به گزارش سرویس صنفی - آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ موضوع تبدیل وضعیت اساتید دانشگاه ها یکی از محل های مناقشه و بحث است که هر از چندگاهی در رسانه ها توسط برخی مسئولین و یا افرادی که در جذب هیات علمی مورد کم لطفی قرار گرفته اند طرح می شود. روزنامه فرهیختگان در صفحه دو شماره امروز خود به این مسئله پرداخت است و در آن با تعدادی از اساتید دانشگاه گفت و گو کرده است.
«هفته ی گذشته بود که رییس مرکز جذب هیات علمی وزارت علوم خبری که مدت ها در بین دانشجویان و افرادی که برای جذب در هیات علمی دانشگاه ها اقدام می کردند نقل می شد را تایید کرد.
سال هاست که افراد متقاضی جذب در دانشگاه ها خبرهایی را در گوشه و کنار رسانه ها و محافل خصوصی مبنی بر اینکه در انتخاب افراد برای هیات علمی شدن در دانشگاه ها شایستگی ملاک نیست بلکه منافع شخصی افراد و گروه ها باید لحاظ شود بیان می کردند اما تقریبا واکنش های خاصی از طرف مسئولان امر به این موضوع نمی شد؛ تا اینکه هفته ی گذشته محمدرضا رضوان طلب رئیس مرکز جذب هیات علمی وزارت علوم در گفت و گو با ایسنا پرده از ماجرای این مضوع برداشت و می گوید: «با کمال صراحت می‌گوییم گزارشات متعددی از گروه‌ها و دانشکده ها به ما می‌رسد که حاکی از وجود تیم بندی‌هایی است که بین اساتید وجود دارد و عنصر سیاسی هم در آن دخالت چندانی ندارد بلکه برخی از اساتید صرفا به تبع «منافع شخصی» قضاوت می‌کنند و به کسی برای عضویت در گروه رأی می دهند که بعدا بتوانند از رأی او برای ریاست بر گروه، دانشکده و دانشگاه استفاده نمایند و یا تحقیقات خود را مشترک و به نام آنان ثبت کنند.»
رضوان طلب در ادامه ی این گفت و گو بیان می کند: اعلام برخی شرایط نظیر «دانشجویان متعهد به پژوهشگاه‌ها»، "سابقه همکاری با موسسه یا دانشگاه"، "پذیرش صرفا از اعضای هیات مدیره موسسه" و یا نمونه‌هایی مثل این "فراخوان" که جهت ارتقا و تبدیل وضعیت اعضای هیات علمی موسسه است و سایرین مجاز به انتخاب نیستند"، از جمله موارد تخلف در روند جذب فراخوان هیات علمی به شمار می‌روند که از سوی برخی دانشگاهها اعلام می‌شوند؛ لذا آنان را از حضور و شرکت در فراخوان این مرحله محروم کردیم.
این روزنامه طی تماسی با یکی از اعضا هیات علمی دانشگاه های بزرگ تهران جزئیات جذب این استاد دانشگاه را از زبان او بازگو می کند.
او که در ابتدا خواست نامی از او برده نشود می گوید: اینکه آقای رضوان طلب این موضوع را بیان کرده است جای خوشحالی دارد چراکه آن ها به عنوان نهاد تصمیم گیرنده وضعیت اعضا هیات علمی بالاخره این موضوع را که سالهاست به ناحق در خصوص اعضا هیات علمی روا داشته می شود را رسمی اعلام کرده اند اما باید پرسید وقتی ما مرکز جذب اعضای هیات علمی را زیر مجموعه وزارت علوم تعریف می کنیم و به صورت رسمی هم در رسانه ها اعلام می شود که تبدیل وضعیت اساتید فقط به صورت مرکزی امکان پذیر است چرا این تخلفات رخ می دهد؟
او در ادامه با اشاره به اینکه این مسئله در دانشگاه های بزرگ بیشتر اتفاق می افتد گفت: این تخلف در دانشگاه های بزرگ آنقدر واضح و علنی رخ می دهد که شخص حذف شده از جذب حتی اعتراض هم می کند اما کسی یا مسئولی پاسخگو نیست، یعنی هر چه دانشگاه بزرگتر و نامدار تر باشد امکان انجام تخلف بزرگتر در حوزه جذب اعضا هیات علمی را دارد که به طور مثال سال گذشته در دانشگاه ... (یکی از دانشگاه های بزرگ تهران) اول مصاحبه علمی انجام می دادند سپس صلاحیت علمی را چک می کردند و این خنده دار است آنهم برای یکی از دانشگاه های بزرگ تهران که افراد برای دانشجو شدن در آن سر و دست می شکنند.
