به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روز پنجشنبه بالاخره نتیجه زورآزمایی بین وزیر بهداشت و رئیس سازمان برنامه و بودجه مشخص شد و قاضیزاده هاشمی قطار دولت را ترک کرد. وزیری که این اواخر هر حرکت و جملهاش برای روحانی و دولت دوازدهم حاشیهسازی بود وعملا سرمایه اجتماعی دولت ورشکسته اعتدال را بیشتر به باد میداد؛ از روش جدید «بمال» به جای فیزیوتراپی بگیرید تا فحاشی علیه فرماندار منصوب دولت و جمله معروف «بمیرم هم دیگر به ایذه نمیآیم» تا فرمت کردن حافظه تلفن یک خبرنگار توسط محافظ آقای وزیر!
اما همه اینها سبب نشد تا جایگاه وی نزد حسن روحانی متزلزل شود و این نوبخت، رئیس قدرتمند سازمان برنامه و بودجه و رئیسجمهور واقعی کشور، بود که در نهایت توانست ترمز وی را کشیده و از قطار دولت پیاده کند.
طرح تحول؛ از رپرتاژ تا شکست
طرح تحول سلامت که زمانی برگ برنده دولت در حوزه اقبال اجتماعی در رقابت با با سایر گروههای سیاسی محسوب میشد، این روزها نه تنها بدون متولی است بلکه دلیل اصلی استعفای وزیر سابق بهداشت نیز همین مساله بود. طرح جامع تحول سلامت برخلاف نام خود تنها در حوزه تعرفه درمانی خلاصه شد و سایر جنبههای مهم آن همچون بیمه، راهنماهای بالینی و غلبه نگاه درمانمحور به نگاه پیشگیری مغفول ماند. همین دلایل سبب شد تا این روند به بدهکاری گسترده بخش بیمه به مراکز درمانی دولتی و خصوصی سبب شود و حتی مجلس نیز رسما اعلام کرد دیگر توان تامین منابع بودجهای چنین طرحی را ندارد؛ به قول عبدالرضا مصری، طرح تحول سلامت به مثابه چاهی بودجه کشور را میبلعد.
بیمه سلامت و بودجهای که محقق نخواهد شد
یکی از دلایل استعفای وزیر بهداشت، بودجه تخصیصیافته به سازمان بیمه سلامت است. این سازمان برای بودجه سال ۹۸، مبلغ ۲۳ هزار میلیارد تومان را پیشنهاد داده بود که از منابع عمومی حدود ۲۰ هزار میلیارد باید تخصیص داده میشد. دفتر بخشیِ سازمان برنامهوبودجه نیز برای بیمه سلامت ۱۷ هزار میلیارد تومان را تأیید کرده بود.
این در حالی است که ظاهراً برای سازمان بیمه سلامت ۱۲ هزار میلیارد تومان را در لایحه بودجه ۹۸ تصویب کردهاند.
بیمه سلامت در سال ۹۷ با مشکلات زیادی دستبهگریبان بود و کار بهجایی رسید که صدای رئیس سازمان بیمه سلامت هم از بیپولی درآمد و اعلام کرد که مسئولان کشور باید تکلیف خودشان را با بیمه سلامت مشخص کنند. بعد از صحبتهای رئیس بیمه سلامت قبل از تقدیم لایحه بودجه میشد حدس زد که سهم بیمه سلامت در بودجه ۹۸ یا کم شده است و یا اینکه به میزانی نیست که بتواند مدیران وزارت بهداشت و سازمان بیمه سلامت را راضی کند.
بیشتر بخوانید// ۵ سال نفس گیر با وزیر لیبرال، آخوندی چه کرد؟
لوازم بهداشتی یکبار مصرف را چندین بار مصرف کنید!
12 تیرماه بود که معاون وزیر بهداشت با ارسال بخشنامهای به دانشگاههای علوم پزشکی و بیمارستانها، استفاده مجدد از برخی وسایل یکبارمصرف اتاق عمل را مجاز اعلام کرد. بخشنامهای که با واکنشهای زیادی همراه بود. کمبود لوازم پزشکی و مشکلات مالی وزارتخانه برای خرید تجهیزات پزشکی یکی دیگر از دلایل استعفای وزیر بهداشت بوده است.
