به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تابناک، بر اساس گزارش های مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی کشور میزان بارش سال زراعی جاری کشور از اول مهرماه 1396 تا 28 خردادماه سال جاری، حدود 163 میلی متر بوده که مقدار نرمال (دوره بلندمدت) آن 221 میلی متر می باشد.
بر این اساس میزان بارش سال زراعی جاری کشور نسبت به میانگین بلند مدت خود حدود 26 درصد کاهش داشته است.
این در حالی است که محمدرضا رضوی افزود: این کاهش در استان مازندران حدود 14 درصد است بدین معنی که مقدار نرمال بارش استان دربازه زمانی گفته شده حدود 533 میلی متر می باشد که در سال زراعی جاری حدود 460 میلی متر دریافت شده است.
وی با اشاره به درگیری کل استان با بحران خشکسالی گفت: خشکسالی هواشناسی یکساله منتهی به پایان اردیبهشت ماه سال 1397 استان بر مبنای شاخص بارش و دمای استاندارد شده(SPEI) است.
رضوی گفت: در ارتفاعات شهرستان ساری و سرشاخه های آبی این حوزه شدیدترین نوع خشکسالی یعنی خشکسالی بسیار شدید و در گستره زیادی از نواحی میان بند شهرستان ساری، نواحی میان بند و بالا دست سوادکوه و سوادکوه شمالی، تنکابن، چالوس و بخشی از شهرستان نوشهر و رامسر نیز خشکسالی شدید اتفاق افتاده است.
مدیرکل هواشناسی مازندران ادامه داد: بر اساس اطلاعات هواشناسی، میزان دما و به تبع آن تبخیر در سطح کشور و استان روند افزایشی داشته است.
به گفته وی افزایش بیش از 2 درجه ای دمای سال 1396 نسبت به نرمال بلندمدت در استان مازندران و ساعات آفتابی در ماه های پایانی سال گذشته و ابتدای سال جاری موجب ذوب زودهنگام برف و از دست رفتن ذخیره منابع آبی استان شده است، در حالی که این برف می بایست تا اواخر اردیبهشت ماه امسال به تدریج به آب های سطحی استان افزوده می شد.
رضوی افزود: همچنین چرای بی رویه دام در ارتفاعات ، انشعاب بیش از حد منابع آب در ویلاهای بالا دست استان و ورود پساب این ویلاها به رودخانه ها موجب آلودگی منابع آبی و از دست رفتن بخشی از منابع آبی مازندران گردیده است.
بر اساس گزارش هواشناسی میانگین حداقل دمای استان در نواحی کوهستانی در بهار 1397، حدود هفت درجه سانتیگراد بوده که نسبت به سال گذشته و نسبت به بلند مدت یک درجه سانتیگراد کاهش یافته است.
میانگین حداکثر دمای استان در نواحی کوهستانی در بهار 1397 ، 20 درجه سانتیگراد بوده که نسبت به سال قبل 6 درجه کاهش و نسبت به بلند مدت 4 درجه افزایش داشته است.
طی گزارش مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی کشور در بلند مدت حجم بارندگی سالانه کشور یک میلی متر در سال کاهش و مقدار تبخیر و تعرق پتانسیل سالانه کشور چهار و نیم میلی متر در سال در حال افزایش می باشد و استان مازندران نیز مستثنی از این قاعده نیست و این وضعیت بدان معنی است که هرسال آب قابل دسترس در کشور و استان کمتر می شود.
تغییرات سالانه خشکسالی کشور با توجه به شاخص SPEI طی سه دهه گذشته مبین آن است که روند فراوانی، شدت و مدت خشکسالی بویژه از سال زراعی 78-1377 به شکل معنی داری در حال افزایش است و این شرایط در استان مازندران نیز وجود دارد.
با توجه به نوسانات و تغییرات آب و هوایی در جهان و همچنین کشورمان تقاضای آب روبه افزایش است تا جایی که پیش بینی شده در سال 2030 تقاضای جهانی آب بیش از عرضه جهانی آن خواهد بود و دلایل اصلی آن ضمن افزایش گرمایش جهانی و تغییر اقلیم، افزایش جمعیت جهان، افزایش شهرنشینی، صنعتی شدن و از همه مهمتر عدم مدیریت صحیح منابع آبی می باشد.
نکته قابل توجه آن است که طبق استاندارد های بین المللی هیچ کشوری حق برداشت بیش از 40 درصد آب تجدید ناپذیر خود را ندارد که متاسفانه در ایران تاکنون بیش از 60 درصد برداشت شده است.
