به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، جعفر مهراد در گفتگو با مهر گفت: در حالی که دانشگاه های ژاپن در منطقه جنوب شرق آسیا حضوری برجسته دارند اما هنوز برای قرارگرفتن در بین دانشگاه های برتر جهان باید تلاش کنند.
وی افزود: در سال ۲۰۱۵، دانشگاه های چین برای نخستین بار نسبت به دانشگاه های ژاپن رتبه بالاتری بدست آوردند. نتیجه مهم برای ژاپن در دهه دوم قرن بیست و یکم جهانی شدن شامل بین المللی سازی کالج ها و دانشگاه ها است.
استاد علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شیراز خاطرنشان کرد: طبق برنامه درهای باز ۲۰۱۷، چین تعداد دانشجویان بیشتری نسبت به ژاپن در ایالات متحده آمریکا دارد.
مهراد عنوان کرد: تعداد دانشجویان ژاپنی در آمریکا از سال تحصیلی ۲۰۱۶-۲۰۱۵ به سال ۲۰۱۷-۲۰۱۶ درحدود ۲/۶ درصد کاهش داشته است.
وی افزود: ژاپن تنها ۳ درصد از کل دانشجویان و کشورهای چین و هندوستان در مجموع ۴۰ درصد دانشجویان شاغل به تحصیل در آمریکا را به خود اختصاص داده اند.
استاد علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شیراز گفت: درمقابل، ژاپن میزبان ۲۶۷ هزار دانشجوی بین المللی است.
مهراد تاکید کرد: در حالیکه کشور چین ۴۴۲ هزار و ۷۰۰ دانشجوی بین المللی دارد این رقم نشان می دهد که هدف گذاری ژاپن برای پذیرش ۳۰۰ هزار دانشجوی بین المللی تا سال ۲۰۲۰ دست یافتنی است.
وی اظهار داشت: توازن قدرت میان ژاپن و دانشگاه های برتر در منطقه آسیا به نفع این کشور تمام شده است. تعداد ۸۹ موسسه آموزش عالی این کشور که در بین ۳۵۰ دانشگاه برتر رتبه بندی سال ۲۰۱۸ تایمز(رتبه بندی دانشگاه های آسیا) قرار دارد حاکی از این توازن قدرت است.
استاد علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شیراز خاطرنشان کرد: مساله ای که وجود دارد آن است که بسیاری از موسساتی که به طور منطقه ای رتبه بندی می شوند در سطح بین المللی ارزیابی نمی شوند.
مهراد افزود: رتبه بندی های جهانی شاخص های مختلفی مانند تعداد استناد های بالا در مجلات معتبر انگلیسی زبان و شرکت در کنفرانس های بین المللی را مورد توجه قرار می دهند.
وی عنوان کرد: در نظام دانشگاهی ژاپن اعضای هیات علمی با بار آموزشی سنگین عمدتا در کلاس های درس شرکت می کنند.
استاد علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شیراز گفت: در مقابل کشور چین در مبادلات آموزشی نسبت به ژاپن برتری دارد. چین تعداد دانشجویان خارجی را از ۸۵ هزار در سال ۲۰۰۲ به ۴۴۲ هزار و ۷۰۰ دانشجو در سال ۲۰۱۶ افزایش داده است.
وی افزود: دانشگاه شینگهوا در رتبه بندی دانشگاه های آسیا رتبه اول را بدست آورده است و آنچه باعث ارتقای این دانشگاه شده میزان سرمایه گذاری های دولتی و خصوصی است. این دانشگاه نسل آینده رهبران جهان را تربیت می کند.
استاد علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شیراز تاکید کرد: کشورهای چین و هنگ کنگ ۱۰ دانشگاه برتر آسیا را در اختیار دارند.
مهراد گفت: به نظر می‌رسد کشور ژاپن با تغییر روند سرمایه‌گذاری در آموزش عالی و ارائه فرصت های مناسب به اعضای هیات علمی برای طرح ابتکارات و پذیرش مخاطرات می تواند بر شرایط موجود چیره شود.
وی افزود: در واقع کشور ژاپن برای یک آموزش عالی جهانی به همان اشتیاق و جدیتی نیاز دارد که پیشگامان صنایع از بعد از جنگ جهانی دوم برای دگر دیسی و حفظ برتری از خود نشان داده اند.
استاد علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه شیراز عنوان کرد: دولت چین به شدت در دانشگاه های پکن و شینگهوا سرمایه‌گذاری می کند. این دو که غالبا از آنها به عنوان دانشگاه های هاروارد و ام آی تی چین یاد می شود موسسات آموزش عالی خود را فراتر از مرزهای چین گسترش داده اند.
مهراد اضافه کرد: دانشگاه های برتر ژاپن به دلیل سرمایه‌گذاری در پژوهش شهرت دارند، اما نظام آموزش عالی این کشور از نظر بین المللی که تصویر روشنی از خود ارائه دهند ضعیف عمل می کند.
