به گزراش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ محمدرضا شهبازی ار فعالان اسبق دانشجویی در کانال تلگرامی خود پیرامون حواشی جشنواره فیلم فجر نوشت:
«اگر قاضی شریح به سلامت هانی شهادت نمی‌داد...». هر بار که مختار را دیدم؛ هر بار که کتابِ آه را خواندم؛ هر بار... هر بار که به ماجرای اسارت هانی و قاضی شریح و قبیله مذحج رسیدم، با خودم گفتم اگر شریح بیرون نیامده بود و بر سر دار‌الاماره شهادت نداده بود که هانی حالش خوب است و بعد قبیله مزحجی ها می‌ریختند توی کاخ کوفه و... کجا حسین علیه السلام به قتلگاه می‌رفت؟ چقدر مسیر تاریخ عوض می‌شد اگر قاضی شریح عوضی نمی‌شد!
امروز که گفتگوی آقای حسن خجسته عضو هیئت انتخاب جشنواره فجر را در روزنامه صبح نو خواندم، باز یاد آن ماجرا افتادم!
(ببخشید دیگر... یاد آدم که دست خودش نیست! می‌دانم زشت است آدم با خواندن حرفهای چنین فرد بزرگواری یاد آن آدم بیفتد، اما خب... گفتم دیگر! دست خودم نیست. تازه من آدم سابقه داری هستم در افتادن یادم به جاهایی که نباید بیفتد. مثلا وقتی جناب صفارهرندی در تلویزیون گفت «در برجام حتی به خطوط قرمز نزدیک هم نشدیم» دوباره یاد آن ماجرا افتادم... یادم مریض است دیگر... دعا کنید خدا همه مریضها را شفا بدهد!)
می‌گفتم؛ آقای خجسته درباره انتخاب فیلمی از کارگردان «یک خانواده محترم» برای حضور در جشنواره فیلم فجر امسال گفته‌اند: «داور نباید به اسم فیلمساز توجه کند. وظیفه داور این است که بگوید فلان فیلم خوب است یا بد! داوران فیلمها را نگاه می‌کنند تا ببینند شایسته حضور در بخش مسابقه هستند یا نه؟ ...اگر داوران وارد حب‌و‌بغض‌های غیر هنری و مسائل فرامتنی بشوند دیگر نمی‌توانند قضاوت درستی داشته باشند. داوری باید فارغ از مسائل غیر هنری باشد؛ باید درکی که از فیلم دارد را با توجه به سیاست‌های کلان سازمان سینمایی مشخص کند. تنها خوب و بد فیلم در اینجا اهمیت دارد...»
اینها را مهاجرانی نگفته، اصغر فرهادی نگفته، حتی صدرعاملی و پوراحمد و... نگفته! حتی رئیس هیئت داوران جشنواره کن هم نگفته، که او خیلی شکر میخورد انقدر معتقد به هنر برای هنر باشد که اگر باشد فردایش در خود کن برعکس آویزانش می‌کنند که مرد حسابی فکر کردی ما مغز خرخوردیم که کلی هزینه کنیم و جایزه بدهیم و دادار دودور راه بندازیم که هر فیلمی از هر کسی بیاید تو؟! اینها را کسی گفته که حضورش در هیئت انتخاب جشنواره فجر فقط نقش «محلل» را دارد. کسی که مسئولان جشنواره فجر فهمیده‌اند اگر او را توی ترکیب بگذارند، می‌توانند هر غلطی را انجام دهند و بعد بگویند فلانی با فلان رابطه با آنجای نظام هم توی انتخابها بوده است دیگر!
کسی از لزوم توجه صرف به بعد هنری آثار می‌گوید که اگر قرار بود ملاک انتخاب افراد برای داوری و انتخاب فیلمها بعد هنری باشد، او ته صف لیست داورهای احتمالی هم نمی‌بود. کسی که حتی در مصاحبه اش هم حاضر نیست یک چیزی هم بار فیلم کثیف یک خانواده محترم کند. کسی که حتی نمی‌داند اساسا کار هیئت انتخاب داوری نیست! کسی که وقتی حتی بقیه داورها و مسئولین جشنواره خفه خون گرفته‌اند و دنبال رفع و رجوع حضور یک فیلمساز ضد انقلابی و حتی ضد اسلامی در جشنواره فیلم فجر نیستند، او با یک من ریش و چند متر ریشه(!) به میدان می‌آید تا قضیه را جمع کند!
برجام چطور تصویب میشود؟ چطور جشنواره فیلم فجر در طی سالها تهی میشود از اهداف هنری انقلاب؟ فیلمساز کثیفی که اثر کثیفی مثل یک خانواده محترم را در کارنامه دارد چطور بجای محاکمه شدن، باز هم در این مملکت فیلم می‌سازد و فیلمش به جشنوار راه پیدا می‌کند؟
چطور انقلابی که بارها استکبار و غرب و ارزشهای هنری غربی و سینمای کثیف ضد اسلامی را طلاق داده باز به نکاحش در می‌آید؟ زحمتش را محلل‌ها می‌کشند!
تا وقتی فقط یقه ظریف و عراقچی و صالحی و داروغه زاده و... را گرفتیم، شریحک‌های سیاسی و فرهنگی کارسازی‌هایشان را می‌کنند در تاریخ!
