به گفته مسئولان سازمان سنجش حدود یک میلیون نفر هرساله در آزمون سراسری شرکت میکنند و از این تعداد، حدود 400 تا 500 هزار نفر از سنوات قبلی و پشتکنکوریها هستند. احتمالا منهای آن حدود پنج هزار نفری که معدل 20 دارند و نیازی به ترمیم ندارند، حدود 495 هزار نفر میتوانند میتوانند در پروسه ترمیم معدل شرکت کنند.
به گزارش سرویس صنفی- آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ احتمالا همین روزها، وقتی مجید حسینی از بیعدالتی آموزشی و مافیای کنکور در قاب تلویزیون سخن میگوید، همزمان برای اینکه این مافیا قدرتش را نشان دهد تبلیغات کتابهای کنکوریاش را دوباره زیرنویس میکند و اینبار کتابی جدید را برای ترمیم معدل معرفی میکند، اسمش را هم یک چیزی میگذارد دیگر! روباه پشیمان، خط ترمیم، فلان رنگی و پیمانه ترمیم و از همین اسمهایی که هرکدامش برای دشت میلیاردها تومان پول بزک شدهاند.
ترمیم معدل
همه ما دوران مدرسه را به یاد داریم. اهمیت نمراتی که کسب میکردیم برای خود و خانوادههایمان متغیر بود، آنقدری که برخی با نمرات پایینشان شاخ و شانه میکشیدند که خیلی خفن هستیم و برخی دیگر هم گریه میکردند؛ چون میدانستند تنبیه در انتظارشان است. این التهاب نمرات و معدل از همان دوران اول ابتدایی بود تا همین چند سال آخر دوره دبیرستان. هرچه بالاتر میآمدیم خودمان میفهمیدیم ارزش این نوع درس خواندن چقدر پایین است ولی به همین موازات اهمیت نمرات بالاتر میرفت؛ چون به کمک معدل و نمره در شکست غول کنکور نیاز داشتیم. طبق آخرین اخبار در ارتباط با تاثیر معدل در کنکور سراسری 98، برای داوطلبان نظام جدید شامل 30 درصد است که 20 درصد به صورت قطعی و 10 درصد به صورت مثبت است.
این را که میخوانیم یعنی حداقل 30 درصد راهی که باید طی شود تا به یک صندلی در یک دانشگاه معتبر منتج شود، میتوان با نمرات سالهای پایانی دبیرستان به دست آورد. سالهایی که خیلیها تحت تاثیر عوامل بسیاری از دست میدهند و خیلیهای دیگر هم با استفاده از عواملی، آن را به دست میآورند و خیالشان راحت است.
مدتهاست موضوعی مطرح شده مبنیبر ترمیم معدل؛ ساده که بخواهیم بیانش کنیم یعنی کسانی که نمرات پایینی در هر درسی در دوره متوسطه کسب کردهاند میتوانند در یکی از امتحانات شهریور، دی یا خرداد به همراه دانشآموزان دوره بزرگسالان شرکت کنند و با پرداخت حدود 40 هزار تومان برای هر درس دوباره امتحان بدهند و نمره و معدلشان را ترمیم کنند. (البته این هزینه متناسب با منطقه آزمون و برخی متغیرهای دیگر متفاوت است و بالا و پایین میشود.)
حالا پرداختن به چند نکته در این ارتباط ضروری است؛ ابتدا تعداد داوطلبانی که هرساله پشت کنکور میمانند و بخشی از آنها مایل هستند برای بهبود رتبههای خود از این روش استفاده کنند. دوم، این موضوع چه رابطهای با عدالت آموزشی دارد و دانشجویانی که قبلا از این امکان بهرهمند نبودند چه درخواستی دارند؟ سوم، این موضوع نوعی میانبر غیرمنطقی و غیرعادلانه برای آن 30 درصدی است که قرار است جریان سنجش ورود به دانشگاهها را به سمت عدالت سوق دهند، درصورتیکه با این کار به فربهتر شدن مافیای آموزشی و پیچیدهتر شدن پروسه کنکور کمک میکنند.
گردش مالی حدود ۳۰۰ میلیاردی با پروسه ترمیم معدل
از آنجایی که به گفته مسئولان سازمان سنجش حدود یک میلیون نفر هرساله در آزمون سراسری شرکت میکنند و از این تعداد، حدود 400 تا 500 هزار نفر از سنوات قبلی و پشتکنکوریها هستند. احتمالا منهای آن حدود پنج هزار نفری که معدل 20 دارند و نیازی به ترمیم ندارند، حدود 495 هزار نفر میتوانند در پروسه ترمیم معدل شرکت کنند. حالا با یک ضرب ساده بین تعداد دروسی که میشود 10 درس با سقف داوطلبان پشتکنکوری غیر از معدل 20، چیزی حدود دو هزار و 970 میلیارد ریال عایدی آموزشوپرورش از این پروسه ترمیمی خواهد بود؛ درصورتی که همه پشتکنکوریها را قائل به انجام این اتفاق ندانیم و بر فرض اینکه نصف پشتکنکوریها میخواهند معدلشان را ترمیم کنند، از این مقدار تقریبی 250 هزار نفر برای 10 درس، چیزی حدود هزار میلیارد ریال عاید آموزشوپرورش خواهد شد. آنچه تا به اینجا گفته شد صرفا هزینه آزمون با فرض آمادگی شخصی هر فرد و بدون رجوع به کتابهای کمکآموزشی و خریدهای اضافی است وگرنه نکات قابلتامل در اینباره همانطور که گفته شد متعدد است. مافیای کنکوری که با هر بار ترس از حذف، جا پای خود را در دورههای تحصیلی سفتتر میکند، اینبار میتواند از چنین حفرهای نهایت استفاده را ببرد؛ چراکه این جمعیت کثیر پشتکنکوری قطعا برای رقابت از 20 درصد تاثیر قطعی و 10 درصد تاثیر مثبت نخواهد گذشت.
باید دید در ادامه واکنش وزارت آموزشوپرورش و مجلس شورای اسلامی در این ارتباط چه خواهد بود و آیا همچون سیاست افزایش ساعت کاری معلمان این موضوع هم در راستای هزینهکرد کم و درآمدزایی اتفاق میافتد و البته مانند سیاستهایی نظیر رشد مدارس غیردولتی و پولیسازی مدارس، گامی در راستای بیعدالتی آموزشی خواهد بود.
همین حالا که این گزارش را مینویسم، بودند و هستند دانشآموزانی که تماس گرفتند و از ناتوانی در پرداخت این مبلغ و حتی چرایی برگزاری چنین آزمونی گلایه دارند. بههرحال عدهای میخواهند بر سر چند صدم هم برای آیندهشان بجنگند و عدهای هم شاید بخواهند و نتوانند و این دوباره پول و سرمایه است که حائل میان رقابت سالم و گزینش صحیح میشود.
منبع: فرهیختگان