به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ تقی دژاکام فعال رسانه‌ای در کانال تلگرام خود نوشت:
۱. به گزارش سی‌ان‌ان در روز ۱۸ مردادماه ائتلاف تحت رهبری عربستان، در حمله به بازار شهر «ضحیان» واقع در استان شمالی «صعده» و اتوبوس حامل دانش‌آموزان یمنی با بمب ۵۰۰ پوندی (حدود ۲۲۷ کیلوگرم) «ام‌کی۸۲»، ساخت شرکت «لاکهیلد مارتین» که آمریکا آن را فروخته بود، دست‌کم ۵۰ نفر از آنان را شهید و ۷۷ نفر دیگر زخمی کرده است.
۲. پلیس کابل تایید کرد که حوالی ساعت ۱۶ روز چهارشنبه ۲۴ مرداد انفجاری انتحاری در کلاس درس یک آموزشگاه خصوصی به نام «مهدی موعود» در دشت برچی در غرب این شهر رخ داده است.
بر اساس آخرین آمار رسمی منتشره از سوی وزارت صحت عامه افغانستان بر اثر این انفجار ۴۸ دانش‌آموز کشته و ۶۷ نفر از آنان مجروح شده‌اند که بیشتر آنان جوانان و نوجوانان شیعه هزاره هستند. گزارش‌های بعدی این آمار را به ۷۰ کشته و حداقل ۷۰ مجروح افزایش داده است. داعش مسئولیت این انفجار را به عهده گرفته است.
۳. ریزش یک پل هوایی در شهر جنوا در ایتالیا باعث کشته شدن ۳۵ نفر شد که ۱ نفر از آنان کودک بود.
این حادثه روز سه‌شنبه ۲۳ مرداد، ۱۴ اوت حدود ساعت ۱۱:۳۰ به وقت محلی و پس از بارندگی سیل‌آسا اتفاق افتاد و این پل هوایی که روی یک بزرگراه اصلی ایتالیا ساخته شده فرو ریخت.
به گفته ماتئو سالوینی وزیر کشور ایتالیا بیش از دویست آتش‌نشان در محله حادثه حضور دارند.
***
دو سال پیش هم بعد از تیراندازی در یک کنسرت در پاریس نوشتم که درست اول وقت فردای آن‌روز وقتی سایت ریاست‌جمهوری را باز کردیم پیام تسلیت روحانی را که به مناسبت این حادثه به همتای فرانسوی‌اش صادر شده بود دیدیم(خیلی هم خوب). اما یکی دو روز بعد وقتی عربستانِ وحشی با حمله به یک مراسم در یمن، ۷۰۰ نفر (به عدد توجه کنید) از مردم مسلمان و مظلوم این کشور همسایه را به خاک و خون کشید، صدا از حسن روحانی و سایت ریاست جمهوری در نیامد که نیامد.
این روزها هم آقای روحانی ترجیح داد که درست یک روز بعد از حادثه ریزش پل در ایتالیا که بر اثر نقصان در معماری و ساخت پل بود و ۳۵ نفر از جمله یک کودک کشته شدند، به همتای ایتالیایی‌اش پیام تسلیت ارسال کند (این هم خیلی خوب)، اما با هزار افسوس تا این لحظه ۱۱ روز از حادثه قتل‌عام ۵۱ دانش‌آموز یمنی و ۵ روز از فاجعه قتل‌عام ۷۰ دانش‌آموز شیعه افغانستانی می‌گذرد و باز هم دریغ از یک پیام تسلیت خشک و خالی و فرمایشی که معمولاً کار آن را هم نویسندگان دفتر رئیس‌جمهور انجام می‌دهند و زحمت خیلی زیادی! برای حسن روحانی ایجاد نمی‌کند. حتی اگر مواردی چون همسایگی و مسلمان بودن را هم در نظر نگیریم، زمان حادثه و تعداد کشته‌ها هم اولویت را به یمن و افغانستان می‌داد مگر اینکه رنگ چشم یا رنگ مو دخالت بیشتری داشته باشد!
دارم می‌گردم ببینم در میان این ۵۲ فحش و دشنامی که آقای روحانی و اعضای دولتش در این چندسال خطاب به منتقدان و معترضان و روزنامه‌نگاران و اصحاب رسانه و صاحبان فکر و اندیشه نثار کرده، جایی تعبیر «بی‌شرف» را هم به کار برده است یا نه...
