خبرنامه دانشجویان ایران: محمدرضا کردلو// این تنها حرکت های رو به جلو نیستند که نیاز به پیشقراول دارند. عقب گردها نیز محتاج پیشقراول اند و نیازمند کسانی که آن را آغاز کنند. تجربه انقلاب ها نشان می دهد که آغازگران عقب گردها کسانی نیستند که در آخرین صفوف حرکت انقلابی ایستاده اند، بلکه دقیقا همان کسانی اند که روزی پیشرو و در خط مقدم نهضت در راه رسیدن به پیروزی تا بذل جان پیش رفته اند و «ارتجاع» همین است.
همین که انقلابیون دیروز در مسیری قرار بگیرند که سست شوند، متوقف شوند و از کرده پشیمان راه بازگشت در پیش بگیرند. «بازگشت از نیمه راه»؛ راهی که قرار بود، آرمانی ترین آدمهای عصر ان را تا انتها طی کنند و نهضتی را که نام انقلاب بر ان نهاده بودند را به سرمنزل مقصود برسانند. اما قاف انقلاب سختی های خودش را دارد.
در این بین یکی از جدی ترین مولفه های تغییر، سستی، توقف و عقب گرد و در یک کلام ارتجاع ادمهای انقلابی سبک زندگی ای است که پیرامون او شکل گرفته است. ارتجاع ادم انقلابی که مقدمه ارتجاع انقلاب است محصول شرایطی است که در پیرامون او رقم می خورد. محصول رفتاری است که او با محیط پیرامون خودش و بالعکس محیط پیرامونی با او دارد.
در مورد انقلاب اسلامی ایران، این کنش و واکنش در محیط خانوادگی دارای بیشترین تاثیر و تاثر است.خانواده های انقلابیون، که به تعبیری و البته نه به معنایی که در این نوشته استفاده خواهیم کرد "تنگه احد" نظام هستند.اینکه در تنگه احد نظام به دنبال فزونی و غنیمت دنیا برای خود و خانواده خود هستند یا نه، انتخاب دیگری دارید و الویت بالاتر را انتخاب میکنید.
در واقع خانواده در نظام انقلابی، فارغ از اینکه نهاد مبدا برای ورود به اجتماع است، یک تشکیلات است. تشکیلات نیز قواعد خودش را دارد. در تشکیلات و در شرایطی که تضاد یا مناقات منافع رخ می دهد، اولویت بر تشکیلات است تا شخص. همین نسبت در نسبت خانواده با نظام انقلابی نیز برقرار است.
در شرایط تضاد منافع میان تشکیلات خانواده و نظام انقلابی حتما اولویت و حق با نظام است. این نکته مهم و البته مغفول در نگاههای آسیب شناسانه به انقلاب اسلامی ایران، موجب شده است تحلیل های یک سویه نگری نسبت به موضوع تغییر و عقب گرد آدمهای انقلابی در یادداشتها و نوشته ها جاری باشد.
تحلیل هایی که نسبت شخص انقلابی بازگشته از مسیر را با نظام بررسی می کنند و تغییر مواضع وی را در سخنرانی ها و گفته ها دنبال می کنند و تصویری از رابطه های شخصی تر و روانشناسی تغییر در دل خانواده فرد انقلابی ترسیم نمی کنند.
