به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ "سازنده" کلمهای است که یکی از مقامات ارشد طالبان در توصیف مذاکرات چند روز گذشته با آمریکا بر زبان آورده است. این مقام مسوول در گروه طالبان ضمن تایید دیدار با آلیس ولز، معاون امور آسیای مرکزی و جنوبی وزارتخارجه آمریکا، فضای کلی نشست را بسیار خوب ارزیابی کرده است. بنا به گفته این عضو هیئت طالبان، موضوعی که در دور اول مذاکرات مورد بحث قرار گرفته است یافتن یک چارچوب برای ارتباط و نشستهای آتی میان طالبان و آمریکا بوده. این دور از مذاکرات در دوحه پایتخت قطر انجام شده است، کشوری که تنها نمایندگی سیاسی طالبان در سال ۲۰۱۳ تحت عنوان "دفتر سیاسی امارت اسلامی افغانستان" در دوحه افتتاح شد تا روند مذاکرات صلح در افغانستان را تسهیل کند.
بیشتر بخوانید// آمریکا چه اهدافی را در افغانستان دنبال میکند؟
آیا جنگ افغانستان به پایان رسیده؟
مذاکرات اخیر نقطه عطفی در تاریخ ۱۷ ساله جنگ افغانستان است. جنگی که برای نابودی طالبان در سال ۲۰۰۱ آغاز شد و در سال ۲۰۱۴ رسما پایان یافت؛ اما در واقعیت میدانی روند دیگری در جریان بود. طبق گزارش «دفتر سربازرس ویژه بازسازی افغانستان»، نهادی که از سوی کنگره آمریکا برای نظارت و رصد میزان موفقیت در افغانستان راهاندازی شده است، دولت افغانستان هماکنون از مجموع ۴۰۷ منطقه افغانستان چیزی حدود ۲۲۹منطقه را در کنترل دارد یا بر آن اعمال نفوذ میکند و طالبان بر ۵۹ منطقه کنترل دارد. ۱۱۹ منطقه باقیمانده هم محل مناقشه و ستیز میان دولت و طالبان است. بر مبنای این آمار میشود تا حدودی به میزان موفقیت عملیات ایالات متحده آمریکا، ناتو و هم پیمانانشان در افغانستان بر علیه گروه تضعیف شده طالبان پی برد. امروز آمریکا ۱۷ سال پس از آغاز جنگ و ۴ سال پس از اعلام رسمی اتمام جنگ افغانستان برای پایان دادن به درگیری ارتش آمریکا با طالبان مذاکره میکند تا درخواستهای این گروه را برای کاهش درگیریها بشنود. سال گذشته بود که ایالات متحده آمریکا ۲۱۰۰ نفر از نیروهای لشگر ۲۵ هوابرد خود را از آلاسکا به نبرد اتمام یافته با طالبان اعزام کرد. ترامپ در همان زمان در رابطه به جنگ افغانستان گفته بود: «جزئیات این راهبردش در رابطه با این جنگ مخفی خواهد ماند و شمار دقیق و زمان اعزام نظامیان این کشور به افغانستان اعلام نخواهد شد.»
بیشتر بخوانید// چرا داعش نمیتواند در آسیای مرکزی نفوذ کند؟
هزینه های ماندن در افغانستان
با توجه به آمارهای منتشره درباره میزان نفوذ طالبان در افغانستان شاید بشود گفت آمریکا توانسته در افغانستان جای پایی لغزان بیابد، جای پایی که لغزان بودنش در میزان تلفات هرساله ارتش آمریکا در این کشور خود را نشان میدهد، بر اساس گزارشی که اواخر سال گذشته میلادی از سوی پنتاگون در پایگاه اینترنتیاش اعلام شد از آغاز حمله آمریکا به افغانستان در سال ۲۰۰۱ تا تاریخ انتشار این گزارش در سال ۲۰۱۷ دستکم دو هزار و ۲۶۳ نظامی آمریکایی در این کشور کشته و ۲۰ هزار و ۲۸۹ نظامی دیگر آمریکایی نیز در عملیاتهای مختلف نظامی زخمی شدهاند. حداکثر نیروهای آمریکایی مستقر در افغانستان مربوط به سال ۲۰۱۰ است که در این سال تعداد نیروهای این کشور در افغانستان به ۱۰۰ هزار نفر رسید. بیش از ۲ هزار کشته و ۲۰ هزار زخمی در مقایسه با ۱۰۰ هزار نیرو میتواند حجم فشاری را که نیروهای آمریکایی در افغانستان تحمل کردهاند را نشان دهد. این تلفات البته در صحنههای نبرد به دست نیامده بلکه بیشتر این نیروها در حالتی که در پایگاههای حفاظت شده خود مستقر بودهاند و یا در حال تردد در جادههای زمینی مورد حمله نیروهای مخالف قرار گرفتهاند؛ به عبارتی بهتر میشود گفت این تلفات در وضعیتی که نیروهای آمریکایی در حالت دفاعی قرار داشتهاند توسط مهاجمان به آنها تحمیل شده است، زیرا محیط سخت افغانستان از لحاظ جغرافیایی و نیز محدودیت نیروهای آمریکایی در شناخت زمین مانع از آن میشد تا آن ها بتوانند بر روی زمین به حملاتی موثری بر علیه طالبان دست بزنند.
بیشتر حملات هجومی آمریکا در افغانستان از طریق حملات هوایی و بوسیلهی پهپادها صورت می گرفت که منجر به کشتار گسترده غیرنظامیان میشد و به دفعات مراسمهای عروسی از سوی پهپادهای آمریکایی مورد حمله قرار گرفتند. در پیش گرفتن حالت دفاعی بر روی زمین و تکیه بر روی حملات هوایی از طرق پهپادها راهبردی بود که ایالات متحده در طول سالیان جنگ افغانستان به کار گرفت. در طول این جنگ نیروهای آمریکایی از ترس جان خود عملا درون پایگاهها و فرودگاههایی که مستقر بودند حبس بودند و آمریکا پس از ۱۷ سال برای کاهش تلفات و استرس نیروهای خود پشت میز مذاکره و روبه روی طالبان نشسته است. آمریکا از این طریق میخواهد جان نیروهای مستقر در پایگاههای حفاظت شده خود در افغانستان را تضمین کند تا بتواند جای پاهای خود در این کشور را حفظ کند. جنگ برای تصرف افغانستان امروز به مذاکرات برای ماندن در این کشور رسیده است.
* گزارش از سیدمهدی طالبی