به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، زندگی خوابگاهی برای دانشجویان نخبه‌ای که از نقاط مختلف کشور در این جا جمع شده‌اند، نه سراسر سختی و مشکل است و نه سراسر لذت و شیرینی... . با هر کس که حرف میزنی از منظر نگاه خود مزایا و معایبی را برای زندگی در خوابگاه برمی‌شمرد، اما نقطه مشترک همه حرف‌ها امکانات کم و مشکلات رفاهی است و اینکه برخی امکانات مناسب و در خور افراد نخبه‌ای که با رتبه‌های بالای کشوری در بهترین دانشگاه کشور پذیرفته شده‌اند و شهر و دیار و خانواده را رها کرده‌اند تا در آینده پزشکان حاذق و ماهری شوند، نیست.
م. ج، دانشجوی کارشناسی ارشد ایمونولوژی یکی از ساکنین خوابگاه قدس دانشگاه علوم پزشکی تهران در این رابطه به خبرنگار ایسنا می‌گوید: یکی از معایب زندگی در خوابگاه این است که باید دور از خانواده، با امکانات کم و با سلایق مختلف زندگی کنی و عقیده‌های مختلف را در کنار خود تحمل کنی و مزایای آن این است که دسته جمعی زندگی کردن و گروهی بودن را آموزش می‌بینی.
وی ادامه می‌دهد: کمبود امکانات نظیر نداشتن فرش در اتاق‌ها و نشست و برخاست و خوابیدن روی موکت، خراب شدن پی در پی سرویس‌های بهداشتی و سرعت کم اینترنت از مشکلات مهم در این خوابگاه است.
این دانشجوی ارشد ایمونولوژی اظهار می‌کند: ساختمانی که ما در آن ساکن هستیم، بالای 30 سال قدمت دارد و از استحکام کافی برخوردار نیست و قطعا در زمان زلزله دوام نخواهد آورد و این نیز یکی از مسائلی است که موجب نگرانی می‌شود.
وی با اشاره به اینکه برخی دانشگاه‌هایی که حتی در سایر استان‌ها هستند، امکانات بیشتری از خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی تهران دارند، می‌گوید: اینترنت ما در حال حاضر سرعت 200 کیلو بایت دارد، در حالی‌که من در دانشگاه زاهدان نیز درس خوانده‌ام و از خوابگاه آن جا استفاده کرده‌ام و در آن جا اینترنت سرعت خیلی بالاتری از این خوابگاه داشت.
وی می‌گوید: البته اگر نخواهیم یک طرفه به قاضی برویم، باید بگوییم زندگی در خوابگاه‌ها شیرینی‌های خود را نیز دارد و ما در کنار دوستان لحظات شیرینی داریم و زندگی گروهی و نظم را یاد می‌گیریم و این خود نکته بسیار مثبتی است.
در همین رابطه ح. ج، دانشجوی ارشد حشره‌شناسی پزشکی که از ناحیه پا معلولیت دارد، می‌گوید: من از دبیرستان در خوابگاه بوده‌ام و به این شرایط عادت کرده‌ام که خانواده در کنارم نباشند و همه کارها را خودم انجام دهم و از این جهت مشکلی ندارم.
وی در خصوص شرایط ویژه‌ای که از نظر جسمی دارد، می‌گوید: تا کنون در خوابگاه دچار مشکل نشده‌ام و به جای پله‌ها از آسانسوری که در خوابگاه وجود دارد، استفاده می‌کنم. ضمن اینکه مسئولین خوابگاه به دلیل شرایط ویژه من را در طبقه اول اسکان داده‌اند.
ح.ج در خصوص کمبود برخی امکانات، ادامه می‌دهد: ما درک می‌کنیم که وسع دانشگاه همین است و ما هم به این وضعیت عادت کرده‌ایم و می‌دانیم مسئولین دانشگاه همه تلاش خود را در راستای تهیه امکانات برای ما انجام می‌دهند.
لزوم ارتقای کیفیت اتاق‌های مشاوره برای دانشجویان علوم پزشکی
ح. م یکی دیگر از دانشجویان می‌گوید: زندگی خوابگاهی برای من تجربه خوبی بود و خیلی مسائل را در این جا آموختم و حتی صبرم در خوابگاه بیشتر شد و یاد گرفتم با آداب و رسوم و فرهنگ‌های مختلف روبه‌رو شوم و قدرت سازگاری خود را بیشتر کنم؛ اما در کنار همه خوبی‌ها سختی‌هایی هم هست، نظیر اینکه امکانات و ساختمان خوابگاه قدیمی هست و امکانات در شان دانشگاه مهمی مثل دانشگاه علوم پزشکی تهران نیست.
وی می افزاید: افرادی که اینجا هستند، رتبه‌های تاپ کشوری هستند؛ اما با این امکانات کم زندگی می‌کنند در حالی‌که دانشگاه‌های دیگر با بودجه کمتر و درآمدزایی کمتر امکانات رفاهی بیشتری دارند.
