به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ متن پاسخ محمد باقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه به نامه زیباکلام بدین شرح است:
استاد گرامی جناب اقای دکتر زیباکلام،
با سلام و احترام
نامه حضرتعالی مبین نگرانی‌های زیست محیطی شما از طریق رسانه‌ها عزّ وصول بخشید.
ابتدا لازم می‌دانم از توجه و حساسیت جنابعالی نسبت به مسائل متنوع جامعه و صیانت از منافع مردم و پیشگیری از مضار عمومی تقدیس نمایم.
متاسفانه به رخداد زیان بخشی که در مورد دفن زباله در رشت اشاره نمودید نه تنها ابعاد آن به جغرافیای گیلان و استان‌های شمالی محدود نمی‌شود بلکه هم اکنون یکی از چالش‌های خطیر کشوری است. از این رو در برنامه ششم توسعه به عنوان یکی از مسائل الویت‌دار برنامه مورد تاکید و حتی تقنین قرار گرفت و در لایحه بودجه٩٧ معادل دو میلیارد دلار برای اجرای طرح های مختلف پسماندها و باز یافت آنها پیش بینی شد که مجلس محترم در تبصره (٦) مبلغ هزار میلیارد تومان در یک ساز و کار برای آن تأمین اعتبار نمود...
در جهت سرعت بخشی و برخورداری از فناوری‌های روز امد ، به مسولین اجرایی ذیربط ابلاغ شد تا از تجارب سرکار خانم دکتر شیرزادی و اقدام مؤثر ایشان در کرمانشاه استفاده نمایند.
مجددا با تکریم روحیه مردم دوستی جنابعالی تقاضا دارم تشریک مساعی در شناسایی مشکلات و اظهار نظر در حل آنها را استمرار بخشید.
ارادتمند شما،
محمد باقر نوبخت
اخیرا صادق زیباکلام استاد دانشگاه تهران و فعال سیاسی اجتماعی نامه سرگشاده‌ای را خطاب به نوبخت منتشر کرد.
متن نامه به این شرح است:
جناب آقای دکتر محمدباقر نوبخت
معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه‌وبودجه
با سلام؛
وضعیت وخیمی که درنتیجه نفوذ شیرابه‌های ناشی از دفن زباله به آب‌های زیرزمینی شمال بعلاوه جنگل‌ها و فضای سبز آن ایجاد کرده باعث شد این نامه را پیرو عرایض قبلی‌ام به محضرتان ایفاد نمایم.
همان‌طور که قبلاً هم به استحضار رسانیده‌ام استان‌های شمالی کشور بالأخص گیلان با مصیبت هولناکی به نام «دفن زباله» مواجه هستند. در استان گیلان روزانه ۲۰هزار تن زباله تولید می‌شود. همچون مابقی کشور، در گیلان هم زباله‌ها دفن می‌شوند. سهم رشت به‌تنهایی ۶۰۰تن در روز است که امسال تابستان به‌واسطه حضور مسافرین به ۸۰۰تن بالغ شد.
در حدود سی سال پیش بخشی از جنگل‌های سراوان در ۲۰کیلومتری رشت تراشیده و محل دفن زباله شد. مسئولین می‌گویند زباله‌های صنعتی و بیمارستانی در سراوان دفن نمی‌شوند؛ اما یک نگاه سطحی به منطقه خلاف آن را نشان می‌دهد. بعلاوه محل دیگری برای دفن زباله‌های بیمارستانی و صنعتی وجود ندارد.
زباله‌ها به‌مرور تبدیل به مصیبتی می‌شوند به نام «شیرابه زباله». در مناطق دیگر هر تن زباله در حدود ۱۰۰مترمکعب شیرابه تولید می‌کند. در گیلان به‌واسطه رطوبت و باران این میزان ۲۰تا۵۰درصد افزایش هم پیدا می‌کند. اگر فقط ۲۰درصد اضافه‌تر بگیریم،۲۰۰۰تن زباله در روز در گیلان نزدیک به ۹۰میلیون مترمکعب شیرابه در سال تولید می‌کند. جناب نوبخت، ۹۰میلیون مترمکعب شیرابه در سال راهی رودخانه‌ها، خاک، آب‌های زیرزمینی و جنگل‌های گیلان می‌شود.
در شهر محبوب من رشت، در حدود ۱۰۰هزار مترمکعب در روز شیرابه در سراوان ایجاد می‌شود. شیرابه‌ها در محلی بنام «کچا» به رودخانه «زرچوب» ریخته شده که از وسط شهر رشت عبور کرده وارد تالاب انزلی می‌شود.
در ممالک توسعه‌یافته، زباله‌ها نه دفن می‌شوند و نه سوزانده می‌شوند بلکه بازیافت می‌شود. پلاستیک، کاغذ، شیشه و فلزات جداشده و نزدیک به ۷۰درصد زباله مواد غذایی تبدیل به کمپوست می‌شود. در آلمان نزدیک به ۸۰درصد زباله‌شان بازیافت می‌شود درحالی‌که در ایران به ۱۰درصد هم نمی‌رسد.
استدعا دارم با کمک خانم دکتر هایده شیرزادی که به کمک آلمانی‌ها یک واحد بازیافت مدرن در کرمانشاه ایجاد کرده‌اند، اقدام به ایجاد واحدهای بازیافت نمایید. زباله‌ها و شیرابه همچون خوره از یکسو جنگل‌های شمال و اکوسیستم منطقه را دارند نابود می‌کنند و از سویی دیگر تهدید جدی برای منابع آب‌های زیرزمینی شده‌اند؛ بماند آلودگی هولناک رودخانه‌ها و نهایتاً دریای خزر. نمی‌دانم قرار است ما به فرزندان نسل‌های بعدی چه پاسخی برای از بین بردن محیط‌زیست ایران بدهیم؟
