به گزارش خبرنگار ورزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»، اولین تصویر ها شاید همیشه به یاد ماندنی تصویر ها نباشند اما همیشه در یاد ها می مانند . تصویر هایی که نوید ورود می دهند . نوید ورود به اصطلاح ناجی . ناجی هایی که خوب یا بد ، شاید گاهی به دردمان خورده اند اما در بسیاری از حالات دردهایمان را افزایش داده اند .
اولین تصویر از کارلوس کی روش پرتغالی برای ما ایرانی ها ، تصویر ورود او و ایستادن بر فراز پلکان فرودگاه امام خمینی (ره) بود. فرودگاهی که در همان روز میزبان ولاسکو بود .
در این تصویر ها غربت و شوکت در کنار هم جلوه گر شده اند . غربت ورود ولاسکو که ناجی والیبال شد و ورزش والیبال ایران را دچار تحولی شگرف کرد . تحولی که نام لیگ جهانی را بر سر زبان ایرانیان انداخت ؛ تحولی که « معروف » را مشهور کرد ؛ تحولی که پای والیبال را هم تراز با فوتبال در کوچه پس کوچه های ایران قرار داد و کاری کرد که حداقل در سه ماه خرداد و تیر و مرداد ، والیبال طرفدارانی برابر با طرفداران فوتبال داشته باشد .
و اما شوکت ! شوکت حضور مرد پرتغالی از آن جا نشأت می گرفت که تمامی بر و بچه های فدراسیدن فوتبال در مراسم ورود شاهانه ی او بودند تا شاید کاسه ای نیز گیر آن ها بیاید و لیسی زنند و نوایی یابند اما آیا واقعا کارلوس همان ناجی بود ؟
ناجی فوتبالی که به جام جهانی نرسید آن هم در شرایطی که از عربستان در تهران باخت و یا او هم آمده بود تا سر زبان ها بیفتد و یا نوایی یابد ؟ گزینه اول که محقق نشد اما گزینه ی دوم ؛ قضاوتش باشد با اهل فن !
کارلوس مانوئل بریتو لئال کی روش ، متولد 1 مارس 1935 موزامبیک و سرمربی کنونی تیم ملی ایران است . بزرگ ترین افتخار او شاید دو دوره دستیاری آلکس فرگوسن در منچستر یونایتد باشد البته او تجربه مربیگری دو دوره ای تیم ملی پرتغال از جمله در جام جهانی 2010 و مربیگری در رئال مادرید را نیز یدک می کشد که به نوعی باید مورد دوم را جزو کارنامه ی نا موفق او ، تلقی کنیم . او در دنیای بازیگری هم بی تجربه نیست . کارلوس از 15 تا 21 سالگی در تیم شهر محل تولد خود ، دروازه بان بود.
کی روش در بین تمامی مربیانی که تا به امروز در تیم ملی فوتبال ایران به مربیگری پرداخته اند ، طولانی ترین دوران مربیگری را از آن خود کرده است به طوری که برانکو ایوانکوویچ با بیش از 50 بازی ، در رتبه ی بعد از او جای می گیرد .
آمار درخشان او شاید باعث آن شده است که تمامی ناز کردن هایش را فدراسیون به جان بخرد و نازش را بکشد . او در بین 80 بازی که تا به امروز سرمربی قدرت اول آسیا در فوتبال بوده است ؛ تنها در 8 مسابقه باخته است که نیمی از آن ها در مسابقات دوستانه رقم خورده است . در ضمن تیم او به مدت 17 ماه صدر نشین رنکینگ فوتبالی آسیا بوده است که این شاه نشینی هنوز هم ادامه دارد.
وی پس از جام ملت های آسیا سال 2011 ، مورد توجه سران فوتبالی و ورزشی ایران قرار گرفت به طوری که پس از ورود به ایران با پیشنهادی سه و نیم ساله ؛ جهت تماشای بازی ایران و روسیه راهی ابوظبی شد .
