به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از خبرگزاری دانشجو، معضل ایاب و ذهاب چند سالی است که گریبان گیر دانشجویان دانشگاه بجنورد شده است. مسئله از آن قرار است که به دلیل فاصله‌ی این دانشگاه از شهر، عملا رفت و آمد دانشجویان به دانشگاه به صورت شخصی غیر ممکن است. در این شرایط تا دو سال گذشته دانشگاه بجنورد اتوبوس‌هایی در اختیار داشت و به صورت رایگان ایاب و ذهاب دانشجویان را فراهم کرده بود. اما به یک باره دانشگاه اقدام به پس دادن اتوبوس‌های خود به سازمان اتوبوس رانی کرد و رسما پای خود را از این معضل بیرون کشید.
این اقدام شروعی بر مشکلات بود. پس این حرکت دانشگاه بجنورد، سرویس دهی این مسیر به سازمان اتوبوس رانی واگذار شد. دادن این خدمت‌دهی به عوامل بیرون از دانشگاه باعث می‌شد دانشجویان نگران نحوه خدمت دهی و همچنین قیمت دریافتی از دانشجویان باشند. اما در جلسه‌ی پرسش و پاسخ دانشجویی که در دو سال پیش برگزار شد، احمد محقر رئیس دانشگاه بجنورد، به دانشجویان گفت: با واگذاری خدمت دهی به سازمان اتوبوس رانی کیفیت ارائه سرویس بالاتر خواهد رفت. همچنین محقر قول داد قطعا قیمت بلیط‌ها افزایش نخواهد یافت.
اما پس از مدتی مسئله طوری دیگر رقم خورد. مسئولان دانشگاه عملا این معظل را به فراموشی سپردند. کیفیت خدمت دهی روز به روز بدتر شد و قیمت‌ها سالانه افزایش پیدا کرد. در این مدت هر ساله دانشجویان مجبور به برگزاری تجمع می‌شدند، اما هر بار با وعده‌های مسئولان دانشگاه مواجه می‌شدند و درنهایت سرشان بی کلاه می‌ماند. این درحالی است که رئیس دانشگاه با بی توجهی به مشکلات دانشجویان گفته است دانشگاه برای حل معظل ایاب و ذهاب حمایت سیاسی می‌کند! البته باید گفت: حدود ۵ ماه قبل خبری تحت عنوان تصویب کمک ۲۰۰ میلیونی استانداری خراسان شمالی به دانشگاه بجنورد برای تامین ۱۰ دستگاه اتوبوس منتشر شد. اما به نظر می‌رسد حتی این مسئله نیز یا پیگیری نشده و یا باز هم با خلف وعده‌ی مسئولان مواجه بوده‌ایم. در هر دو حالت بدیهی است در این ماجرا این دانشجویان هستند که مظلوم واقع می‌شوند و مجبورند مخارج سنگین ایاب و ذهاب را بپردازند.
در چنین شرایطی که مسئولان دانشگاه دامن خود را از این مشکل دانشگاهشان پاک کرده اند، تمام وظایف بر دوش شورای صنفی این دانشگاه افتاده است. شورایی که بدون قدرت اجرایی مجبور است تمام وظایف مسئولان صنفی و رفاهی مسئولان دانشگاه بجنورد را بر دوش بکشد. طبیعیست از جهتی که این شورا اختیارات چندانی ندارد، مشکلات حل نخواهد شد. اما در این بین شورای صنفی تبدیل به یک سپری برای مسئولان دانشگاه شده است. مسئولان دانشگاه در جلسات پرسش و پاسخ، خود را عاری از خطا می‌خوانند و شورای صنفی را نماینده‌ی دانشجویان برای حل مشکلات خطاب می‌کنند. بدیهی است تا زمانی که خود مسئولان نخواهند دردی از درد‌های این دانشجویان را بردارند، شورای صنفی به تنهایی کاری از پیش نخواهد برد و صرفا این شورا تبدیل به سیبلی برای اعتراض دانشجویان خواهد شد.
