محمد قوچانی عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران به تازگی گفته است که جهانگیری از روحانی در جریان ترمیم کابینه دلخور شده بود اما آن چیزی که اتفاق افتاد یک کدورت کوتاهمدتی بود که بعد با دیداری که بین رئیسجمهور و معاون اول صورت گرفت حل شد. قوچانی همچنین ابراز عقیده کرده است که جامعه، روحانی را بیشتر اصلاحطلب میداند.
سعید حجاریان نیز به عنوان یکی از تئوریسینهای جریان اصلاحات به شمار میرود اخیرا مدعی شده که جناح اصلاح طلب با روحانی ائتلاف نکرده است و دفاع ما از او بر اساس وعدههایی بود که به مردم داد.
اکبر ترکان نیز که از چهرههای شناخته شده و مسبوق به سابقه در کابینهی مرحوم هاشمی رفسنجانی بوده است و بعد از پستهای مختلفی که در دولت روحانی داشت به عنوان مشاور رئیس جمهور فعالیت میکرد، در هفتهای که گذشت از سمت خود کنارهگیری کرد تا خود را در مشکلات سنگین این روزهای دولت شریک نکند.
اما صادق زیباکلام که به عنوان یکی از چهرههای دانشگاهی و حامی دولت و جریان اصلاحات به شمار میرود اخیرا طی اظهاراتی که مخاطب اصلیاش سعید حجاریان بود تاکید کرد: مردم اسباببازی ما نیستند؛ حجاریان تلاش میکند تا حساب خود را از دولت جدا کند اما همه میدانند اگر تلاشهای اصلاح طلبان نبود روحانی 4 میلیون رای نیز نداشت. ما نمیتوانیم از مسئولیت اجتماعی خود در قبال انتخاب روحانی شانه خالی کنیم و شرمندهایم که روحانی به وعدههایش عمل نکرد.
جالب اینجاست چهرههای شناخته شدهی حامی دولت و جریان اصلاحطلب و کارگزاران که تمام مشکلات ریز و درشت کشور را مرتبط با تحریم و تعاملات بینالمللی کشور میدانستند، حالا اما ریشهی مشکلات اقتصادی و معیشتی که تاب مردم را برده است، در داخل کشور میدانند. در جدیدترین نمونه، عباس عبدی به ایسنا گفته است که چشم امید مردم کماکان به داخل است. ایالات متحده و ترامپ توجه نداشتند که نارضایتی مردم از وضعیت موجود به معنای همراهی آنها با آمریکا نیست؛ ایالات متحده و ترامپ توجه نداشتند که نارضایتی مردم از وضعیت موجود به معنای همراهی آنها با آمریکا نیست.
در این میان محمدجواد ظریف، قهرمان دیپلماسی روحانی ادعا کرده که هیچ ممنوعیتی برای تست موشکی نداریم. بنده به عنوان وزیر امور خارجه میتوانم اعلام کنم که موضوع موشک هیچگاه مورد مذاکره نبوده و در قطعنامه 2231 هم درباره ممنوعیت آن برای جمهوری اسلامی ایران چیزی مورد تایید و تصویب قرار نگرفته است.
اما بررسی گزارههای فوق که تنها بخشی از دنیای وسیعتری از رویدادهایی است که در ارتباط با دولت و عملکردش اتفاق میافتد، بیش از هر چیزی، ناامیدی جدی حامیان اصلی و تاثیرگذار روحانی را نسبت به توان مقابله با مشکلات اساسی پیش روی کشور نشان میدهد. دولتی که با شعار تدبیر و امید روی کار آمد اما بعد از سرمایهگذاری کلان روی ارتباط با اروپا و آمریکا پاسخی نگرفت.
حامیان انتخاباتی بنفش روحانی، امروز دیگر امیدی به سرپا شدن دولت زمینخوردهای که محصول مشترک غیر قابل انکار اصلاح طلبان و کارگزاران است ندارند و به نظر میرسد به جای پاسخگویی به بدنهی اجتماعیشان و توجیه منطقی که رفع مشکل آب خوردن و ریزگردهای مناطق محروم مرزی جنوب غرب کشور را نیز مرتبط با تحریمها میدانست، به دنبال آیندهی سیاسی خود هستند.
در میان کش و قوسهایی که دولت روحانی را بیشتر از همیشه تنها و گوشهگیر کرده است، حامیان لاریجانی هم به دنبال گرفتن آب ماهی از آب گلآلود هستند. در شرایطی که بدنهی اجتماعی اصلاح طلبان و حامیان دولت نیز این روزها به منتقدان جدی روحانی تبدیل شده و معتقدند تعویضهای اقتصادی کابینه هم تاثیر چندانی در گسترش سفرهی مردم نداشته، امیدهای شخصیتی مثل لاریجانی که این روزها نقش نصیحتکنندهی دولت را بازی میکند افزایش داده است. هرقدر هم که لاریجانی تلاش کند خود را در شرایط امروز کشور سهیم نداند اما در کنار اصلاحطلبان و حامیان صریح رئیسجمهور نمیشود نقش رئیس مجلسی که دست روحانی را برای رسیدن دولت به شرایط کنونی را با تلاش در تصویب 20 دقیقهای برجام، رای اعتماد حداکثری به وزرا و حتی تصویبFATF به قیمت نادیده گرفتن تذکر رهبر انقلاب، باز گذاشت را نادیده گرفت.
در روزهایی که هیچکدام از حامیان انتخاباتی دولت روحانی نمیخواهند مسئولیت شرایط به وجود آمده در کشور را بر عهده گیرند، شاید انتخاب برای مردم کمی آسان تر باشد. وقتی میان سلبریتیهایی که یک روز حمایت میکنند و روز بعد تکفیر، با سیاستمدارانی که مردم به اتکای حمایت آنها به دولتی رای میدهند که حالا هر جریان و حزبی تلاش میکند تا ائتلاف و وحدت با آن را از اساس نفی و تکذیب کند، فرقی نباشد شاید راحت تر بتوان در انتخاباتهای آینده به گزینههای بهتری فکرکرد. انتخابات مجلس و انتخابات ریاست جمهوری آینده میتواند محک خوبی برای حامیانی باشد که حالا با نفی هرگونه پشتبانی از دولت روحانی، خواسته یا ناخواسته به شعور بدنهی اجتماعی خود توهین میکنند.