به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ "#ما_به_افطاری_نخواهیم_رفت"، هشتگی که از روز گذشته ترجیع بند صفحات مجازی بازیگران و هنرمندانی است که در اصطلاح عامیانه سلبریتی خوانده می شوند. این هشتگ در پاسخ به دعوت ضیافت افطار ریاست جمهوری ساخته شده و افرادی چون پرستو گلستانی، برزو ارجمند، پرویز پرستویی، آناهیتا همتی، شیلا خداداد، مازیار میری، سارا بهرامی، احسان کرمی، مهناز افشار، فاطمه گودرزی و فلور نظری با انتشار تصاویری از کارت دعوت ضیافت افطاری رئیس‌جمهور در صفحات شخصی خود به تحریم این مراسم پرداخته‌اند.
تعدادی از این بازیگران اما در اقدامی هماهنگ تر با انتشار متنی یکسان تأکید کرده‌اند: "با توجه به شرایط بد اقتصادى و روحى مردم کشورمان باور این حقیر بر این استوار است که چنین گردهمایى‌هایى که مستلزم صرف هزینه‌هاى زیاد است (و تعدادشان هم کم نیست) شاید حداقل از نگاه بنده و تعدادى از همکارانم چندان ضرورى نباشد."
.jpg)
اما به یکباره چرا میانه حسن روحانی و طرفداران پروپا قرصش چنین شکر آب شد؟ چرا در کمتر از یک سال موج نا امیدی حتی به میان قشری که جزو مرفهین جماعه محسوب میشوند سرایت کرده است؟ چرا کسانی که قرار بود تا 1400 با روحانی باشند به این سرعت دچار طلاق عاطفی از دولت شده‌اند؟ برای پاسخ به این سوال سهل ممتنع! یادآوری چند نکته ضروری است:
1-عرصه تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری 96 و پیروزی حسن روحانی را باید یک جنگ روانی تمام عیار دانست. جنگی که بسیاری از همین سبیریتی ها و همفکرانشان به عنوان پیاده نظام آن فعالیت میکردند. مرور این فعالیت خالی از لطف نیست. از شخصی که گفت اگر روحانی رای نیاورد از ایران میروم تا بازیگری که مردم عادی مخالف روحانی را رعیت خطاب کرد و تن پرور نامید. از زنان بازیگری که در ورزشگاه آزادی با آن وضعیت اخلاقی پایکوبی میکردند تا نویسندگان و شعرا و خوانندگانی که با بلیط مجانی رفتند مشهد تا برای روحانی سنگ تمام بگذارند و ... . همچنین فراموش نکنیم توئیت ها و پست های اینستاگرامی این قشر را که مخاطب را زیر بمباران تبلیغاتی میگرفتند و القا میکردند که اگر روحانی رای نیاورد دلار 6000 تومن میشود، سرنوشت برجام نابودی است، در پیاده رو ها دیوار میکشند، ارتباط ما با جهانیان قطع میشود، جنگ رخ خواهد داد و از همه مهم تر معیشت چنان سخت خواهد شد که به علف خواری روی خواهیم آورد!
2-اندکی بعد از این بازیگری ها در عرصه سیاسی و با اتمام انتخابات، حسن روحانی نه تنها وعده های عمومی خود را فراموش کرد بلکه حتی به کسانی که به وی کمک کرده بود هم پشت کرد. دلیل این پشت کردن بسیار مشخص است و آن هم اینکه روحانی در دور دوم ریسات جمهوری خود است و سال 1400 به دنبال زندگی خود میرود و دیگر نیازی به حمایت این قشر ندارد. این دلیل روشن و ساده ولی مهم را باید علت بسیاری از رفتارهای دولت دوزادهم دانست. وقتی ایده مرکزی دولت فروپاشیده، نفرت از دولتمردان به حدی است که امیدی به زندگی سیاسی بعد از دوران مسئولیت ندارند و ساهت قدرت نیز به دولتی ها اعتماد ندارد، این بی عملی و بی رغبتی دولتی ها را در تمام عرصه ها تجربه خواهیم کرد.
