به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس، فریدون عباسی، از دانشمندان هسته‌ای که مورد سوءقصد قرار گرفته و همکار شهیدان شهریاری و علیمحمدی بوده است، در برنامه شب گذشته «ثریا» گفت: ترورهای هسته‌ای را باید به دستاوردهای خودمان ارتباط دهیم. وقتی دشمن به حذف فیزیکی رو می‌آورد، هم آن افراد دارای ارزش خاص هستند و هم این موضوع می‌تواند به یک جریانات خاص پشت پرده وصل باشد.
رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی اظهار داشت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، با گرایشی شدن رشته‌های مختلف دانشگاهی، نیروی انسانی خوبی در دانشگاهها تربیت شد و وقتی این ظرفیت با عرق ملی و تعهد اسلامی و انقلابی همراه شد، توانست کارهای بزرگی کند در عرصه جنگ آثار و برکات آن مشهود بود.
وی اذعان کرد: ما در صنعت هسته‌ای دیر شروع کردیم و زمان‌هایی را در فاصله سال‌های 67 تا 76 از دست دادیم. با آمدن مهندس اقازاده در صنعت هسته‌ای کشور و تجربه‌ای که ایشان از صنعت نفت به سازمان انرژی اتمی منتقل کرد و از سوی دیگر همزمانی با فارغ‌التحصیلی دانشجویان از دانشگاهها موجب جهش در زمینه مختلف تولید سخت، غنی‌سازی و دیدگاه‌هایی درباره ساخت رآکتور هسته‌ای به ویژه رآکتور عراق وجود داشت.
به گفته عباسی، دشمن تلاش‌های زیادی در خرابکاری‌های صنعتی داشت اما نتوانست صنعت ما را متوقف کند، بنابراین علاوه بر خارج کردن دانشمندان هسته‌ای از دور، می‌خواست رعب بزرگی را در دل دانشمندان ایجاد کند تا جرأت همکاری با نظام را پیدا نکنند. اما ما با تأسی به سیره سیدالشهدا(ع)، مرعوب نشدیم.
وی در پاسخ به این پرسش که زندگی‌کردن به عنوان فردی که در فهرست ترور وجود دارد، آیا سخت نیست، اظهار داشت: برای من سخت نیست، زمان انقلاب هم مورد تهاجم گروهک‌های منافقین قرار گرفتم و دو بار از نارنجک آن‌ها زنده بیرون آمدم. در دوران جنگ هم جاهای مختلفی بود که آسیب دیدم یا در معرض آسیب بودم، اما سعی کردم کارم را انجام دهم. در حوزه علمی هم همینطور است، اگر چیزی به نفع نظام و اقتدار کشور است، این جان ارزشی ندارد.
عباسی در پاسخ به این پرسش که هدف آژانس از بازرسی دانشگاهها چیست و آیا ما اصلا در برجام پذیرفتیم که آن‌ها می‌توانند از اتاق اساتید دانشگاه‌های ما هم دیدن کنند؟ اظهار داشت: خیر چنین چیزی در متن برجام نیست اما برجام مجازات مجرم است و از نظر کشورهایی که با ما مذاکره می‌کردند، ما از ان‌پی‌تی تخطی کردیم و مجرم شناخته شدیم. برجام مجازات مجرم است وگرنه برای چی باید انقدر محدودیت روی فناوری هسته‌ای کشور باید بگذارند؟
استنباط من این است که در مذاکراتی که علنی نیست، مواردی رد و بدل شده و پذیرفته شده که ما مجرم هستیم. گزارش سال 2015 آقای آمانو به شورای حکام اژانس، مبنای برجام و مبنای قطعنامه 2231 و مبنای بیانیه اتحادیه اروپاست. این گزارش می‌گوید تا قبل از سال 2003 (1382) دولت‌های ایران کار سازمان‌یافته در رابطه با سلاح هسته‌ای انجام می‌داده‌اند، اما در مذاکرات آن را خفیف‌کرده‌اند و گفته‌اند در حد مطالعات علمی و امکان‌سنجی بوده است. یعنی پرونده PMD ما را به MD تبدیل کرده‌اند، یعنی پرونده احتمالاً نظامی به پرونده نظامی تبدیل شده است. حالا اگر دوستان مذاکره‌کننده این موضوع را نپذیرفته‌اند حتماً در رسانه‌ها بگویند که ما نپذیرفته‌ایم و این همه محدودیت بر کشور ما اعمال شده است.
