به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود نوشت:
وزیر خارجه فرانسه گفت " اگر مذاکرات با ایران درخصوص برنامه موشکی بالستیک آنها پیشرفتی حاصل نشود، آماده اعمال تحریم های سخت علیه تهران هستیم. ما گفتگوهای بسیار دشواری را با آنها آغاز کردیم و آماده‌ایم که اگر این گفتگو به نتیجه قطعی نرسد، تحریم‌های سختی را وضع کنیم".
از گزافه بودن تهدید دولتمرد فرانسوی می گذریم؛ دولتی که وسط بحران شدید اقتصادی و آشوب سیاسی دست و پا می زند. اما چند سوال از وزارت خارجه خودمان مطرح است:
نخست اینکه با وجود اطلاع کامل از ممنوعیت مذاکره درباره توانمندی موشکی (به عنوان خط قرمز کشور)، چرا پای میز مذاکره رفته اند؟! چرا در فضای افکار عمومی، سیاست رسمی را عنوان می کنند که برنامه موشکی قابل مذاکره نیست اما مرتکب عبور از خط قرمز در عمل شده اند؟
ثانیاً اگر چنین مذاکره ای قانونی و عزتمندانه و قابل دفاع بوده، چرا مخفیانه و با پنهانکاری انجام داده اند و حالا مردم ما باید خبر را از طرف غربی بشنوند؟!
ثالثاً مگر وزارت خارجه بارها اعلام نکرده که موشکها قابل مذاکره نیست و در برجام نیز اجازه نداده ایم درباره برنامه موشکی ما تعیین تکلیف کنند؟ آیا مذاکره درباره MTCR (رژیم کنترل فناوری موشکی) نیز که اهرم قدرت های غربی برای محدود کردن برد موشک های کشورهایی مانند ایران است، صحت دارد؟
آیا این هم از بی اعتباری و خسارتباری برجام است که مجبورند هر چند وقت یک بار، باب مذاکره پنهانی جدیدی را درباره یکی از منابع اقتدار ملی باز کنند؟!
مذاکرات دزدکی آیا درباره خط قرمزهای دیگر امنیت ملی نیز انجام شده است؟ چرا وزارت خارجه به گونه ای مشی می کند که غیر قابل اعتماد ارزیابی شود؟
چرا به جای انفعال، از دولت فرانسه به خاطر سلسله بدعهدی ها در قراردادهای توتال و پژو و رنو و ایرباس، نقض کامل برجام، و میزبانی گروهک تروریستی منافقین توضیح نمی خواهند و با گردن کج در مقابل حریف ظاهر می شوند؟