پس از این پیشنهاد بود که ناز کردن ها و طاقچه بالا گزاشتن ها شروع شد و عروس خانم برای نشتن در حجله ، زیر لفطی طلب کرد و داماد بیچاره هم که اختیارش دست خودش نبود ؛ عنان از کف داده و آن قدر زیر لفظی داد و داد و داد که بالاخره عروس خانم از 15 فروردین 1390 به عقد تیم ملی ایران در آمد . عقدی که تا قبل از کارلوس موزامبیکی الاصل ، امضای بزرگان و لایق ترانی چون برانکوی کروات ؛ علی پروین ؛ محمد مایلی کهن و حشمت مهاجرانی را یدک می کشید .
بیش از 7 سال و 6 ماه از آن قرارداد می گذرد .به راستی به چه دستاوردی رسیده ایم؟ کدام قله ی رفیع ورزشی را فتح کرده ایم ؟ کدام حریف قدر را به زانو در آوره ایم ؟ کدام قدرت مطلق فوتبال در برابرمان گردن خم کرد ؟ چه آماری فوتبالمان را تکان داد ؟ آیا فراموش کرده ایم که چه قدر مفتضحانه در جام ملت های آسیا 2015 حذف شدیم ؟ آن جا که بهترین تیم ملی فوتبال تاریخمان را داشتیم و از عراق باختیم ؟ کسانی که حرف از سرمربیگری افسانه ای می زنید ؛ آیا چیزی به جز فوتبال تدافعی در دستور کارمان بوده است ؟ جام جهانی 2014 را به خاطر دارید ؟ قرعه ای سهل که فقط نام آرژانتین در آن می درخشید و حرفی برای زدن داشت.
ایران – آرژانتین – بوسنی – نیجریه . با نیجریه به تساوی صفر بر صفر رسیدیم ؛ از آرژانتین یک هیچ باختیم و مقابل بوسنی تحقیر شدیم چون یک گل زدیم اما در گل خوردن هت تریک کردیم . آماری که تفاوتی با حضور قبلی مان در جام جهانی یعنی جام جهانی 2006 آلمان نداشت . همان امتیاز ها و همان شکست ها و با این تفاوت که در 2006 سه گل زدیم و در 2014 یک گل !
کدام آمار ما را مجاب به التماس می کند ؟ از قیمت دلار و یورو که باخبریم ؟ از قرارداد جدید چه ؟ از قیمت قرارداد جدید چه ؟
طبق این ترکمانچای جدید که جدیدا به امضا یک تاج رسیده است ؛ کارلوس ساعتی 3 میلیون و سیصد هزار تومان می گیرد ! علاوه بر این پول ؛ باید پول لمینت دندان های این بزرگوار را نیز بدهیم آن هم در کلینیک های فرمانیه ! اصلا لمینت چیست ؟ فرمانیه کجاست ؟ از موزامبیک تا فرمانیه را ایشان چه طور طی کرده اند ؟ لمینت اصلا پیشکش ! ساعتی 3 میلیون ؟ مگر او چه می کند ؟ قهرمان جهان شده ایم و خبر نداریم ؟
از همه ی این ها هم اگر بتوان گذشت ؛ او اعلام کرده تا زمانی که به ایران بیایم شرایط را جفت و جور کنید تا وقتی آمدم ، اذیت نشوم !!! ننه جون من هم در شرایط جفت و جور می تواند به اسپانیا ببازد ، با پرتغال مساوی کند و اگر بخت با او یار باشد ، با یک گل به خودی ؛ مراکش را در هم بکوبد .
این ها هم همه هیچ ! حواشی اش را چه کنیم ؟ حواشی خداحافظی ستاره های تیم ملی را یادتان هست ؟ حاشیه ی اخراج دستیار ایرانی را چه ؟ حاشیه ی لیست بازیکنان دعوت شده به جام جهانی 2018 را کجای دلمان بگزاریم ؟ حاشیه خداحافظی مهاجم جوان را چه کنیم ؟ هم او که در جام جهانی در چمن قدم زد و ملت را به تمسخر گرفت ، بعد از مسابقات هم خداحافظی کرد و کی روش با التماس او را برگرداند .
رفتار های متناقض تا کی ؟ آقای تاج دلمان خیلی پر است . یا درست مدیریت کنید یا حداقل ، اگر از جیب ما پول می دهید و بذل و بخشش می کنید ؛ نتیجه هم بگیرید...
* گزارش از احمدرضا خطیبی
