امینی در ابتدای این گفت وگو با اشاره به برگزاری جام جهانی و مسابقات تیم ملی فوتبال ایران در این جام گفت: «در ایامی که تیم ملی ایران مقابل سه کشور قدرتمند از نظر ورزش فوتبال قرار گرفت، ما یک «تیم ملی متفاوتی» را دیدیم که تحسین داخلی و خارجی فوتبالی و غیرفوتبالی را به نفعش برانگیخت. علاوه بر این، یعنی به جز تیم ملی فوتبال، درروزهای اخیر ما شاهد یک جامعه و یک ملت و «یک ایران متفاوت» هم بودیم.
این استاد دانشگاه ادامه داد: «از آنجایی که فوتبال با عامترین علایق جامعه مرتبط بود و از طرف دیگر با یک واقعه مهم جهانی هم ارتباط داشت، فرصتی ایجاد شد که جامعه ایران واقعیتر ظهور و بروز کند؛ واقعیتی که شاید کمتر تجربه ای در مورد آنها وجود داشته باشد.» این کارشناس جامعه شناسی در توضیح این گزاره خود بیان داشت: «در شبها و روزهای جام جهانی دیدیم که تیم ملی ایران چقدر خوب بود و چقدر خوب بازی کرد و با گذشته متفاوت بود، اما باید گفت فقط یک تیم فوتبال متفاوت از ایران ندیدیم، بلکه یک ملت متفاوت از ایران را هم دیدیم؛ ملتی که با کلیشه ها و برساخته های رسانه های خودی و غیرخودی متفاوت بود. در این ایام برخلاف تصاویری که رسانه ها از ایران ساخته اند، ما ایرانی دیدیدم سراسر انگیزه و شور و اشتیاق به پیروزی!»
امینی جامعه ایران را در ایام جام جهانی متحد توصیف کرد و اظهار داشت: «یک ایران سراسر متحد و منسجم و یکپارچه بهترین توصیف برای جامعه ایران در این روزهاست؛ جامعه ای یکپارچه که با تساهل فوق العاده نسبت به تفاوت های یکدیگر حتی تفاوتهای زیست جهانی، رفتار میکند.»
امینی گفت: «جامعه ایران در این روزها با وجود اینکه با مشکلات سخت اقتصادی دست به گریبان بود، اما به آنچنان بلوغ و پختگی رسیده بود که تمام مشکلات را به کناری بگذارد و همه توان و انرژی خود را صرف حمایت از تیم ملی فوتبال کند و امیدوارانه چشم به آینده داشته باشد.»
پرویز امینی امید به پیروزی و موفقیت را نشانه مهم جامعه ایرانی در روزهای اخیر دانست و افزود: «ملت ایران در دو هفته گذشته ملتی بود که به رغم محدودیتها و ناجوان مردیهایی که در بسیاری از وقایع و امور میدید (و حتی تا محدودیت در مورد دراختیار قرار دادن کفش ورزشی هم جلو رفته بود) و با وجود سختیهای بسیار مانند قرار گرفتن در گروه مرگ، منفعل نبود و هیچ احساس ضعف شخصیتی و روحی در آن دیده نمیشد.»
وی تصریح کرد: «ایران و ایرانی در این روزها و شبها اینقدر خوب بودند که این جمله طلایی میثاقیان که گفت: «این جام جهانی بود که ایران را از دست داد و نه برعکس» اصلا شعاری به نظر نمیرسید، بلکه هر ایرانی با تک تک سلولهایش این گزاره را به عنوان یک واقعیت درونی و همگانی میشناخت و آن را دقیقا با ابعاد یک افتخار بزرگ عمیقا احساس میکرد.» امینی در پایان تاکید کرد: «در این شبها و روزها یک ایران جدید دیدیم که آنچه همه خوبان دارند، یکجا داشت. کاش اینطور بمانیم و ایران و ایرانی همیشه مثل شبها و روزهای جام جهانی باشد. »
