به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ این روزها با توجه به فضای سیاسی و اجتماعی کشور و طرح ادعاهایی از سوی جریان های مختلف سیاسی مبنی بر پیروی از خط امام(ره)، بازخوانی صحیفه امام خمینی(ره) از اهمیت فراوانی برخوردار است، چرا که اتفاقات روی داده در آن زمان بی شباهت به مسائل جاری کشور نیست.
امروز در صحیفه
زمان: صبح ۲۶ آذر ۱۳۶۲ / ۱۲ ربیع الاوّل ۱۴۰۴
مکان: تهران، جماران
موضوع: توطئه منعزل کردن اسلام
حضار: اعضای کمیسیون بازرگانی و توزیع و رسیدگی به سؤالات و نهادهای وابسته به نخست وزیری
ایجاد جوّ روانی توسط دشمن
الآن شما ملاحظه بفرمایید با این وضعی که ایران دارد که در جنگ است، چند سال انقلاب است، آن انقلاب، و هجوم طوایف مختلف از همه جا به اینجا، افغانستان نمی‌دانم بیشتر از یک میلیون و یک میلیون و نیم - عرض می‌کنم که - ازعراق آن همه اسیر، آن وقت خود ما در داخل کشورمان اینهمه فراری وارد شده و اینهمه مردم آمده‌اند ریخته‌اند از جاهای دیگر. اینها یک چیزهایی است که اگر در یک کشوری غیر از کشور ایران بود، به هم خورده بود، یعنی شیرازه‌اش به هم ریخته بود. لکن ایران از باب اینکه مردم در صحنه هستند این‌طور نشده، اما می‌خواهند این کار را شروع کنند.
من الآن به شما آقایان و به ملت ایران این گزارش رامی دهم که سن من دیگر مقتضی این نیست که ببینم این چیزها را، من می‌روم، اما شما توجه بکنید، شما متوجه باشید. اینها شروع کردند که از اول یک جوی بسازند که این حکومت را بشکنند و بعد بروند سراغ رئیس جمهورتان و مجلستان و بعد بروند سراغ روحانیون و مسئله را از حالا این‌جوری شروع کردند و شما از حالا باید بیدار این مطلب باشید. بیخود نیست که انسان یکدفعه می‌بیند که در قم حرف درمی‌آید، در بازارها حرف درمی‌آید، در مساجد حرف درمی‌آید، در منابر حرف در می‌آید، در منزلهای علما حرف درمی‌آید، همه‌اش هم شبیه هم. اگر شما دیدید که یک مطلبی شبیه به هم در همه جا شد بدانید که این دست دیگری در کار است، همین‌طور من باب اتفاق نشده است.
الآن وضع این شده است که انسان می‌نشیند در اینجا می‌بیند که همه چیز یادشان رفته، الّا اینکه کمبود، گرانی. مگر کسی منکر این است که گرانی است. اما شما یادتان رفته است و شما بعضی هایتان یادتان است قضیه زمانی که متفقین ریختند اینجا، شما دیدید که نان چه وضعی داشت، برنج چه وضعی داشت، گرانیها چه وضعی داشتند. آن وقت به پول آن وقت که یک قرانش به قدر صد تومان حالا گاهی ارزش داشت. آن وقت برنج نمی‌دانم شده بود دوازده تومان، قند شده بود چهل تومان، نمی‌دانم چی از این بساطی بود که بعضی آقایان مطلع‌اند. الآن شما با این وضعی که دارید، که همه دنیا با شما دشمن هستند بلا استثنا، مگر بعضی‌ها که خیلی کم است، همه با شما مخالف‌اند. همه دنیا دستشان به این دراز است که یک بساطی اینجا درآورند. شما رادیوها را ملاحظه کنید.
در کویت یک قصه‌ای واقع شده است، الآن هم عراق اعلام کرده است به اینکه این عراقی بوده و این از چند بوده، مع ذلک دست برنمی دارند. می‌گویند عراقیها طرفدار ایران‌اند، چون طرفدار ایران‌اند، پس ایران چی است ایران همه مردم دنیا طرفدارش هستند. ایران کاری کرده است که مظلومهای دنیا همه طرفدارش هستند. پس مظلومهای دنیا هر جا کاری می‌کنند ایران کارمی کند؟ وضع اینجور شده است که الآن برای شما همه رادیوها دست می‌گیرند. یک قضیه‌ای در فرض کنید که کویت واقع می‌شود، یکی در لبنان واقع می‌شود، یکی در جای دیگر واقع می‌شود، هی ایران. الآن شروع کردند در خود ایران این کار را دارند می‌کنند.
