به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از دانشجو، مهدی چمران با اشاره به پیشینه بهره‌برداری از خط ۷ متروی تهران، اظهار کرد: خط ۷ متروی تهران در مدیریت شهری قالیباف با دو قطار در ۲۲ کیلومتر راه‌اندازی شد به نحوی که در زمان افتتاح بدون کمترین مشکلی امکان خدمات‌رسانی به شهروندان را داشت. بی‌تردید یکی از اصلی‌ترین شروط افتتاح این خط همانند سایر خطوطی که پیش از این راه‌اندازی شده بود افزایش تدریجی امکانات خط بود.
وی در این‌باره افزود: این موضوع مسبوق به سابقه است یعنی این شیوه در تمام خطوط اجرا شده و امکانات رفاهی وافزایش ایمنی مسافران به تدریج به خطوط افزوده می‌شود، بنابراین افتتاح خط ۷ در دوران مدیریت قالیباف خالی از ایراد بوده است. در سایر خطوط نیز امکاناتی، چون هواکش‌ها، دوربین‌ها و سایر موارد مورد نیاز به حد کافی برای خطوط در نظر گرفته می‌شد و با افزایش قطار‌ها و ... امکانات مورد نیاز نیز بدان افزوده می‌شد. با توجه به اینکه دو قطار در خط ۷ حرکت داشتند و زمان تردد قطار‌ها نزدیک به ۳۰ دقیقه بود حرکت قطار‌ها با یک سیگنالینگ ساده هم امکانپذیر بود.
رئیس سابق شورای شهر تهران با تأکید بر سیاسی کاری در تعطیلی خط ۷ متروی تهران خاطرنشان کرد: شورای شهر چهارم با سنجش موارد حفظ ایمنی و رفاه شهروندی افتتاح خط ۷ را مورد تأیید قرارداد بنابراین افتتاح خط ۷ در دوره مدیریت قالیباف با سنجش و نظارت‌های مربوطه انجام شد. با روی کار آمدن نجفی و بهانه‌هایی که بیشتر سیاسی بود تا فنی، متأسفانه خیل عظیمی از مردم تهران از استفاده از خط ۷ محروم شدند. مشکلات فنی اصلی‌ترین ایرادی بود که بر خط ۷ مترو گرفته شد در حالی که قبل از تعطیلی این خط توسط شورای پنجم خدمات‌رسانی به مسافران به خوبی و بدون کمترین ایرادی انجام می‌شد.
چمران افزود: زیر سوال بردن خدمات مدیریت قالیباف و شورای چهارم و سیاسی کاری اصلی‌ترین انگیزه تعطیلی خط ۷ بود. هرچند خط ۷ یک بار دیگر به نام افشانی شهردار کنونی تهران افتتاح شد، اما به هیج وجه نمی‌توان عنوان افتتاح را برای این خط توسط مدیریت فعلی شهرداری تهران درست عنوان کرد.
وی با بیان اینکه کمبود قطار مشکل اصلی متروی تهران است، عنوان کرد: انتظار می‌رفت در ده ماه گذشته نواقصی که شورای پنجم و شهرداری بر آن تاکید داشتند برطرف می‌شد در حالی که خط با همان شکلی قبلی مورد استفاده مجدد قرار گرفته و آنچه به عنوان ایراد در آن مطرح بود برطرف نشده است. جدای از این موضوع عدم دراختیار داشتن قطار‌های لازم برای خط نیز موضوعی است که توان بهره برداری از خط را زیر سوال می‌برد. متروی تهران نیازمند هزار دستگاه لوکوموتیو است بنابراین با حجم قطاری که در اختیار دارد قادر به ارائه خدماتی بیش از این نیست و بدون قطار نمی‌توان از تونل‌ها استفاده‌ای به عمل آورد.
رئیس سابق شورای شهر تهران معتقد است خط ۶ نیز با تأخیر زیادی به بهره‌برداری می‌رسد وی در این‌باره گفت: انتظار می‌رفت در تعامل مطلوب شهرداری با دولت با دریافت بدهی‌های دولت و سرمایه‌گذاری یا با قرارداد‌های فاینانس شهرداری قطار‌های مورد نیاز را تامین کند که عدم توجه به این موضوع بر زمان بر بودن موضوع تأثیرگذار خواهد بود. مسلماً عدم توجه به چنین موضوعی در یک سال گذشته خدمات دهی متروی تهران را با چالش مواجه می‌کند و نمی‌توان انتظار داشت تا دو سال آینده قطار‌های مورد نیاز متروی تهران تامین شود بنابراین این موضوع به شدت بر خدمات دهی مترو تأثیرات سویی به جای می‌گذارد و همچنین علی رغم اینکه امکان راه اندازی خط ۶ نیز مقدور بود، اما سیاسی کاری‌ها و بی توجهی‌ها مانع از راه اندازی این خط شد بنابراین انتظار می‌رود افتتاح خط ۶ نیز با تاخیر زیادی به بهره برداری برسد.
چمران در خصوص عدم توجه به خرید یا ساخت واگن مورد نیاز متروی تهران خاطرنشان کرد: مسلما مدیریت قوی در شهرداری تهران می‌توانست به هماهنگی بیشتر بین دولت و شهرداری در تامین منابع مالی شهرداری کمک کند اینکه چرا شهرداری در یک سال گذشته نسبت به خرید واگن بی توجهی داشته علی رغم اینکه خرید واگن به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده از موضوعاتی است که باید توسط مدیریت شهری به افکار عمومی پاسخ داده شود.
وی درباره مسئولیت امنیت خط ۷ تهران اظهار داشت: تضمین امنیت جانی مسافران و ایمنی شهر توسط پیمانکار داده می‌شود به شرط آن که هیات نظارت شهرداری ایمنی یاد شده را تأیید کند؛ بنابراین شهردار تهران براساس تضمین‌های داده شده امکان بهره‌برداری از خط مترو را می‌دهد پس نمی‌توان گفت: شهردار تهران مسوول عدم ایمنی مترو نیست چرا که ایمنی آن باید توسط زیر مجموعه‌های پاسخگو به شهرداری تأیید شده باشد.
