به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از خبرگزاری دانشجو، یکی از مهم‌ترین چالش‌های زندگی خوابگاهی، عدم توازن بین عرضه و تقاضای خوابگاه است، آماری که از سوی مسئولین وزارت علوم ارائه می‌شود، حاکی از آن است که تقاضا برای خوابگاه بیشتر از تعداد و فضای فیزیکی خوابگاه‌هاست.
با توجه به آغاز سال تحصیلی جدید یکی از مسائل مهم پیش روی دانشگاه علوم پزشگی گیلان، تعیین تکلیف قرارداد یکی از خوابگاه‌های مربوط به دانشجویان دختر بوده است. موضوعی که حواشی و نگرانی‌های زیادی را با خود به همراه داشت. دانشگاه علوم پزشکی گیلان در مقایسه با سایر دانشگاههای دولتی ظرفیت خوابگاهی بسیار پایینی دارد.
مدتی است انتقال دانشجویان خوابگاه نرگس به خوابگاه شمشاد یکی از دغدغه های دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گیلان شده است.
خوابگاه نرگس از ابتدا با کاربری خوابگاه زیر نظر دانشگاه ساخته شده و از سال تحصیلی ۹۳ میزبان دانشجویان علوم پزشکی به صورت مشارکتی بوده است؛ به طوری که یک سوم اجاره بها در سال تحصیلی گذشته توسط دانشجویان این دانشگاه پرداخت می‌شد. از دی ماه سال گذشته زمزمه تغییر قرارداد خوابگاه نرگس به گوش رسید و طی بازرسی‌های شورای صنفی خوابگاه شمشاد از سوی معاونت دانشگاه فاقد شرایط استاندارد شناخته شد.
زهرا حسین پور، دبیر شوری صنفی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در این رابطه با خبرنگار ما می گوید: با نزدیکی آغاز سال تحصیلی جدید، اکنون با درخواست دانشجویان ساکن در خوابگاه نرگس مبنی بر فراهم آوری امکان ادامه اسکان در این خوابگاه و ظرفیت و فضای مناسب‌تر این خوابگاه نسبت به خوابگاه دیگر دانشجویان طی نامه به رئیس دانشگاه خواستار اولویت قرار دادن رفاه و آسایش دانشجویان توسط مسئولان ذیربط شده است.
این فعال دانشجویی گفت: البته با توجه به ایرادات وارده به خوابگاه شمشاد، پیمانکار مربوطه سعی در بهبود آن داشته است؛ اما همچنان در حوزه خوابگاه مشارکتی دختران قابل مقایسه با خوابگاه نرگس نیست.
دبیرشورای صنفی دانشگاه علوم پزشکی گیلان معتقد است: انتقال دانشجویان از خوابگاه نرگس به شمشاد مساوی با کاهش فاحش خدمات رفاهی است.
بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در راستای صیانت از مصالح دانشجویان این دانشگاه، نسبت به بررسی دقیق جزئیات این پرونده، بازدید میدانی و مقایسه شرایط خوابگاه‌های دانشجویی نرگس و شمشاد اقدام کرد.
هدف از بررسی‌های انجام شده این بود که مسئولین دانشگاه بتوانند با تصمیمی واقع بینانه، از میان دو خوابگاه موجود برای سکونت جمعی از دانشجویان، گزینه‌ای را انتخاب کنند که دارای مزیت‌های نسبی در مقایسه با خوابگاه دیگر باشد و با تصمیم خود بهترین شرایط رفاهی ممکن را برای این دانشجویان رقم بزنند.
مقایسه شرایط این دو خوابگاه از حیث امکانات و شرایط عمومی ساختمان، بیانگر برخی ویژگی‌های مشترک بود؛ چرا که نقاط قوت مشترک، کمکی به اتخاذ تصمیم نهایی نمی‌کند و برای رسیدن به تصمیم باید تفاوت‌های این دو گزینه را مورد بررسی قرار داد.
با مقایسه مورد به مورد شرایط مختلف در این دو خوابگاه، با در نظر گرفتن منافع دانشجویان و نادیده انگاشتن منافع عوامل خارج از دانشگاه، برآورد نهایی ما دربرگیرنده چند نکته تعیین کننده در مقایسه این دو خوابگاه است.
ظرفیت هر واحد در خوابگاه نرگس هشت نفر و در خوابگاه شمشاد چهارده نفر است؛ لذا در خوابگاه نرگس، تعداد نفرات کمتری از امکانات مشترک یک واحد استفاده می‌کنند و از این جهت شرایط رفاهی مناسبتری فراهم می‌شود.
وجود راه پله اضطراری سراسری که از استاندارد‌های ایمنی خوابگاه هاست، یک مزیت نسبی برای خوابگاه نرگس محسوب می‌شود. همچنین مشاهدات میدانی نشانگر حضور کادر مدیریتی مجرب و مسئولیت پذیر در خوابگاه نرگس بوده است. شواهد حاکی از آن است که سکونت دانشجویان در خوابگاه نرگس هزینه کمتری را بر بودجه دانشگاه تحمیل می‌کند.
بنابراین ضمن قدردانی از پی گیری‌ها و زحمات مسئولین معاونت دانشجویی و امور فرهنگی دانشگاه امیدواریم که با در نظر گرفتن تمامی این موارد، به زودی وضعیت ساکنین این خوابگاه با تصمیم قاطع مسئولین روشن شده و درجهت تامین مصالح عمومی دانشجویان گام برداشته شود.