حال با توجه به نزدیک شدن به بازه‌ی خرداد ماه و شروع شدن فصل امتحانات، خبر‌هایی مبنی بر احتمال گرانی دوباره قیمت بلیط‌های سرویس‌های خط دانشگاه بجنورد به گوش می‌رسد. به نظر می‌رسد مسئولان زمان بسیار مناسبی را برای این افزایش قیمت انتخاب کرده‌اند. زمانی که دانشجویان شدیدا درگیر درس و امتحانات خود هستند و طبعا فرصت اعتراضی وجود ندارد. پس از امتحانات نیز تعطیلات تابستانی در راه است و پس از شروع ترم جدید دیگر کسی گرانی دوباره را در خاطر خود ندارد.
مسئولان گفتند بیرون دیوارهای دانشگاه به ما مربوط نیست
سینا رهنما دبیر شورای صنفی دانشجویی دانشگاه بجنورد گفت: هر ساله جلسه‌ای برای تعیین نرخ حمل و نقل عمومی در شورای شهر تشکیل می‌شود و کاهش یا افزایش قیمت‌ها مورد بحث قرار می‌گیرد که تقریبا هر ساله افزایش پیدا می‌کند. امسال در این جلسه عده‌ای با افزایش قیمت‌ها مخالف بوده اند. از این جهت مسئله به فرمانداری کشیده شده و فرمانداری نیز با افزایش قیمت مخالفت کرده است.
رهنما خاطرنشان کرد: حال به نظر می‌رسد در نهایت امر با افزایش قیمت مواجه خواهیم بود. از این جهت طی جلسه‌ای با سازمان اتوبوسرانی گفتیم با توجه به شرایط دانشجویان قیمت خط واحد دانشگاه را افزایش ندهید که آن‌ها می‌گویند به ما مربوط نیست و افزایش برای تمام شهر است.
دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه بجنورد ادامه داد: متاسفانه مسئولان دانشگاه می‌گویند خارج از دیوارهای دانشگاه به ما مربوط نیست و دانشجو موظف است خودش را هر طور شده به دانشگاه برساند. حال این سئوال مطرح است که خارج از دیوارهای دانشگاه به مسئولان دانشگاه مربوط نیست، اما به شورای صنفی مربوط است؟
وی افزود: در شورای صنفی بدون کمک دانشگاه یک ماه پیگیر بودیم تا توانستیم با معاون سابق سیاسی امنیتی استانداری جلسه بگذاریم. در این جلسه مشکلات را بیان کردیم و دکتر ابراهیمی چهار روز وقت خواستند تا نتیجه پیگیری خود را اعلام کنند. چند روز بعد خبر تخصیص ۲۰۰ میلیون تومان به این خط اتوبوس منتشر شد. از این اقدام معاون سیاسی استانداری تشکر کردیم و ایشان گفتند تا قبل از پایان سال ۹۶ این بودجه تخصیص داده خواهد شد.
رهنما اظهار داشت: مدتی بعد خبر استعفای معاون سیاسی امنیتی را شنیدیم و این پست به فرد دیگری رسید. بعد از آن هم در طی این مدت هنوز مسئول دفتر معاون سیاسی استانداری جدید به ما وقت دیدار نداده است و به نظر می‌رسد این قانونی که تصویب شده است عمل نمی‌شود. از تمام این دیدار‌ها مسئولان دانشگاه اصلا خبر ندارند. رئیس دانشگاه در جلسه‌ای گفتند ما حمایت سیاسی می‌کنیم، ما مشکلات را بار‌ها منعکس کرده ایم و ریاست دانشگاه قول رایزنی داده است. اما ما چیزی ندیده ایم و نشنیده ایم؛ و یا در جلساتی که با مسئولان استانی داشته ایم صحبتی مبنی بر رایزنی دکتر محقر نشنیده‌ایم.
دبیر شورای صنفی در پایان گفت: صندوق رفاه وزارت علوم نیز می‌گوید خارج از دانشگاه به ما مربوط نیست و آن‌ها هم کمکی نکرده اند.
به نظر می‌رسد مسئولان دانشگاه بجنورد سعی دارند پای خود را از این معظل کنار بکشند و تمام مسئولیت را بر دوش شورای صنفی بیندازند. اقدامی که دانشجویان تنها آسیب دیده‌ی آن خواهند بود. امیدواریم مسئولان این دانشگاه از وظیفه‌ی خود فرار نکنند و اقدامات فوری در جهت حل مشکلات دانشجویان بردارند.