3-نکته مهم در این دعوا ( و البته شوی عامه پسند سلبریتی ها) تناقض های بیشمار در سخن و عمل این قشر است. زندگی شخصی این افراد سراسر تجمل گرایی، اسراف و البته خودنمایی های مادی است؛ پست های اینستاگرامی این افراد را با ردیگر مرور کنید، گالری گردی ها، افتتاحیه رستوران ها، جشن های بی سر و تهی که برای خود و البته از بودجه بیت المال برگزار میکنند و شوهای تبلیغاتی برای محصولات لاکچری را میتوان جنبه واقعی زندگی این افراد دانست. بسیاری از آنها هر روز تصاویری از خود با خودروهای گران قیمت، یا زندگی های تجملاتی را به اشتراک می کذارند. برای هر مخاطبی این سوال پیش می آید که اگر دغدغه «سفره خالی مردم» تا این اندازه در این هنرمندان رسوخ کرده که حاضرند دعوت روحانی را رد کنند، چرا هیچ نشانه عملی و ملموسی از این دغدغه در زندگی خود آنها دیده نمی شود؟ چطور می توان پذیرفت که فردی دغدغه سفره خالی مردم و رهایی آنها از مشکلات را داشته باشد اما هر چند وقت یک بار، با افتخار تصاویر خود در فلان کشور توریستی را به نمایش بگذارد؟ اینکه از چپاول بیت المال گله کنیم ولی همزمان با اختلاسگران و مفسدین اقتصادی فعال در عرصه فیلمسازی همکاری کنیم و گاهی برای تطهیر چهره آنها نیز سخنی بگوییم، جز از این قشر بازیگر برنمی آید.
4-این تناقض های بیشمار نشان دهنده غیر واقعی بودن این اعتزاضات و تحریم ها است، اعتراضاتی که نه از سر دغدغه مردم داشتن بلکه از سر عقده گشایی و توسیه حساب با پیمانکاران سیاسی سابق خود است؛پیمانکارانی که قبل از انتخابات وعده رفع توقیف و اعطای انواع مجوز‌ها را میدادند ولی الان مانند تمام وعده های خود آنها را نیز فراموش کرده اند.
واقعیت آن است که بسیاری از این سلبریتی ها دچار توهم محبوبیت و احیانا دچار خود عقل کل پنداری شده اند. اظهار نظر (آن هم از نوع عامیانه و در بسیاری مواقع سراسر اشتباه و کذب) در عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، ورزشی، پزشکی و اگر ادامه پیدا کند در عرصه های علم اختر فیزیک، این قشر را در افکار عمومی تبدیل به طوطی های سخنگویی کرده است که فقط حرف میزنند و حرف و حرف. باور غلطی در میان برخی سلبریتی ها وجود دارد و آن اینکه، تصور می کنند در جامعه جریان سازند؛ این در حالیست که تجربه سال های اخیر نشان می دهد چهره های مشهور جریان سازی نمی کنند، بلکه در موقعیت های مختلف خود را در میان موج افکار عمومی قرار می دهند؛ روزگاری موج افکار عمومی آنها را در حمایت از روحانی غرق می کند و روزی دیگر، همین جریان، سلبریتی ها را به زدن هشتگ های پشیمانی وامی دارد. از این رو، ادعای تاثیرگذار بودن این افراد، با واقعیت سازگاری ندارد.
5-این دعوا و غوغای توئیتری را زیاد جدی نگیرید. نه این قشر مرفه درد معیشت مردم را دارد و نه روحانی و دولتی ها دیگر برای آنها اهمیتی قائل هستند. قبای مردم داری بر تن سلبریتی های دور از جامعه واقعی گشاد است، بنابراین برای تحلیل این وقایع زیاد ذهن خود را درگیر نکنید. سلبریتی جماعت به علت سطح فکر و درک خود هم مرغ عروسی تست هم عزا. فعلا مرغ عزا هستند و شاید روزی دیگر مرغ عروسی یک سیاستمدار دیگر.
*گزارش از رضا حمزه دولابی
1397/03/09 - 13:04