این دانشجو با اشاره به وجود مایکروفر برای گرم کردن غذا، سرعت بالای اینترنت، ساختمان‌های جدیدتر و شکیل‌تر برای کاربری خوابگاهی در دیگر دانشگاه‌های شهر تهران، گفت: هیچ کدوم از این امکانات در خوابگاه ما نیست؛ در حالی‌که خوابگاه ما یکی از بهترین خوابگاه‌ها در بین خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران است.
وی همچنین با اشاره به شرایط روحی نامناسب در بین دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی گفت: به دلایل متعددی از جمله دوری از خانه و خانواده، مطابق نبودن رؤیاهای شغلی پیش از ورود به دانشگاه با واقعیت و مشکلاتی نظیر این، افسردگی در بین دانشجویان علوم پزشکی و دوستان ما شایع شده است و به نظر می‌رسد لازم باشد اتاق‌های مشاوره پررنگ‌تر و با کیفیت بیشتری در اختیار دانشجویان قرار بگیرد.
سرعت اینترنت و نظافت خوابگاه دغدغه مشترک ساکنین خوابگاه
ب.ز یکی دیگر از دانشجویان با اشاره به اینکه خوابگاه از نظر محیط دوستانه محیط خوبی است، اظهار می‌کند: البته نقاط ضعفی هم دارد، نظیر بهداشت ضعیف و مشکل اینترنت و مفروش نبودن کف اتاق‌ها که ما را دچار مشکل کرده است.
وی ادامه می‌دهد: همچنین افزایش تعداد ساکنین اتاق‌ها که به تازگی اتفاق افتاده نیز مشکل دیگری است که به نظر می‌رسد باید در خصوص مقطع کارشناسی ارشد مورد توجه قرار گیرد؛ چرا که ممکن است تعداد بالای افراد در اتاق برای دانشجویان کارشناسی زیاد مهم نباشد؛ اما در تحصیلات تکمیلی کمی دانشجویان را با مشکل مواجه می‌کند.
وی همچنین یکی از دغدغه‌های دانشجویان خوابگاه را دوری از خانه و خانواده برمی‌شمرد و می‌گوید : با این اوصاف، اگر فردی از دوستان و یا عضوی از خانواده‌مان از شهر و استان‌های دور برای دیدن ما به خوابگاه بیاید، باید به ازای هر شب حضور آن‌ها در خوابگاه، بدون اینکه کمترین هزینه‌ای را نیز برای خوابگاه ایجاد کنند، 15 هزار تومان به خوابگاه پرداخت کنیم و گاها اگر در یک هفته چند نفر از دوستان بیایند و یا چند شب پیش ما باشند، خوابگاه 40 تا 50 هزار تومان از ما هزینه دریافت می‌کند.
م. ا، دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت خدمات درمانی، اما زندگی خوابگاهی را شیرین‌تر می‌بیند و می‌گوید: زندگی خوابگاهی باعث یادگیری خیلی چیزها می‌شود و ما را برای زندگی آینده و حضور در اجتماع آماده می‌کند.
وی از خوابگاهی که در آن ساکن است، راضی است و می‌گوید: خوابگاه ما به نسبت دیگر خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران بهتر است و امکانات خوبی دارد و کاملا نزدیک به دانشگاه است.
م. ا می‌گوید: تعداد افراد داخل اتاق‌ها مناسب است و این شانس ما است که در این خوابگاه ساکن شده‌ایم و بقیه ماجرا و اینکه چطور شرایط را برای خود مطلوب کنیم، به خودمان بستگی دارد.
او می‌گوید: اتاقی که در آن ساکن هستم، برای سومین سال پیاپی بعنوان اتاق نمونه در بین اتاق‌های خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شده است و این مساله برای من و هم اتاقی‌هایم موجب افتخار است.
وی در پایان اظهار می‌کند: بودجه در مسائل خیلی موثر است و قطعا اگر کمبودی در امکانات است، از دست مسئولین دانشگاه خارج و به دلیل مشکلات بودجه‌ای است که برای دانشگاه وجود دارد.
به نظر می‌رسد، پسران خوابگاه قدس دانشگاه علوم پزشکی تهران که جمعی از نخبگان این کشور را تشکیل می‌دهند، در عین در نظر گرفتن محدودیت‌ها و مشکلات، نکات مثبت زندگی خوابگاهی را نیز در نظر دارند و تلاش می‌کنند با پررنگ کردن نقاط قوت دشواری دوری از خانه و خانواده و زندگی در خوابگاه را بر خود روان‌تر کنند و با نجابت هر چه تمام‌تر محدودیت‌های مسئولین دانشگاه را در مهیا کردن امکانات نیز در نظر می‌گیرند.
پسندیده‌تر آن است که مسئولین دانشگاه نیز تمام همیت و توان خود را برای مهیا کردن کیفیت مناسب و در خور این دانشجویان نجیب که نخبگان امروز بوده و آینده‌سازان فردای کشور را تشکیل می‌دهند، به کار گیرند.