این روزنامه در ادامه با استاد یکی از دانشگاه های مطرح کشور تماس گرفت تا با او هم در این زمینه گفت و گو کند، اما در ابتدا حاضر به صحبت در این زمینه نشد فقط این نکته را تایید کرد که دانشگاه ها برای منافع شخصی جذب هیات علمی را آنطور که خودشان می خواهند تغییر می دهند و متاسفانه افرادی که در دایره ی آن تیم مصاحبه کننده تعریف نشود هیچ وقت شانسی برای جذب ندارند.
یکی دیگر از اساتید اما درباره ی موضوع جذب هیات علمی دانشگاه ها به «فرهیختگان» مورد جالبی را بیان کرد.
او گفت: یکی از وزرا در یکی از دانشگاه های بزرگ تهران یک دانشکده با هزینه همان وزارتخانه ساخت و آن را تجهیز کرد که بعدا معلوم شد آن وزیر از دانشگاه به عنوان هیات علمی انتخاب شده است در حالی که بسیاری از اساتید حق التدریس آن دانشکده رزومه علمی قوی تری داشتند.
پس از این گفت و گو ها نوبت به دانشجویانی رسید که در مقطع دکتری فارغ التحصیل شده بودند و پس از چند سال کار و فعالیت تحقیقاتی شرایط جذب هیات علمی را داشتند و برای این امر اقدام کرده بودند اما با درهای بسته روبرو شده بودند در حالی که به گفته ی خودشان تعدادی از همکلاسی هایشان چون از قبل با یکی از اساتید پروژهایی انجام داده بود موفق شده بودند جذب هیات علمی شوند.
یکی از دانشجویان دانشگاه غرب کشور در این زمینه می گوید: واقعیت در موضوع جذب هیات علمی ها خیلی بیشتر از آن چیزی است که آقای رضوان طلب مطرح کرده است، در واقع در این فرایند دو اتفاق رخ می دهد، اول اینکه اگر فردی برای جذب مراجعه کند اگر هم تیمی و یا دانشجوی خودشان بوده باشد و در آینده به درد افراد و گروه بخورد به راحتی از فیلتر ها عبور می کند و قبول می شود، و در مورد دوم که در همکلاسی خودم هم دیدم این بود که چون یک استاد حق التدریسی بود تمام ظرفیتش را برای تدریس به کار نمی برد چرا که در گروه افرادی به عنوان هیات علمی حضور داشتند که از سطح علمی پایین تری برخوردار بودند و اگر می خواستند آن استاد حق التدریس را به هیات علمی تبدیل وضعیت کنند باید سطح علمی پایین تر از خودشان باشد چون ممکن است آن فرد دیده شود و دانشجوها بیشتر به سمت این استاد بروند.
دانشجوی دیگر از یکی از دانشگاه های شمال غرب هم در این زمینه گفت: سال گذشته مصوبه شد که از دانشجویان دکتری دانشگاه پذیرش هیات علمی صورت نگیرد که ما اعتراض کردیم چرا که این یعنی خود دانشگاه هم به مدرک دکترایی که خودش صادر می کند اعتقاد ندارد و چندان برایش نیروسازی مهم نیست از طرفی الان مشکل اصلی جذب، اطاله امور اداری و روند بسیار طولانی آن است که به طور مثال پرونده های دو سه سال پیش هنوز به مرحله نهایی نرسیده اند این یعنی واقعا بررسی پرونده یک نفر دو سه سال زمان نیاز دارد؟
با همه این تفاسیر باید دید که در جذب هیات علمی دانشگاه ها این رویه غلط اصلاح خواهد شد و یا اینکه این دیوار تا ثریا می رود کج؛ روز گذشته رضوان طلب اما در گفت و گو با ایسکانیوز گفته است: هر جا متوجه شویم گروهی یا دانشگاهی تنها با اعمال شرایط خاص، جذب یکسری از افراد مشخص را در نظر دارد، قطعا برخورد قانونی خواهیم داشت و آن دانشگاه را از سیستم جذب کنار می‌گذاریم.»
حمید
1397/07/09 - 15:48
