به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ چهارمین نشست از سلسله جلسات "تدبر در قرآن" روز سه‌شنبه 1 خرداد با حضور حجت‌الاسلام محمدیان رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در مهدیه این نهاد برگزار شد.
مشروح سخنان حجت الاسلام والمسلمین محمدیان در چهارمین جلسه تدبر در قرآن پیرامون آیه شریف؛
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ ﴿۷﴾
اى کسانى که ایمان آورده‌اید اگر خدا را یارى کنید یاریتان مى کند و گامهایتان را استوار مى‌دارد(۷)
(آیه ۷ سوره محمد "ص") بدین شرح است:
ما باید آیات دیگر را در کنار این آیه بگذاریم، چراکه آیات قرآن همدیگر را توضیح می‌دهند. مظاهر یاری خداوتد، یاری ولی خداست، یا یاری مؤمنین و بندگان خدا. به هر حال برای این منظور باید عملا یک چیزی در روی زمین اتفاق بیفتد. قله یاری خداوند یاری انبیا و اولیا و کسانی است که پرچم دین را در دست گرفته اند.
چند نکته درباره این آیه:
- خدا که نیاز به یاری ندارد چرا این قدر دعوت می کند که بیایید مرا یاری کنید؟
این به دلیل همان «کرّمنا بنی آدم» است. خداوند دارد به بندگانش احترام می گذارد و به نوعی می خواهد رشدشان بدهد. مشابه این را در قرض الحسنه هم داریم. در قرآن داریم «چه کسی حاضر است به خداوند قرض بدهد؟» خدا که غنی مطلق است و مالک کل هستی است. اینکه به بندگانش می گوید بیایید به من قرض بدهید، منظورش این است که به بندگان من رسیدگی کنید. این از باب تکریم بندگان است. یعنی بندگان من، اگرچه شما دارید به سایر بندگان کمک می کنید، ولی دارید با من معامله می کنید. سطح خودتان را پایین نیاورید. از این مضامین در قرآن موارد دیگری نیز وجود دارد که خداوند چیزی را به خودش نسبت می دهد. مثلا وقتی می گوید خانه خدا. این خانه شرافتی پیدا کرده که به خدا نسبت داده شده. یاری هم از باب همان منزلت و شرافت است و می تواند نوعی تکریم برای انسان محسوب شود. خداوند می خواهد انسان را بالا ببرد و بگوید با خودم طرف هستید، خیلی در اسباب گیر نکنید. اسباب در حد وسیله هستند که انسان را برسانند. فقط باید به مقصد توجه کرد نه وسیله. شما دارید با خدا معامله می کنید. خداست که دارد می خرد. مولوی بیت معروفی دارد که می گوید: «گوهر مزاد کرد که این را که می‌خرد / کس را بها نبود همو خود ز خود خرید». یعنی خداوند گوهری را به مزایده گذاشت ولی چون کسی بهای آن را نتوانست پرداخت کند، خودش آن را خرید. این گوهر همان گوهر انسانی است. خدا خودش خریدار بندگانش است. به این «تنصروا الله» هم باید با چنین ذهنیتی نگاه کنیم.
در نصرت خدا، اولین و مهمترین چیزی که به ذهن می رسد جهاد است، چرا که باید جان را به میدان آورد. اهمیتش به این است که انسان همه چیز را می‌خواهد برای اینکه زنده باشد. حال وقتی برای عرصه ای از زندگیش می‌گذرد، آن عرصه عرصه فوق العاده ای است.
بعد از آن عرصه مسائل مالی است. فضای بعدی بحث انفاق است. فضای یاری مؤمنین. خیلی جاها مؤمنین نیاز به کمک فکری، مالی، آبرویی دارند. انواع کمک‌ها در این نصرت الهی پیش می‌آید.
حالا بحث این است که اگر یاری نکنیم چه می شود؟ دین خدا از بین می رود؟
7یا8 آیه در قرآن در این موضوع هست .که می‌فرماید فکر نکنید که اگر شما یاری نکنید دین خدا بی یاور می‌شود و پرچم خدا سقوط می‌کند. اصلا اینطور نیست. مهم ترین آیه آن آیه 54 سوره مائده است. در طول تاریخ بارها و بارها یاران دین خدا از بین رفتند، یا رها کردند و رفتند اما پرچم دین خدا همیشه در احتزاز است. این لیاقت را ما از دست می‌دهیم. خداوند که نیازی به یاری ما ندارد. ما نیاز داریم که در این عرصه ما را هم بپذیرند و این لیاقت را به ما بدهند که جزء یاران خدا باشیم.
