به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، به همین منظور اتحادیه دفتر تحکیم وحدت لازم می داند تا ضمن ابراز انتقاد جدی نسبت به موضع گیری اتاق بازرگانی و تبیین مواضع این تشکل ، به پیامد های مسموم و خطرناک پیوستن به این کنوانسیون بپردازد و در انتها نیز نکاتی را به نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی به عرض رساند.
در نگاه کلی به بیانیه ی اتاق بازرگانی می توان دریافت که مواضع این تشکل بر سه محور اصلی تمرکز کرده است که به ترتیب به آنها پرداخته خواهد شد.
محور اول؛ اتاق بازرگانی در این بیانیه هشدار داده است که عدمرعایت توصیههای گروه ویژه اقدام مالی، باعث کاهش قابلتوجه مراودات مالی با ایران می شود و انزوای مالی جمهوری اسلامی ایران را در پی دارد. به طور کلی در این بیانیه مطرح شده است که در شرایط تحریمی که مبادلات مالی با تنگناهایی روبهرو میشود، پیوستن به FATF میتواند بخشی از این محدودیتها را تعدیل کند.
به راستی باید پرسید که اگر چنین بود چرا از ابتدا مذاکرات برجامی که در پی برداشتن همه ی تحریم ها بود به جریان افتاد؟
مگر بنا نبود همه ی تحریم ها بالمره پس از انجام تعهدات ایران در برجام برداشته شود ، پس چرا هم اکنون نیز این تحریم ها همچنان ادامه دارد و حال امروز اتاق بازرگانی در برابر بدعهدی های آمریکا و اروپا نه تنها از ابزارهای متنوع اقتصادی و دیپلماتیک خودش استفاده نکرده است بلکه در برابر طرف مقابل کرنش کرده است و همراه با اروپا و در راستای منافع محض خود پیوستن به تعهدی جدید را تجویز می کند؟
محور دوم بیانیه اتاق بازرگانی نیز عبارت است از تفکیک این لایحه بین المللی از انگیزههای و مقاصد سیاسی! به عبارت دیگر این تشکل اقتصادی درخواست کرده که تصمیم در مورد FATF با عوامل سیاسی مخلوط نشود و تنها بهعنوان یک تصمیم اقتصادی به آن نگریسته شود.
لازم به ذکر است که لوایح چهارقلو FATF تماما یک موضوع اقتصادی نیستند و همچون بسیاری از دیگر مناسبات جهانی بین کشورها و نهادهای بین المللی پیوستگی های سیاسی و حقوقی برای کشور به همراه می آوردند و در نظر گرفتن این مسئله در مجموعه ی گسترده ای مانند اتاق بازرگانی جزء بدیهیاتی است که البته گویا اینبار بدان توجه کافی نشده است و به سادگی از تعهدات حقوقی بین المللی ذیل این کنواسیون عبور کرده است.
سومین محور اشاره شده در بیانیه ی این تشکل اقتصادی، تصویرسازیِ غلط از عدمهمکاری با FATF در شرایط فعلی جمهوری اسلامی است که آن را باعث شوک جدید اقتصادی به کشور می داند و معتقد است در شرایط فعلی توان تحمل آن نیست.
حال باید از اتاق بازرگانی پرسید که چه عامل و تفکری باعث شکننده شدن اقتصاد کشور و انزوای آن در برابر اتفاقات بین المللی شد؟
باید به صراحت گفت تفکری که نگاه درون زا ندارد اگر به همان میزان که در اندیشه هضم شدن در رویه های بین المللی هست ، به فکر مولد و مستقل کردن اقتصاد داخلی بود امروز شاهد این حجم از وادادگی همراه با فشار اقتصادی بر مردم نبودیم.
اگر صرف نپیوستن به یک کنوانسیون می تواند برای اقتصاد کشور تا این مقدار آسیب زا باشد باید از تمامی تشکل های اقتصادی و سندیکاها از جمله اتاق بازرگانی که خود را مجمعی برای گردهمایی فعالین اقتصادی و بخش خصوصی می داند مطالبه کنیم که به عنوان تشکل اقتصادی چه اقدام موثری جهت توانمند شدن اقتصاد کشور انجام داده است تا این آسیب پذیری را به حداقل برساند؟ آیا صرف تشکیل جلسه و اعلام بیانیه برای پیوستن به یک کنوانسیون بین المللی رسالت اتاق بازرگانی است یا ارائه ی گزارش شفاف اقتصادی و عملیاتی از اقداماتی که در دهه ی 90 و حتی پیش از آن در این اتاق انجام شده باید در دستورکار اعضای هیات نمایندگان اتاق بازرگانی قرار گیرد؟
اتاق بازرگانی در حالی خود را پارلمان بخش خصوصی می داند که تنها پرچمدار اقلیت واردکنندگان و صادرکنندگان است و در این بین آنچه به آن بی توجهی می شود چرخه تولید داخل و منافع تولیدکننده و مصرف کننده داخلی است.
باید توجه کرد که از یک تشکل اقتصادی مانند اتاق بازرگانی انتظار میرود با توجه به جنگ اقتصادی و تحریم های پیشرو بتواند با ارائه راهکارهای مناسب و رویکردی درون زا برای عبور از تنگناهای اقتصادی کمک کند نه آنکه پیشرفت و گشایش اقتصادی کشور را منوط و معطل به پیوستن به یک کنوانسیون بداند ، این تصویرسازی اشتباه که با پذیرفتن یک قراداد یا کنوانسیون سیل عظیمی از اتفاقات مثبت به کشور سرازیر می شود یک بار دیگر در زمان انعقاد برجام نیز رخ داد که بلاشک نیازی به تشریح آن نیست
در پایان ضمن ابراز نگرانی بابت موضع گیری های غلطِ علنی و غیرعلنی تشکل های و نهادهای اقتصادی همچون اتاق بازرگانی ایران و همچنین عدم عنایت کافی نمایندگان مردم و مسئولین دولتی به عواقب پذیرش کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و به خصوص کمیسیون امنیت ملی مجلس می خواهیم تا بدور از حاشیه سازی ها و جوسازی های رسانه ای بدون پذیرش رسمی این کنوانسیون ها در کشور در اندیشه ی آماده سازی طرح بومی و داخلی مقابله با تامین مالی تروریسم باشند تا ضمن برطرف کردن دغدغه های #دلواپسان این حوزه ملت ایران را درگیر تعهدات خطرناک و الزام آور بین المللی جدید نکرده و با این اقدام شرایط اقتصادی کشور را دچار چالش های جدید و غیرقابل پیش بینی نکنند.