خبرنامه دانشجویان ایران: علی جویافر*// فوتبالی هم نباشیم بعید است که بازی ایران مراکش و پیروزی بلامنازع‌مان را با یک گل بخودی از سمت مدافع حریف ندیده باشیم! اتفاقا گل بخودی در سیاست هم وجود دارد؛ شبی که گذشت در واکنش به تصویر منتشرشده از آقای روحانی که درحال تماشای بازی تیم ملی در منزلش نشسته بود، شاهد هجمه رسانه‌ای وارده علیه دکتر روحانی و دستاویز کردن کم و کِیف تجهیزات منزلش بودیم؛ جوان دانشجو و طلبه‌ای به رئیس‌جمهور ایراد گرفتند که ای داد! چرا مثل علی‌ع زندگی نمی‌کنی؟! چرا مبلمان داری؟ چرا خانه‌ات سقف دارد؟ چرا ال.ای.دی واید؟ اصلا پاشو برو روی زیلو و نمد زندگی کن. شب به یاد فقرا غذا نخور. اگر هم می‌خوری نون بخور با نمک! اعتدال‌مسلکی هم آن میان معرکه گرفته بود که روحانی مظلوم! آن نامردانی که به تو انگ زندگی مرفهانه چسباندند ننگشان باد که امشب زندگی متوسط رو به پائینت را دیدند و باز چه دروغها بستند!
با گذشت پنج سال از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، رویکرد منتقدین در نقد سیاست‌های دولت اعتدال، از اوج اصلاح‌محوری و غایت‌گرایی، به کلیت و صرف انتقاد کردن، فارغ از کیفیت و محتوای آن تقلیل پیدا کرده‌است؛ برخی از منتقدین سطح توقعات خود و افق نگاه‌شان نسبت به مشکلات جامعه و مسائل کلان جامعه را بسیار پایین‌تر و سطحی‌تر از شایستگی‌ها و دغدغه‌های اصلی جامعه ایران نشان می‌دهند. این نوع نگاه ابلهانه که روز به روز بسته‌تر می‌شود٬ برای دولت، جز سرسپردگی و فراغت از هرگونه پاسخگویی و قید و بند مسئولیت‌آور همچنین عدم تعیین هنجار عاقلانه و قابل درک از سوی ملت چیز دیگری ندارد و برای دولت محترم رفع تکلیف و مسوولیت در حیاط خلوت خود هدیه آورده است زیرا واکنش به این مدل و سبک ساده‌لوحانه نقد، نتیجه دیگری را نمی‌طلبد.
زمانی‌که سطح مطالبات مردم از یک رییس‌جمهور، در سطح ایده‌آل، دور از باور و با چاشنی احساسی کردن فضای سیاسی کشور باشد تنها به خواسته‌های قشر ضعیف و دردمند جامعه ضربه وارد می‌کند؛ دغدغه‌ها و دردهای اصلی فراموش می‌شوند و به مرور ملت به درک اشتباهی از خود می‌رسند که خودشان را انسان‌هایی بهانه بگیر می‌شناسند که یا مشکلاتشان حل شده است و اکنون مشغول ایراد گرفتن از زندگی شخصی رییس‌جمهوری هستند که مشکلاتشان را حل کرده است و موفق بوده است که در این صورت عجب نامردمانی هستند یا این‌که مشکلاتی و نداری‌های خودشان را دارند اما غصه و دردشان، تلویزیون فلت آقای رییس‌جمهور است که در آن‌صورت چه ابله مردمانی اند!
این هم یک مدل گل بخودی منتقدین در ابتدای نیمه دوم ریاست جمهوری آقای روحانی است! ما می‌گوییم اصلا بگذارید آقای روحانی با هزینه بیت‌المال سفر روسیه برود و یازده روز دولت را تعطیل کند! در رفاه زندگی کند و لذت زندگی را ببرد اما اطرافیانش فساد مالی نداشته باشند، فیش نجومی تعطیل شود و بجایش معوقه کارگران را بدهند. دانشجویی ستاره‌دار نشود؛ دلار پرواز نکند، سکه سرجایش بنشیند و شاخص بورس آرام و قرار داشته باشد! ارز باد نکند و متورم نشود؛ از رکود رد شویم و تولید نخوابد. دروغ نشنویم، منتقد له نشود، کسی به جرم انتقاد فحش نخورد و معترض، باتوم و لگد...
* دانشجوی مهندسی صنایع دانشگاه یزد