این نکته را حتما به یاد داشته باشیم: ما باید منت بکشیم که دین خدا را یاری کنیم نه اینکه بر خدا منت بگذاریم. نکته دیگر هم این است که در یاری دین خدا بحث امکانات و تجهیزات و تعداد نیرو و... هیچ وقت ملاک نیست. در بحث یاری خدا بالاخره مؤمنان اگرچه از لحاظ تعداد نیرو هم کم باشند و امکانات کمی هم داشته باشند، ولی یاری خدا شامل حالشان می‌شود. مثلا در جنگ بدر سپاه اسلام تنهای یک اسب داشت و نفرات سپاه دشمن حد اقل سه برابر بود. با این حال خداوند یک نوع پیروزی به آن‌ها عطا کرد که در نوع خودش در تاریخ اسلام هم بی‌نظیر بود. لذا محاسبات مادی و تجهیزاتی در بحث نصرت الهی اهمیت ندارد. اگر آنچه را که خداوند به ما داده استفاده کنیم و واقعا به خدا ایمان داشته باشیم، قطعا خداوند یاری می‌کند. حتی در مواقعی که شکست می خوریم خداوند کمک می‌کند، روحیه می دهد، امید را به دل ها بر می‌گرداند. مانند جنگ احد که مسلمانان شکست خوردند ولی خداوند می‌فرماید «دیدید بعد از جنگ چه آرامشی به شما دادم؟» و در جای دیگر خداوند می‌فرماید سه هزار فرشته فرستادیم برای اینکه دل های شما محکم شود. شیرین ترین وجه یاری خداوند نشان دادن شکست دشمن است. گاهی خداوند چنان شکستی به دشمنان تحمیل می کند که مؤمن با تمام وجود این یاری خدا را احساس می‌کند.
انواع مختلفی از یاری خدا در قرآن آمده است که مهم ترینش همین نزول آرامش بر دل های مؤمنین است. این آرامش دل خیلی چیز عجیبی است. نصرت دیگر خدا این است که در دل دشمن رعب می‌اندازد. از یک طرف دل مؤمنین را ثابت می کند و از طرف دیگر در دل آن ها رعب می‌اندازد.
مانند رعبی که در عملیات حزب الله در دل اسرائیلی ها افتاده بود و طبق خاطرات خود اسرائیلی‌ها، آن‌ها نمی توانستند از پناهگاه هایشان بیرون بیایند. یا رعبی که در هنگام شلیک موشک‌های سوریه به اسرائیل در دل اسرائیلی‌ها افتاده بود. رعبی که خداوند در دل این ها می‌اندازد از آن نصرت های ویژه ای است که خدا عنایت می‌کند.
نصرت الهی فقط در دنیا نیست. در آخرت هم هست. ما در آخرت بیشتر از دنیا به کمک خدا نیاز داریم. چراکه دنیا فانی است و زود تمام خواهد شد. آخرت مهم است که خداوند هم وعده آن را داده و این بشارتی بزرگ برای ماست.
چهل سال است که خداوند دارد به این آیه و وعده هایش عمل می کند و هر روز این آیات را به ما نشان می دهد. یک درصد مردم دنیا هستیم و یک درصد سرزمین دنیا هم در اختیار ماست. با این حال چهل سال است با بزرگ ترین قدرت های دنیا پنجه در پنجه افکنده ایم. چهل سال است با عزت ایستاده ایم و دشمنان ما همین طور دارند عقب می روند. هشت سال با صدام جنگیدیم. الآن صدام کجاست و جمهوری اسلامی کجاست؟ این یاری خدا نیست؟ در عراق انتخابات انجام می گیرد و نزدیک دویست کرسی را شیعیان به دست می آورند. همینطور در ماجرای انتخابات لبنان. داعشی که دو سوم سوریه و عراق را گرفته بود و آمریکا، اروپا و کشور های عربی منطقه همه حمایتش می‌کردند، این طور شکست خورد. مگر این ها یاری خدا نیست؟
واقعا این آیات اگر برای دیگران قبل از انقلاب و مواقع دیگر وعده الهی تلقی می شد، برای ما تحققش کاملا عینی است و با چشم خود می‌بینیم. واقعا در این هشت سال جنگ ما با تمام قدرت های دنیا یک طرف ایستادیم. تنهای تنها و با دست خالی. این ها مگر یاری خدا نیست؟
تمام قدرت های بزرگ دنیا با صراحت می‌گویند ما دنبال براندازی نظام جمهوری اسلامی هستیم، اما نمی‌توانند. ترامپ هم فکر می کند با استفاده از شیوه های خاص خود و گذاشتن 12 شرط، خواب را از چشم ما ربوده.فکر می‌کند مردم ایران مضطربند که اگر این 12 شرط پذیرفته نشود چه خواهد شد؟ البته ممکن است بعضی ها در داخل بترسند ولی مردم ما اینطور نیستند.
آخرین نکته: خداوند در قرآن بیان می‌کند تعداد مهم نست. اگرچه ما امروز تعدامان هم خیلی زیاد است. در طول تاریخ هیچ گاه تعداد طرفداران حق به اندازه امروز نبوده و هیچ پیامبر و امامی به اندازه امروز یاور نداشته. این نتیجه کار و تلاش انبیا و اولیا و مؤمنین است که امروز طرفداران حق در تاریخ به بیشترین تعداد خود رسیده‌اند. باید سرمان را بالا بگیریم و از حق با افتخار دفاع کنیم و پشت سر این پرچم باشیم و به وعده الهی امیدوار باشیم. آن ها تمام تلاششان را کرده‌اند که امید ما را از بین ببرند ولی نمی توانند چون ما روزهای بسیار سخت تری را گذرانده ایم که امروز در مقایسه با آن ها چیزی نیست. کار دشمن این است که سعی کند دل ها را بلرزاند و بترساند و غیر از این از دشمن انتظاری نیست.