حالا دکتر عباس زارع نژاد مشاور وزیر بهداشت ضمن انتقاد از صحبتهای علی نوبخت گفته است: از دکتر علی نوبخت که خود سابقه مدیریت در وزارت بهداشت را دارند و در حال حاضر نماینده مجلس هستند انتظار میرود بهجای دفاع غیرمنطقی از سازمان برنامهوبودجه از حقوق مردم و بازنشستگان که قشر ضعیف جامعه هستند و با مشکلات معیشتی بسیاری در شرایط کنونی کشور روبرو هستند دفاع کند.
طبق دستور مقام معظم رهبری سازمان برنامه و بودجه باید تا اول آذرماه ۵۰۰ میلیون یورو برای خرید دارو، تجهیزات پزشکی و کمک به سازمان بیمه سلامت در اختیار وزارت بهداشت قرار میداده که تاکنون نیمی از این پول در اختیار وزارت بهداشت قرارگرفته است. مبلغی که هنوز هم بهصورت کامل در اختیار دستگاهها قرار نگرفته است.
وزارت بهداشت ننه من غریبم بازی درمیآورد!
با همه این تقاسیر اما مژگان خانلو، سخنگوی ستاد بودجه به صحبتهای مطرحشده در خصوص بودجه وزارت بهداشت واکنش نشان داده است. خانلو با بیان اینکه اعتبارات بخش سلامت و بهداشت در دولت یازدهم و دوازدهم ۳.۲ برابر شده است گفت: وزارت بهداشت بهتنهایی ۳۵ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان درآمد اختصاصی دارد. البته این وزارتخانه ۴ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان نیز از هدفمندی یارانهها میگیرد.
خانلو اعتبار بخش سلامت در سال ۹۸ را ۶۳.۴ هزار میلیارد تومان دانست و گفت: ۳.۵ میلیارد دلار از ارز ۴۲۰۰ تومانی مختص کالاهای اساسی در سال آینده، به دارو و تجهیزات پزشکی اختصاص مییابد.
بیشتر بخوانید// ادبیات توهینآمیز شما باعث حیرت همگان شد/ از دانشجویان عذرخواهی کنید
از آخوندی تا قاضیزاده؛ کت پوزیسیون و شلوار اپوزیسیون
عباس آخوندی، وزیر جنجالی راه و شهرسازی سابق، به علت آنچه نقشآفرینی گسترده دولت در امور اقتصادی خواند از دولت استعفا داد و رفت سراغ ترویج نظریه ایرانشهری. اما قاضیزاده درست در خلاف جهت وی از آنچه نقشآفرینی کم دولت در امور بهداشت خوانده است گلهمند است و استعفا داد و رفت سراغ تجارت خودش.
واقعیت آن است که نه سیاستهی اقتصادی دولت تغییر پیدا کرده و نه در گفتمان دولت اعتدالی چرخشی رخ داده است. نمیشود قبول کرد همزمان دولت روحانی از یکسو «متهم به پولپاشی» توسط یک وزیر شود و از سوی دیگر «متهم به ندادن پول» از طرف وزیری دیگر.
برای فهم چرایی سیر این استعفاها باید به شرایط دولت روحانی از اردیبهشت 96 بدین سو نگاه کرد. اردیبهشت 96 زمانی بود که امثال آخوندی و قاضیزاده با افتخار مشغول جمع کردن رای برای روحانی بودن و با تصور تسلط تامه گفتمان دولت روحانی بر فضای سیاست خارجی و داخلی و اقتصاد و اجتماع کشور، تحقق همه آرزوهای نئولیبرالیستی خود را به دست حسن روحانی میدیدند؛ همانند مسعود نیلی.
اما شکست روحانی در همه حوزههای یاد شده تمام رفقای وی را هوشیار کرد. ماندن در کشتی شکسته روحانی تا 1400 یا استعفای نمایشی برای بختآزمایی برای مراحل دیگر حیات سیاسی خود؟ بنظر میرسد این افراد راهحل دوم را برگزیدهاند تا شاید بعدها بتوانند برایحیات سیاسی خود دلیلی بتراشند.
* گزارش از سعید درویشی