعلامیه هشدار‌آمیز صهیونیست‌ها در آسمان نوار غزه آغاز شد، برگه‌ای که فلسطینیان را از حرکت به سمت مرزهای سرزمین اشغالی منع می‌کرد. جوانان فلسطینی که خود را آماده راهپیمایی و حرکت می‌کردند، پس از مشاهده این برگه‌ها اعتراضات خود را چند ساعت به جلو انداختند و به‌جای آغاز مراسم‌شان در روز دوشنبه، شبانه به سمت حصار مرزی حرکت کردند.
اعتراضات از صبح دوشنبه، 14 می، سراسری شده است. اصناف در «قدس»، «کرانه باختری» و «نوار غزه» اعتصاب کرده‌اند و مردم در شهرهای مختلف فلسطین از رام‌ا... تا الخلیل و بیت‌اللحم و از البیره تا قدس اشغالی به دعوت حماس، جهاد اسلامی، ائتلاف جوانان انتفاضه و دیگر گروه‌های جهادی به خیابان‌ها آمده‌اند و نسبت به هتک بیت‌المقدس، قبله اول مسلمانان و انتقال سفارت آمریکا به این شهر اعتراض کردند.
آنها معترضند، اعتراض قدیمی‌شان مربوط به سالگرد اشغال فلسطین و تاسیس دولت صهیونیستی است که در 6 دهه گذشته همواره تداوم داشته. 15 می به‌عنوان یوم‌النکبه نامگذاری شده و موعدی برای اعلام همبستگی و اعتراض به صهیونیست‌ها برای ساکنان نوار غزه، کرانه باختری و آوارگان مناطق اشغالی 1948 شده است. فلسطینی‌ها همه‌ساله در این روز اعتراضات گسترده‌ای را برگزار می‌کنند و به چند دهه اشغالگری معترض می‌شوند.
فلسطینی‌ها البته از مارس گذشته و پس از ناامیدی محض از به نتیجه رسیدن مذاکرات صلح، سلسله اعتراضاتی را تحت عنوان راهپیمایی‌های بازگشت برنامه‌ریزی کرده‌اند و هر هفته به خیابان‌ها آمدند تا بگویند می‌خواهند به قریب به 70 سال اشغالگری پایان دهند. این راهپیمایی‌ها که تاکنون چند ده کشته و چند صد زخمی در پی داشته، حالا به اوج خود رسیده و با اعتراضات سالیانه 15 می آمیخته شده است.
اعتراض جدید فلسطینی‌ها هم به تصمیم دونالد ترامپ مربوط میشود، تصمیمی که با پیروزی او در انتخابات ریاست‌جمهوری رنگ تحقق به خود گرفت و پس از 23 سال آمد و رفت سه رئیس‌جمهور و پنج دولت، این قانون کنگره آمریکا عملیاتی شد؛ قانونی که سال 1995 تصویب شده بود و می‌گفت دولت ایالات متحده باید سفارت خود را از تل‌آویو به قدس منتقل کند. این قانون را البته هیچ‌یک از روسای‌جمهور قبلی اجرا نکرده بودند، چراکه تلاش می‌کردند حداقل در ظاهر هم که شده مابین فلسطینیان و اسرائیل قرار بگیرند و به‌جای انتحار در سرزمین‌های اشغالی، کورسوی امیدی را برای صلح و گفت‌وگو باز بگذارند، چراکه می‌دانستند انتقال سفارت آمریکا به قدس یعنی تشدید اشغالگری در قدس و تعمیق زخم واردآمده به مقدسات مسلمانان، نه‌تنها ساکنان کرانه غربی مدیترانه که همه مسلمانانی که قدس را به چشم قبله اول خود نگاه می‌کنند.
کلینتون و اوبامای دموکرات و حتی جورج بوش جمهوری‌خواه در این سال‌ها هیچ‌کدام‌شان قانون کنگره را عملیاتی نکردند و ترجیح دادند هر 6 ماه یک‌بار آن را به حال تعلیق درآورند، اما ترامپ که از دوران تبلیغات ریاست‌جمهوری نشان داده بود می‌خواهد همه ملاحظات و پیچیدگی‌های قبلی دولت‌های ایالات متحده را به کناری گذاشته و با الگوی جدیدی در تعاملات بین‌المللی ظاهر شود، برای به دست آوردن دل صهیونیست‌ها کار را یک‌سره و اعلام کرد در هفتادمین سالگرد تاسیس اسرائیل به‌جای تل‌آویو، اورشلیم را به‌عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت خواهد شناخت؛ اقدامی که گفته میشود بیش از هر چیز دیگر تحت‌تاثیر لابی‌های قدرتمند صهیونیستی در آمریکا بوده است، لابی‌هایی که ترامپ را گزینه خوبی برای همکاری می‌دانند، در دوران تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری هزینه‌های بسیاری برای او کردند و حالا بعد از به قدرت رسیدن ترامپ، دوران انتظارشان به پایان رسیده و آرزوی خود را در شرف تحقق می‌بینند.
برخی البته ماجرای انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو را نیز پروژه همین لابی‌ها و مراکز غیررسمی قدرت در حاکمیت ایالات متحده آمریکا می‌دانند و می‌گویند همان زمان هم که کنگره تغییر مکان سفارت را تصویب کرد، تحت‌تاثیر همین زد و بندها بود.
حالا همزمان با 15 می و وقایعی که در بالا به تفصیل گفته شد، «فرهیختگان» نقش لابی‌های صهیونیستی را در حاکمیت ایالات متحده به‌ویژه نقش آنها در اقدام اخیر ترامپ در تغییر محل سفارت آمریکا به قدس مورد بررسی قرار داده است، پرونده‌ای که می‌توانید مشروح آن را در صفحه 11 مطالعه کنید.
