به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در متن این نامه آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای خنیفر، ریاست محترم دانشگاه فرهنگیان کشور
سلام علیکم
ایام امتحانات، تب و تاب بحث بر سر محل اسکان سال آینده، خسته از آوارگی و تمام سال کشیدن درد بی آبی، حوصله را از ما ربوده که بخواهیم از استحضارات و عدم استحضارات با شما سخن بگوییم.
حدود ۶ سال از تاسیس دانشگاه فرهنگیان در کشور میگذرد، اما به هیچ وجه سطح امکانات رفاهی و آموزشی پردیس‌های این دانشگاه در کشور زیبنده دانشجویان آن نیست. صرف نظر اینکه بخواهیم در این مدت کم، شما را استیضاح کنیم که وقتی هنوز هــیچ گونه آمادگی برای پذیرش دانشجو ندارید، چرا در هر استان نه یکی بلکه چندین پردیس دایر میکنید؟!
مگر دانشگاه تاسیس کردن در استانی که هنوز حتی یک خوابگاه سالم برای دانشجویانش ندارد، فقط به عوض کردن سردر تربیت معلم سابق به دانشگاه فرهنگیان است؟
از شما سوال میکنیم آیا روند روبه رشد امکانات دانشگاه فرهنگیان یاسوج به تدریج و طی ۶ سال این است که ما همچنان در خوابگاه تربیت معلم سابق که به گفته شاهدان جزو اولین ساختمان‌های دو طبقه در شهر‌می‌باشد، زندگی بگذرانیم؟
حال و پس از سال‌ها بی توجهی، نهایت تلاش مسئولین کشوری و استانی آن هم به اجبار زلزله‌های اخیر یاسوج، انتقال دانشگاه و خوابگاه‌ها به منطقه‌ای اطراف مرکز استان است، که انصافا همین زلزله‌ها خطری بود که از بیخ گوش مسئولان گذشت؛ و فرسودگی بیش از اندازه این ساختمان را به خوبی آشکار کرده است.
انتقال دانشگاه و خوابگاه‌های آن به منطقه‌ای که از کمترین امکانات مورد نیاز دانشجو برخوردار است، علی الخصوص به حاشیه رانده شدن دانشگاه، دور شدن از مرکز شهر و امکانات آن، ما دانشجویان به صراحت اعلام می‌نماییم بنا به دلایل ذکر شده و متعدد دیگر، به هیچ عنوان زیر بار همچین گزینه‌ای نخواهیم رفت.
سوال ما از مسئولین وزارت علوم این است که چرا چنین مواردی را در دفترچه پذیرش دانشجو در این دانشگاه قید نمی‌کنند و چرا هیچ کس نباید قبل از ورود به دانشگاه فرهنگیان هیچ گونه اطلاعات رفاهی و اموزشی داشته باشد؟ آیا نهادی هم برای نظارت در این سال‌ها نبوده و نیست؟
واقعا چرا ما حق داشتن یک خوابگاه تمام عیار وبا ظرفیت بالای اسکان دانشجو نداشته باشیم که گا‌ها مجبوریم ۶نفری در یک اتاق ۳×۲ خودمان را جای دهیم؟ و چرا باید غالبا از پذیرش تعداد دانشجوی بیشتر که خود می‌توانست کمک موثری باشد به رشد سریعتر دانشگاه، به خاطر کمبود فضای خوابگاهی سر باز زدیم؟ پس مسئولین تا کی میخواهند به جای حرف، کمی هم آستین بالا بزنند فکری به حال دانشجویان این دانشگاه بکنند؟
احساس ما بر این است که در این سال‌ها داریم به نوعی جریمه می‌شویم و جرم ما این است که به احترام شغل معلمیمان صبر کردیم و سکوت پیشه کردیم و متصل به مافیای احزاب و قدرت و ثروت نیستیم و نخواهیم بود، ولی دلیلی برای این همه بی توجهی نبود و دیگر ساکت نخواهیم بود.
بد نیست اگر مسئولین برای تفریح هم که شده سری به خوابگاه‌ها و فضای آموزشی بزنند؛ که صحبت از این یکی را واقعا دیگر از حوصله خود و از شأن شما خارج میدانیم، تا خود به چشم خویشتن ببینند، خنده دار است در این عصر و زمانه انتظار پیش بردن پروژه‌های علمی و تربیت فرزندان جامعه، از دانشجویانی که در محل اسکانشان حتی از رنج و عذاب وضعیت بسیار بد بهداشتی نیز در امان نیستند؟!
همچنین از شما خواستاریم این روز‌ها اگر از دید و بازدید هایتان از مراکز تهران فارغ شدید، سری هم به ما بزنید که سخت چشم انتظاریم.
جناب آقای خنیفر!
مرشدم عزیز استان ما که همواره وفاداری خود را به آرمان امام و انقلاب و رهبری در عرصه‌های گوناگون خاصه انتخابات به همگان ثابت کردند، این روز‌ها شاهد سوءاستفاده مسئولین از این نجابت هستند و اوج بی عدالتی است که با داشتن بام نفتی ایران در گچساران همچنان دانشگاههای استان، به ویژه دانشگاه فرهنگیان که باید سمبل و پیش قراول دیگر مراکز آموزش عالی باشد، از فقر رفاهی و آموزشی رنج ببرد.
خواسته کوتاه مدت ما، برای بهبود اوضاع اسکان، اختصاص بودجه‌ای کلان برای ساخت و ساز هر چه سریعتر خوابگاهی در خور توجه می‌باشد، تا نه تنها دانشجویان ورودی ۹۷ خود را به خاطر کمبود فضا از دست نداده که تعداد دانشجویانی که طی این سال‌ها به دلیل مذکور پذیرش نشدند نیز جبران شود.
ما دانشجویان از شما خدومان امت، خواستار رسیدگی هرچه سریعتر به امور فوق الذکر می‌باشیم، تا مبادا مرکزی که باید پرچمدار علم و فرهنگ در کشور باشد، به خاطر مسائلی اینچنین به حاشیه رانده شده و از رسالت خود دور شود.
شایان گفتن است درصورتی که شاهد رسیدگی به این امور در چند ماه تابستان نباشیم، بی شک برای رسیدگی به مطالباتمان از راه‌های دیگری اقدام خواهیم.
